«Γεννήθηκα καλοκαίρι. Γράφτηκα στο μητρώο αρρένων, αλλά το «Άννα» μου πήγαινε καλύτερα. Το διεκδίκησα, το κέρδισα. Δε σπούδασα σε Ανώτατη Σχολή, δεν πρόλαβα. Διάβασα όμως. Άκουσα. Αφουγκράστηκα. Σε όποιο νaρκoπέδιo κι αν έπεσα, αυτό ασφαλίστηκε απ’ την αγάπη της μάνας μου. Ναι, διάλεξα δρόμο, αλλά βρήκα όμορφα μονοπάτια που τα περπατάω περήφανη, πάντα με ψηλοτάκουνα».
Νομίζω όσες συνεντεύξεις κι αν ακούσω από την Άννα Κουρουπού, αυτές οι φράσεις από το βιβλίο της, εξηγούν απλά όλη της τη ζωή και με αγγίζουν σε βάθος. Μπορεί να μην έχεις ακούσει το όνομά της, αλλά ίσως η ιστορία της είναι αυτή που όλοι ξέρουμε και δεν τολμάμε να συζητήσουμε. Πρόκειται για μια ζωή στην σ3ξ3ργaσία. Δεν ήξερα κι εγώ τον όρο. Έλεγα κι εγώ «πoρνeiα», αλλά, όπως σωστά εξηγεί η Άννα, δεν είναι το ίδιο. Υπάρχουν κι άτομα που επιλέγουν να εργαστούν ως σ3ξ3ργάτες. Είτε είναι για τα χρήματα, είτε γιατί δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Βέβαια, στη δεύτερη περίπτωση, δεν είμαι και σίγουρη πως πρόκειται ακριβώς για επιλογή. Γιατί ποια δουλειά μπορεί να κάνει μια τρaνς γυναίκα, χωρίς να την κοιτάνε με μισό μάτι, χωρίς χυδαία σχόλια και συμπεριφορές, κι όλα αυτά αν καταφέρει να πάρει τη δουλειά εξαρχής.
Έτσι και στην περίπτωση της ‘Αννας, η κοινωνία δεν της άφησε πολλές επιλογές και το πεζοδρόμιο ήταν επιλογή αλλά κι η μόνη λύση. Αμέσως μετά την ενηλικίωσή της, ακολούθησε το μονοπάτι της σ3ξ3ργασiας για έξι χρόνια στη Συγγρού. Έπειτα ήρθε η επέμβαση, που της έδωσε επιτέλους το σώμα και την ταυτότημα που ήθελε κι ονειρευόταν. Όμως αυτό, δεν τις έλυσε κανένα άλλο πρόβλημα στη ζωή της, αλλά της την έκανε ακόμη πιο δύσκολη. Οίκος aνoχής μετά από οίκο aνoχής κι οι ιστορίες που έχει να μας διηγηθεί, αμέτρητες. Ιστορίες που αναγκαστικά την έκαναν πιο σκληρή και δυνατή, που της προκάλεσαν όμως και πολύ πόνο.
Προσπαθεί κι η ίδια να εξηγήσει τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στη σ3ξ3ργασία και το trαffιcking. Στο δεύτερο υπάρχει η εκμετάλλευση. Κάποιος απο πίσω που προσπαθεί να κερδίσει από εσένα, ό,τι περισσότερο μπορεί και συχνά πρόκειται για επιβολή κι εξαναγκασμό. Στη σ3ξ3ργασία από την άλλη, υπάρχει ο όρος της επιλογής. Τι δικαιώματα όμως έχουν οι άνθρωποι αυτοί; Και πού ακριβώς στέκονται στην κοινωνία που ζούμε;
Νομικό πλαίσιο δεν υπάρχει και σαν αυτό να μην ήταν αρκετό έχουν να αντιμετωπίσουν και την περιθωριοποίηση, τον χλευασμό, την υποτίμηση των άλλων. Ζούνε με το στίγμα και δεν έχουν καμία προοπτική στη ζωή. Αυτά ήταν που έκαναν την Άννα να αντιδράσει και να ξεκινήσει τη δράση της ως ακτιβίστρια. Το 2015 γίνεται η ιδρύτρια του «Red Umbrella Athens» και σύμφωνα με τις πληροφορίες που βρίσκουμε στην official ιστοσελίδα, γνωρίζουμε τα εξής:
«Κέντρο Ενδυνάμωσης Ατόμων που Εργάζονται στο σ3ξ. Δημιουργήθηκε το Δεκέμβριο 2015 με πρωτοβουλία του Συλλόγου Οροθeτικών Ελλάδος «Θετική Φωνή», των Κέντρων Πρόληψης και Σeξouαλικής Υγείας «Checkpoint» & του Συλλόγου Ασθενών Ήπατος Ελλάδας «Προμηθέας» και λειτουργεί υπό την επιστημονική επιμέλεια του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Εργαστηρίου Κλινικής Έρευνας: Υποκειμενικότητα και Κοινωνικός Δεσμό του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Τον Ιούλιο του 2022 άρχισε να λειτουργεί και το Red Umbrella Thessaloniki (RUTh), το αντίστοιχο κέντρο μας στην περιοχή της Θεσσαλονίκης.
