Συμβαίνει μερικές φορές στη ζωή, η τύχη να είναι με το μέρος σου και να γνωρίσεις άτομα τα οποία δηλώνουν «φίλοι για πάντα» και το εννοούν κυριολεκτικά. Η συνταγή για την επιτυχία αυτή είναι βασισμένη σε 2 πολύ βασικά συστατικά. Το πρώτο είναι ο σωστός τόπος σε συνδυασμό με τη σωστή στιγμή, έτσι ώστε να γίνει η πρώτη γνωριμία με τα άτομα αυτά. Άρα, ας ονομάσουμε το συστατικό αυτό «τύχη». Το δεύτερο συστατικό είναι αυτό που θα δέσει τη ζύμη, αυτό που θα κάνει τη σχέση αυτή ανθεκτική και δεν είναι άλλο από την «υπομονή».
Κάθε φάση στη ζωή κάθε ανθρώπου είναι ξεχωριστή. Είναι όμως πολύ σημαντικό να έχουμε δίπλα μας άτομα τα οποία μας στηρίζουν πάντοτε και θέλουν το καλό μας, αν και μπορεί να μη μας χαϊδεύουν πάντοτε τα αυτιά και να μη μας λένε πάντα αυτό που θέλουμε να ακούσουμε.Γιατί θα μας λένε αυτό που πρέπει να ακούσουμε κι αυτό είναι αληθινή φιλία. Κάπως έτσι, οι φιλίες που περνούν από την εφηβική μας ηλικία, στην ενήλικη ζωή και καταφέρνουν να ωριμάσουν, μάς μαθαίνουν πολλά και είναι σπουδαίες.
Σκέψου πόσο διαφορετικό ήταν το μυαλό σου τότε, όταν ήσουν παιδί. Πόσο δρόμο έχεις διανύσει βουτηγμένος στην αβεβαιότητα, αλλά πάντα έχοντας σταθερό άξονα στη ζωή σου, την παρέα σου, τους φίλους σου τους αδελφικούς. Θυμήσου πόσες ανώριμες αποφάσεις πήρες, αλλά όλες επισκιάστηκαν από την πιο σωστή, το να κρατήσεις τους φίλους σου κοντά, αγαπώντας τους χωρίς φόβο και με έναν τρόπο ανιδιοτελή.
Τα άτομα αυτά που δε χρειάστηκε ποτέ να πεις πολλά πολλά· σε έβλεπαν το πρωί μόλις έμπαινες στην τάξη και ήξεραν ακριβώς πώς είναι η διάθεση σου. Τα ίδια άτομα τώρα σε βλέπουν να μπαίνεις στο αγαπημένο σας στέκι και ξέρουν από την έκφρασή σου τι ακριβώς θα ακολουθήσει και τι ακριβώς θα τους πεις. Το ίδιο συμβαίνει κι όταν είστε κάπου έξω και συμβεί κάτι που πρέπει να σχολιαστεί. Έτσι, πριν καν γυρίσεις πάνω στον κολλητό αυτός θα σε κοιτάει ήδη με εκείνο το ύφος που μόνο εσύ θα καταλάβεις τι σημαίνει.
Αν καθίσεις και προσπαθήσεις να καταλάβεις πώς έγινε το δέσιμο αυτό και πώς φτάσατε στο σήμερα, το μυαλό σου θα γεμίσει με όμορφα χρώματα, ήχους και εικόνες. Καλοκαίρια στο νησί που μυρίζουν καρπούζι κι έχουν το χρώμα του ηλιοβασιλέματος, χειμώνες στο μικρό σας σαλονάκι που έχουν γεύση από ζεστή σοκολάτα και καφέ. Νύχτες στο αγαπημένο σας μπαράκι, με μπίρα και τεκίλα να σας βρίσκουν αγκαλιά, λέγοντας πόσο πολύ αγαπάτε ο ένας τον άλλον. Η μέρα της αποφοίτησης που νιώσατε πως ο κόσμος σας ανήκει και δώσατε μια υπόσχεση, πως όπου και να σας βγάλει ο δρόμος της ζωής σας, πάντα θα γυρνάτε εκεί, και το κάνατε. Όλες αυτές οι μικρές και μεγάλες στιγμές που έκαναν το χθες σήμερα και θα κάνουν το σήμερα αύριο, όλα αυτά σας έδεσαν σε έναν κόμπο που ούτε με μαχαίρι δεν κόβεται γιατί πολύ απλά εσείς δε θέλετε ποτέ να κοπεί.
Οι φιλίες αυτές έγιναν πολύ δυνατές, διότι εκτός από έντονες θετικές στιγμές, πέρασαν και πολλά έντονα αρνητικά συναισθήματα με τα κυριότερα να είναι θυμός, λύπη και απογοήτευση. Πόσοι άνθρωποι πέρασαν από τον κύκλο αυτό, κάνοντας μια σύντομη στάση πριν φύγουν. Χαμένες αγάπες, χαμένες φιλίες και χαμένα συναισθήματα που, όμως, το κενό αυτό που άφηναν, πάντα γέμιζε με την αγάπη που είχατε ο ένας για τον άλλο.
Έτσι, λοιπόν, αν είχες την τύχη και την υπομονή να δημιουργήσεις και να συντηρήσεις αυτές τις φιλίες, είσαι πλούσιος. Πλούσιος από αναμνήσεις, χαρές και προπάντων αγάπη. Να νιώθεις ευγνώμων, γιατί δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την τύχη να το ζήσουν αυτό, ή την υπομονή να το συντηρήσουν. Ας πιούμε λοιπόν στην υγειά των φίλων μας που κάποτε συζητούσαμε για μαθήματα και καρδιοχτύπια στα θρανία και τώρα συζητάμε για γάμους και καριέρες. Πάρε τώρα το τηλέφωνο και θύμισέ τους για ακόμα μια φορά, πόσο πολύ τους αγαπάς.
Συντάκτης: Βαλέρια Ιόργκου
