Ένα ανορθόγραφο ερωτικό μήνυμα μας ξενερώνει

Η ελληνική γλώσσα αν μη τι άλλο θεωρείται –και, μεταξύ μας, όχι άδικα– μια απ’ τις πιο δύσκολες, με λεξιλόγιο που ξεπερνά χιλιομετρικά την απόσταση του Ισημερινού απ’ το Βόρειο Πόλο και γραμματικά τα πράγματα να είναι πιο σκούρα κι απ’ την ψυχή της Morticia Addams.

Είναι λογικό και προφανές να μην είναι όλοι εξπέρ και σαΐνια στη σωστή ορθογραφία, διατύπωση και σύνταξη ενός μηνύματος. Όλος αυτός ο πρόλογος γίνεται εξαιτίας εκείνου του λευκού χαρτιού δίπλα στην πόρτα της πολυκατοικίας που μένω κι έκανε τον ψυχαναγκασμό μου να τρέχει κατατρομαγμένος κι αφηνιασμένος μέσα στα μεσάνυχτα να εκτυπώνει νέα ανακοίνωση, αντικαθιστώντας εκείνη την ορθογραφικά λανθασμένη του διαχειριστή. Προφανώς και δε στάθηκα τόσο στο περιεχόμενό του, όσο στα γραμματικά κι ορθογραφικά λάθη που εντόπισα.

Με έκανε να σκεφτώ πως τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα όταν το περιεχόμενο του μηνύματος ή της διατυπωμένης φράσης έχουν έναν τόνο πιο ερωτικό κι εξομολογητικό. Όταν ο άλλος αποφασίζει να σου εκφράσει τα συναισθήματά του, αλλά παράλληλα στο σχολείο το αγαπημένο του μάθημα δεν ήταν η γλώσσα κι αυτό βγάζει μάτι, συγκεκριμένα το δικό σου.

Όσες προσπάθειες κι αν κάνεις να συγκεντρώσεις το βλέμμα και το μυαλό σου σε αυτά που διαβάζεις, λες και χτυπάνε καμπανάκια στον εγκέφαλό σου και δε σε αφήνουν σε ησυχία. Η πρώτη σκέψη που σου έρχεται είναι να στείλεις πίσω με αστερίσκο διορθωμένες τις λέξεις κι από κάτω, με υστερόγραφο, τον αριθμό που θα χρειαστεί για να γράψει την κάθε λέξη για τιμωρία. Σε μια δεύτερη πιο ήρεμη σκέψη, καταλαβαίνεις πως αυτό δε γίνεται να το κάνεις, όσο κάφρος κι ειρωνικός μπορεί να είσαι. Έτσι παίρνεις την απόφαση να απαντήσεις στο μήνυμα και να χώσεις βαθιά μέσα στο μυαλό σου πως δε γίνεται όλοι να κυκλοφορούν με λεξικό του Μπαμπινιώτη.

Απ’ την απέναντι όχθη τώρα, αν είσαι εσύ δηλαδή αυτός που η ορθογραφία σου έχει πάει περίπατο στις αλάνες που προτιμούσες μικρός να παίζεις απ’ το να διαβάζεις, φαντάζομαι γνωρίζεις πως υπάρχει η δυνατότητα στο κινητό που έχει σώσει και παράλληλα ρεζιλέψει κόσμο. Αναφέρομαι στο Τ9. Ναι, ναι, εκείνη η εφαρμογή που διορθώνει μόνη της –πολλές φορές και χωρίς να πρέπει– λέξεις ώστε να είναι ορθογραφικά ή και νοηματικά σωστές.

Ναι, μεν, μπορεί να συμβούν σφάλματα του τύπου «Τι κάνεις, Μαρία μου;» εννοώντας «Τι κάνεις, μάτια μου;» και να τρέχεις να μαζέψεις τα ασυμμάζευτα, αλλά σκέψου πως έχεις έναν σκοπό. Τα μηνύματα που στέλνεις να διαβάζονται για το περιεχόμενό τους κι όχι για τη διόρθωσή τους.

Εντάξει, δε γίνεται όλοι να είναι σε πανεπιστημιακό επίπεδο στη γλώσσα γραφής που επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν, όμως, η ξενέρα που σου έρχεται με τα ανορθόγραφα ερωτικά μηνύματα είναι μεγάλη. Σαφέστατα και δε θέλεις να έχεις τέτοια αποτελέσματα. Στοχεύεις στη θετική έκβαση του πράγματος κι όσο κι αν κάνει τα στραβά μάτια η απέναντι πλευρά, κάποια στιγμή όντως θα αλληθωρίσουν.

Τα κινητά κι οι εφαρμογές τους είναι εκεί για να βοηθούν στις δύσκολες στιγμές.  Ακόμα και το Τ9, που κάνει λάθη και βγάζει άλλα νοήματά από αυτά που θέλεις να στείλεις, είναι ένας τρόπος να σπάσει ο πάγος. Δεν παίζει να μη γελάσει με μήνυμα όπως αυτό: «κάνω τσιφτετέλι στο παράθυρο», εννοώντας «κάνω τσιγάρο στο παράθυρο».

Ίσως κι εκεί να κρύβεται το μυστικό. Στα λάθη που ξέρεις πως κάνεις και στην προσπάθειά σου να τα διορθώσεις.