Το Red Umbrella έχει σχεδιαστεί και υλοποιείται από άτομα τόσο της κοινότητας των εργαζόμενων στο σ3ξ όσο κι άλλων ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Η λειτουργία μας βασίζεται σε κατευθυντήριες οδηγίες και παραδείγματα βέλτιστων πρακτικών παγκόσμιων οργανισμών και συλλόγων εργαζομένων στο σ3ξ (e.g. NSWP, WHO, ESWA). Το Red Umbrella Athens έλαβε τιμητική διάκριση στα Healthcare Business Awards το 2018 στην κατηγορία των δράσεων συλλόγων ασθενών με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού και την προαγωγή της πρόληψης.
Η αποστολή του Red Umbrella είναι να αποτελεί σημείο συνάντησης και ενδυνάμωσης σε ένα περιβάλλον χωρίς διακρίσεις και κριτική. Πρεσβεύουμε ότι τα εργαζόμενα άτομα στο σ3ξ πρέπει να είναι ίσοι πολίτες αυτής της χώρας σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό, κοινωνικό, νομικό, οικονομικό κ.λπ.) και να έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις τόσο σε ατομικό, κοινωνικό όσο και σε εργασιακό επίπεδο. Διεκδικούμε σε πολιτικό επίπεδο τη βελτίωση του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου (Ν2734/1999) και την άρση των εμποδίων για την αποποινικοποίηση της εργασίας στο σ3ξ σύμφωνα με το Ολλανδογερμανικό μοντέλο και το μοντέλο της Ν. Ζηλανδίας.
Η δομή μας παρέχει υπηρεσίες και υλοποιεί ποικίλα προγράμματα και καμπάνιες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης με ίση και ουσιαστική συμμετοχή στην οργάνωση, τη διοίκηση, το σχεδιασμό και την υλοποίηση από άτομα που εργάζονται στο σεξ. Η κοινή μας πρωτοβουλία έχει ως στόχο τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των ατόμων που εργάζονται στο σ3ξ, την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της πολιτείας και συνολικά της κοινωνίας, την παροχή υπηρεσιών ενδυνάμωσης και την προαγωγή της υγείας, με απώτερο σκοπό την κοινωνική ένταξη των εργαζόμενων στο σεξ στην Ελλάδα».
Η εμπειρία αυτή οδήγησε την Άννα να γράψει και το βιβλίο της το 2011, με τίτλο «Μαμά γιατί δεν έχω το ίδιο με ‘σένα;», στο οποίο εξηγεί όλα όσα αυτά έχει ζήσει. Σε συνέντευξη που θα δώσει η ίδια παραδέχεται ότι μετάνιωσε που το έδωσε στη μητέρα της να το διαβάσει, αφού κι εκείνη έβαλε τα κλάματα διαβάζοντας όσα η ίδια είχε περάσει.
Σήμερα η Άννα έχει καταφέρει να πάρει τη ζωή στα χέρια της. Ασχολείται τα τελευταία χρόνια με την αναπαλαίωση επίπλων και χώρων. Η κλίση της στη τέχνη πλέον είναι κι η δουλειά της. Η Άννα έχει να μας διηγηθεί μια ιστορία ζωής με πολύ πόνο, δύσκολες καταστάσεις, ανατροπές και μια μάχη που συνεχίζει να δίνει μέχρι σήμερα. Αυτή είναι η ιστορία της Άννας κι ίσως η κοινωνία αυτή χρειάζεται να ακούσει τις ιστορίες αυτές, μήπως και καταλάβει το κακό που κάνει.
Πηγή εικόνας
RedUmbrella.org.gr
Συντάκτης: Μαργαρίτα Δυναμίδου
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κουτσουρά
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κουτσουρά
