Λατρεύουμε να βλέπουμε χαμόγελα που προκαλέσαμε εμείς

Γέλιο^. αυθόρμητη έκφραση ευχάριστης διάθεσης που εκδηλώνεται με συσπάσεις των μυών κυρίως στην περιοχή του στόματος και συνοδεύεται από ηχηρές αναπνοές. Δεν τα λέω εγώ, κάθε ελληνικό λεξικό πάνω-κάτω το ορίζει με αυτόν τον τρόπο. Αν ρωτήσεις εμένα τι είναι γέλιο, θα σου απαντήσω με έναν τρόπο περισσότερο ουσιαστικό και λιγότερο γραμματικό. Είναι ένας τρόπος να δείξεις την αγάπη και τη φροντίδα σου σε κάποιον που εκτιμάς πολύ, αλλά κι ένα είδος ψυχοθεραπείας. Ειδικά αν εσύ είσαι η αιτία κι η πηγή ανάβλυσης γέλιου.

Και ποιος είναι αυτός που δε θέλει να βλέπει τα αγαπημένα του πρόσωπα να χαμογελούν; Ποιος είναι αυτός, που στο άκουσμα του γέλιου ενός φίλου δεν ξεκαρδίζεται κι ο ίδιος απ’ τα γέλια; Τα θετικά στοιχεία του να γελάει κάποιος είναι πολλά! Αυτό το έχουν δείξει εκατομμύρια έρευνες. Το παρατηρείς κι εσύ κι οι άνθρωποι γύρω σου. Όταν γελάς χαλαρώνει το σώμα, νιώθεις ένα ευχάριστο συναίσθημα και γίνεσαι ένα κλικ περισσότερο παρατηρητικός με το περιβάλλον σου. Όμως, το όφελος για εμάς που σε κάθε ευκαιρία ψάχνουμε τρόπο να προσφέρουμε γέλιο είναι διπλό.

Ακριβώς επειδή νοιάζεσαι κάποιον, σε ενδιαφέρει να είναι εξωτερικά κι εσωτερικά υγιής. Και, μα την πίστη μου, δεν έχεις τίποτα χειρότερο απ’ το να δεις κάποιο απ’ τα πρόσωπα που αγαπάς να κλαίει. Για το λόγο αυτό κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό να τους κάνουμε να χαμογελούν. Όσο χάλια μέρα κι αν έχουμε, όσο άσχημη περίοδο της ζωής μας κι αν περνάμε, ο εντοπισμός κάτι αστείου για να γελάσουμε αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι μας.

Προσφέροντας μερικά δευτερόλεπτα -πολλές φορές κι ολόκληρα λεπτά- γέλιου, αυτομάτως μπαίνεις στη διαδικασία να φροντίσεις το αγαπημένο σου πρόσωπο. Φυσικά και δεν εννοώ εξωτερικά. Εσωτερικά αναφέρομαι. Οι πινελιές γέλιου που προσφέρεις στους αγαπημένους σου ανθρώπους δίνουν χρώμα σε γκρίζα κομμάτια της καρδιάς. Φροντίζεις τα ταλαιπωρημένα τμήματα της ψυχής να τα φωτίζεις πετώντας μερικές πολύχρωμες πινελιές στον μαύρο της καμβά.

Κι όχι, δεν εννοώ να κάνουμε τον καραγκιόζη  -που κι αυτό θα κάνουμε- αλλά αναφέρομαι σε μια απλή λέξη, κίνηση, ματιά που θα ρίξουμε σε κάτι που θα βρούμε αστείο ή θα το προκαλέσουμε εμείς για να γίνει αστείο.

Λένε πως εμείς που προκαλούμε γέλιο κι ευχάριστες στιγμές στους ανθρώπους που μας περιβάλλουν, έχουμε περάσει ή περνάμε δύσκολα μόλις κλείσει η πόρτα και βρεθούμε μόνοι μας. Ίσως να έχουν δίκιο, ίσως κι όχι. Δεν είμαστε εδώ να αναλύσουμε την ψυχοσύνθεση ούτε να κάνουμε ψυχοθεραπεία για τους λόγους που μας αρέσει να προκαλούμε γέλιο. Μας ευχαριστεί να βλέπουμε τους ανθρώπους μας να είναι καλά και κάνουμε τα πάντα για να τους βλέπουμε έτσι. Ας μείνουμε, λοιπόν, εδώ. Ας κρατήσουμε την ουσία.

Η αστεία πλευρά του πράγματος διπλασιάζεται όταν μαζί με εμάς προκαλούμε και το διπλανό μας να γελάσει. Όταν το γέλιο σου σε συνδυασμό με του άλλου συνθέτουν –ίσως– το πιο ωραίο ήχο που άκουσες πρόσφατα. Γι’ αυτό σου λέω, μείνε στο ότι τρελαινόμαστε να βλέπουμε γελαστά πρόσωπα κι άσε τις αμπελοφιλοσοφίες για τους λόγους που το κάνουμε αυτό.

Ανεκτίμητη αξία τα μάτια που γελούν. Ναι, καλά διαβάζεις. Τα μάτια. Εκεί φαίνεται πόσο χαρούμενος ή λυπημένος είναι ο άλλος. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με ένα χαμόγελο και δύο μάτια που γελούν και δακρύζουν από χαρά! Και πολύ περισσότερο, τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το αίσθημα της ικανοποίησης, να ξέρεις πως η αιτία που τα μάτια του άλλου γελούν είσαι εσύ.

Αξίζει, φίλε μου, να προσφέρεις στιγμές γέλιου και χαράς στους ανθρώπους της ζωής σου. Ψήσου να το θέσεις ως στόχο της καθημερινότητάς σου. Στόχευε να γελάς κάθε μέρα και να κάνεις τουλάχιστον έναν συνάνθρωπό σου να γελάσει!

Κι αν νομίζεις πως θα το ξεχάσεις κάν’ το σημείωση στο κινητό. Ακόμα καλύτερα, βάλτο σε post-it στην πόρτα του ψυγείου, δίπλα στο πολυκαιρισμένο διατροφολόγιο της δίαιτας που ξεκινάς από Δευτέρα. Φρόντισε, όμως, αυτός ο στόχος να μην ξεκινάει κάθε Δευτέρα.