Καφέ-αναγνωστήρια∙ εκεί όπου οι άνθρωποι διεκδικούν τα όνειρα

Στους δρόμους κάθε περιοχής συναντάς πολυάριθμα στέκια για όλες τις ηλικίες. Καφετέριες και μαγαζιά εστίασης κοσμούν κάθε γωνιά της πόλης. Σημεία συνάντησης φίλων και γνωστών, για γέλια, συζητήσεις κι εξομολογήσεις μ’ έναν καφέ ή ένα κρασί στο χέρι.

Όμως, ανάμεσα στα πολύβουα κεντρικά περάσματα θα συναντήσεις και κάτι απόμερα σοκάκια, κι εκεί θα ‘ρθεις αντιμέτωπος και με κάτι καφετέριες που, πέρα από ένα ατμοσφαιρικό περιβάλλον, προσφέρουν και κάτι διαφορετικό. Προσφέρουν το κατάλληλο μέρος για να πάρεις τα βιβλία σου ή τον υπολογιστή σου και να αρχίσεις τη μελέτη, που συνεχώς αναβάλλεις γιατί το σπίτι έχει αρχίσει να σε κουράζει.

Στα αναγνωστήρια-καφέ της πόλης σου έχεις την ευκαιρία  να συνδυάσεις τη διασκέδασή με το διάβασμα ή τη δουλειά αντίστοιχα. Μπορείς να τα επισκεφτείς είτε μόνος είτε με παρέα, δίνοντάς σου ένα πουσάρισμα κι ίσως κι εκείνη την έμπνευση που ψάχνεις, ξεφεύγοντας για λίγο απ’ το συνηθισμένο σου δωμάτιο, το βαρετό γραφείο σου ή από την ησυχία της αποστειρωμένης πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης.

Αν μάλιστα επιλέξεις να επισκεφτείς έναν τέτοιο χώρο με παρέα, τότε η αγγαρεία του σπιτιού γίνεται μια ευχάριστη περιπέτεια. Πηγαίνετε αποφασισμένοι να μελετήσετε ομαδικώς ή απλά να συνεργαστείτε, αν πρόκειται για συναδέλφους, πεπεισμένοι πως θα λύσετε ο ένας τυχόν απορίες του άλλου και μέσα από πολλές διαφορετικές ιδέες θα βγάλετε ένα καλύτερο αποτέλεσα.

Αν είστε φοιτητές, έχετε έναν κοινό στόχο: Να περάσετε το μάθημα. Είτε κάνετε μια ομαδική εργασία είτε απλά διαβάζετε για την εξεταστική, το (τουλάχιστον) πενταράκι είναι αυτοσκοπός Τα όνειρά σας, έστω σ’ αυτήν την κατεύθυνση, είναι κοινά κι έτσι όσο παλεύετε για την πραγματοποίησή τους δεν αισθάνεστε μόνοι.

Κάτι τέτοιες στιγμές, ο φίλος/συμφοιτητής (ή συνάδελφος αντίστοιχα) αλλάζει ρόλο και παίρνει αυτόν του δασκάλου αλλά και του υποστηρικτικού κηδεμόνα στα μάτια σου. Το ίδιο ακριβώς κι εσύ. Είναι εκεί για σένα όταν αποτελεί την τελευταία ελπίδα σου, ώστε να κατανοήσεις αυτό το δύσκολο κεφάλαιο που παλεύεις εδώ και καιρό ή να σου δώσει ένα κίνητρο και μια ιδέα για να προχωρήσεις το project που ‘χεις αναλάβει. Δεν το βάζετε με τίποτα κάτω. Το πείσμα κι η επικείμενη κοινή επιτυχία σας σκοτεινιάζουν όποια δυσκολία, απογοήτευση ή κούραση κι αν συναντήσετε.

Ακόμα κι αν επιλέξεις να επισκεφτείς ένα αναγνωστήριο μόνος, πάλι μπορείς να απολαύσεις την εμπειρία και τις δυνατότητες που σου προσφέρει. Πάνω απ’ όλα ξεφεύγεις απ’ τα συνηθισμένα και το μυαλό σου εμπνέεται σε ένα διαφορετικό περιβάλλον. Αλλάζοντας παραστάσεις, έχεις περισσότερη όρεξη κι ενέργεια για να την διοχετεύσεις δημιουργικά σε ό,τι καταπιάνεσαι. Βλέποντας ανθρώπους γύρω σου να ‘ναι προσηλωμένοι στη δουλειά ή το διάβασμά τους, αυτομάτως συγκεντρώνεσαι καλύτερα -ίσως απλά λειτουργώντας μιμητικά αλλά, και πάλι, αρκεί που λειτουργεί.

Αν κάτσεις σε μια γωνία και παρατηρήσεις λίγο τι συμβαίνει στα ιδιαίτερα αυτά στέκια θα εκπλαγείς. Τόσα διαφορετικά, με την πρώτη ματιά, άτομα μοιράζονται συχνά ένα κοινό τραπέζι με έναν μόνο σκοπό. Το μόνο που θέλουν είναι να πετύχουν σε αυτό που κάνουν, σε αυτό που επέλεξαν να ακολουθήσουν. Μπορεί να κάθονται εκεί με τις ώρες μόνο με τα βιβλία τους και τις δεκάδες σημειώσεις τους. Αν για λίγο σταματήσεις ό,τι κάνεις και τους παρατηρήσεις, θα νιώσεις το άγχος τους αλλά και το πάθος τους για το όνειρό τους.

Παρέα με τη μοναξιά τους και με συντροφιά το ρόφημά τους και τα απαραίτητα εργαλεία τους (βιβλία, στιλό, τετράδια κι υπολογιστές) αναζητούν ένα διαφορετικό κλίμα για να δημιουργήσουν. Η κούραση κι η απελπισία, ύστερα από λίγες ώρες, καθρεφτίζεται στα μάτια τους. Το βλέμμα τους δραπετεύει για λίγο και χάνεται ανάμεσα στα εξίσου φευγάτα βλέμματα των γύρω. Χρειάζονται κι αυτοί ένα μικρό διάλειμμα.

Αξίζει να σημειωθεί πως ολοένα και περισσότεροι επαγγελματίες προτιμούν πλέον τα στέκια αυτά για την εργασία τους. Αντί να κάτσουν σε ένα μουντό γραφείο ή στους τοίχους του σπιτιού τους, παίρνουν τα χαρτιά τους ή τον υπολογιστή τους κι επισκέπτονται έναν τέτοιο χώρο που τους επιτρέπει να διατηρούν την κοινωνικότητά τους, την αλληλεπίδραση με κόσμο αλλά και την απρόσκοπτη συγκέντρωσή τους. Παγώνουν για λίγο τη ρουτίνα τους.

Τα καφέ-αναγνωστήρια, λοιπόν, κρύβουν πολλά περισσότερα απ’ όσα φανταζόμαστε. Αποτελούν καταφύγιο για νέους ανθρώπους που συνεργάζονται για να επιτύχουν τους στόχους τους. Οι συζητήσεις τους αφορούν τα όνειρα για το μέλλον τους, όνειρα κατά βάση κοινά. Τέτοιες συζητήσεις δε θα ακουστούν τόσο έντονα πουθενά αλλού.

Την επόμενη φορά που θα βρεθείς σε ένα τέτοιο μαγικό μέρος, σκέψου πως δεν είσαι μόνος, κοίταξε γύρω κι απ’ τον ζήλο, την αφοσίωση και τις κουβέντες που θα αφουγκραστείς θα πιστέψεις πως τα όνειρα δε σταματούν ποτέ.