Κάνε διακοπές χωρίς socia media

Περιμένεις τις πολυπόθητες διακοπές με τόσο πάθος που το συζητάς όπου σταθείς κι όπου βρεθείς. Καταστρώνεις σχέδια, ονειρεύεσαι όλα όσα θέλεις να κάνεις στο χρονικό περιθώριο των διακοπών και πορώνεσαι σαν να μην υπάρχει αύριο. Ψάχνεις τρόπους να χωρέσεις μέσα σε μια χειραποσκευή όλη σου την προίκα ή απλώς αποφασίζεις πως με δυο μπλούζες και μερικά εσώρουχα θα είσαι εντάξει. Ατέλειωτες ώρες ν’ αναλύεις αυτά που σκοπεύεις να κάνεις ή να μην κάνεις και μετράς αντίστροφα, όπως οι φαντάροι την απόλυσή τους.

Η μέρα έφτασε! Πριν καν φτάνεις στον προορισμό μάντεψε τι είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις  Στόρι στο Instagram να διατυμπανίσεις πως έφτασε και η δική σου ώρα για χαλάρωση και αποχή απ’ τη δουλειά. Μόλις μπεις στο χώρο που θα περάσεις τις μέρες και τις νύχτες σου, με γρήγορες κινήσεις τακτοποιείς ό,τι έχεις πάρει μαζί σου, φορτίζεις το κινητό γιατί η μπαταρία έχει πέσει σε εκείνο το σημείο που η μπάρα είναι πιο κόκκινη και από καυτή πιπεριά. Ετοιμάζεσαι για έξοδο και σαφέστατα οφείλεις να το ανακοινώσεις σε όλους εκείνους που βρίσκονται στην άλλη μεριά της χώρας. Βάζεις και τα σχετικά hashtags, γράφεις και κάτι πιασάρικο, ποστάρεις και το παιχνίδι μόλις ξεκίνησε.

Εννοείται πως κατά τη διάρκεια της βόλτας, της χαλάρωσης στην παραλία, στο ξέφρενο πάρτι ή στην ταβέρνα, θ’ ανεβάσεις τα σχετικά ολιγόλεπτα βιντεάκια που διαθέτουν όλες οι πλατφόρμες δικτύωσης. Και στην επιστροφή στο σπίτι, εκείνες τις πρωινές ώρες, θα φροντίσεις να ενημερώσεις τους followers ή φίλους πως η βραδιά ήταν τόσο γαμάτη που το διασκέδασες μέχρι το πρωί! Για να μην τα πολυλογώ, κάπως έτσι κυλάνε οι μέρες των διακοπών. Με το κινητό στο χέρι και με μηδαμινή ευχαρίστηση.

Φεύγεις απ’ τα δεδομένα της καθημερινότητας για να χαλαρώσεις, να ξεφύγεις, να ξεκουραστείς και ν’ αναθεωρήσεις. Όταν τα μάτια και το μυαλό είναι πάνω απ’ την πεντάρα ιντσών οθόνη του κινητού σου, πες μου πώς ακριβώς το πετυχαίνεις αυτό; Όταν περνάς καλά με κάτι, νιώθεις ευτυχία, παρασύρεσαι απ’ αυτήν την πληρότητα και δε σκέφτεσαι καν ν’ ασχοληθείς με κάτι άλλο. Είναι όπως η καλή, ποιοτική συζήτηση μ’ ένα φίλο. Οι ώρες περνάνε χωρίς ν’ αντιληφθείς το πώς και απ’ την έκσταση που νιώθεις, δε θέλεις να στρέψεις το βλέμμα σου αλλού.

Αν όντως διασκεδάζεις στη βραδινή σου έξοδο, έχεις σκέψη για το είδος του story που θ’ ανεβάσεις ή πορώνεσαι με τη μουσική και το ρίχνεις στο χορό; Αλληλεπιδράς με τους φίλους κατά την παραμονή σου στην παραλία; Απολαμβάνεις τη δύση του ηλίου ή σκρολάρεις να δεις τα views και τα likes του πορτοκαλί κύκλου που δύει και μόλις την προώθησες;

Είναι ευπρόσδεκτη και –στις μέρες μας– αναγκαία η σχέση με το διαδίκτυο, με γνωριμίες που έχεις χτίσει και υπάρχει μια κάποια αλληλεπίδραση. Όμως όταν διαλέγεις διακοπές με φίλους είναι προτιμότερο ν’ αλληλεπιδράσεις μαζί τους. Να πείτε μια χαζομάρα, να τραγουδήσετε στη μέση του πουθενά, να χορέψεις στο κέντρο του νησιού κι εκείνοι να χτυπάνε παλαμάκια. Να σχολιάσεις και να κάνεις οφθαλμόλουτρο. Εκείνους τους ανθρώπους που περνάνε μπροστά απ’ τα μάτια σου. Να δεις την ομορφιά του άλλου αναμεμειγμένη με αλμύρα και χαμόγελα πίσω από ηλιοκαμένα πρόσωπα, ενώ ταυτόχρονα μηχανεύεσαι τρόπους να ξεκινήσεις την προσέγγισή σου.

Γιατί τόση πρεμούρα να δείξεις, ντε και καλά, στους άλλους πως περνάς απίστευτα και καταπληκτικά; Για να ζηλέψουν; Να δουν πως ξέρεις να ζεις τη ζωή στα άκρα; Μήπως, εν τέλει, θέλεις να πείσεις τον εαυτό σου μέσα απ’ τα thumps up και τις καρδούλες πως περνάς ωραία κι η επιλογή που έκανες ήταν γαμάτη; Κλείδωσε το κινητό και φύλαξέ το στην τσάντα.

Η ζωή σου αξίζει κατιτίς περισσότερο από μια ντουζίνα likes, δε νομίζεις;