Ξενερώνεις κι όλα γίνονται εύκολα

Η διαφορά ανάμεσα σε αυτό που επιλέγεις να κάνεις και σε αυτό που αναγκάζεσαι να ολοκληρώσεις, ή απλά το κάνεις  για να το κάνεις, είναι το πάθος. Η πώρωση που σε πλημμυρίζει και σε κάνει να φαντάζεσαι τη κούραση λειτουργική κι οι 24 ώρες να μη σε φτάνουν, ε, αυτό ακριβώς!

Από απλά πράγματα της καθημερινότητας, χόμπι που επιλέγεις για εκείνη την ώρα της μέρας που χρειάζεσαι χαλάρωση, μέχρι φιλίες κι ερωτικούς συντρόφους. Όλα έχουν να κάνουν με το τρόπο και την ένταση που επιλέγεις εσύ να δώσεις. Με το χρόνο, την ενέργεια κι εκείνο το κομμάτι ψυχικής δύναμης που διαθέτεις για να το πάρεις πίσω σε διπλάσια ποσότητα.

Επιλέγεις να ασχοληθείς με ένα άθλημα ή μια τέχνη για να περάσεις μερικές ώρες ηρεμίας και να εκφράσεις συναισθήματα που ενδεχομένως μέσα στη ρουτίνα σου ξεχνάς κάπου στο βάθος, πίσω απ’ το πρόγραμμα της ημέρας που πρέπει να φέρεις εις πέρας. Έτσι, λοιπόν, ξεκινάς με αυτοπεποίθηση και γεμάτος ενέργεια. Με ζήλο αγοράζεις όλα τα υλικά και τον εξοπλισμό που θα σε βοηθήσουν να φτάσεις στο σημείο ζεν. Όλα κυλούν τέλεια, μέχρι να βρεθεί εκείνο το σημείο που σε κάνει να το νιώθεις περισσότερο αγγαρεία από διασκέδαση. Κάτι μικρό για αρχή. Λες εντάξει, ας κάνω λίγο υπομονή μέχρι να στρώσει το πράγμα, μην πάει χαμένη κι όλη αυτή η προίκα που μάζεψα. Όμως η ζημιά έχει γίνει. Το μικρό ζαβολιάρικο ανθρωπάκι της ξενέρας έχει μπει μέσα κι έχει φυτέψει μερικά σποράκια.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τις ανθρώπινες σχέσεις. Είτε φιλικές είτε ερωτικές. Βέβαια τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο η απογοήτευση που παίρνεις από ένα άθλημα. Έχεις να κάνεις με ανθρώπινες ψυχές, συμπεριλαμβανομένης και της δικής σου. Επομένως τα πράγματα γίνονται πιο επίπονα κι αυτομάτως πιο άμεσα. Μόλις φας το πρώτο ξενέρωμα, βλέπεις το τέλος αυτής της σχέσης να πλησιάζει τόσο γρήγορα όσο γρήγορα τρέχει ο σκύλος για λιχουδιά.

Κι όσες περισσότερες ξενέρες φας στη ζωή σου, τόσο πιο άμεσα κι εύκολα διακόπτεις και φεύγεις. Ακριβώς γιατί έχεις πιάσει το νόημα πως αν γίνει η στραβή, πάει το καραβάκι. Γκρεμίζεται όλο εκείνο το ιδανικό σκηνικό που είχες φτιάξει –για έναν περίεργο και μάλλον κρυφό λόγο– στο μυαλό σου. Αποφασίζεις πως δε θες να αναλωθείς περισσότερο σε αυτή την κατάσταση, αφού με τα χρόνια έχεις σκορπίσει πολλή φαιά ουσία για το τίποτα.

Κάπως έτσι λειτουργεί και το κομμάτι των προβλημάτων και των σχολίων που ακούς από τρίτους. Μπορεί να μην αφορά εσένα στο 100% των περιπτώσεων, όμως το αποτέλεσμα είναι ένα. Πως εκείνα τα σχόλια που θα ακούσεις να σου λέει κάποιος κι αφορά τρίτους, γίνονται και στους τρίτους για το δικό σου πρόσωπο. Έμμεσο μεν το ξενέρωμα, αλλά με άμεσο αποτέλεσμα.

Όλοι οι ενδοιασμοί που μπορεί να είχες για κάτι ή οι αφορμές που έψαχνες για να τελειώσεις κάτι γίνονται πιο εύκολα απ’ τη στιγμή που θα ξενερώσεις.

Μπορεί ο ενθουσιασμός για κάτι να σε κάνει να αλλάξεις συνήθειες και να τα βλέπεις όλα ένα κλικ πιο ρόδινα, η ξενέρα όμως έρχεται να σε προσγειώσει ανώμαλα, να σου δείξει κατάμουτρα αυτά που δε σου αξίζουν και να σε πεισμώσει. Σε δυναμώνει κι έτσι αναζητάς αυτά που όντως σου κάνουν και σε γεμίζουν.