Πώς επηρεάζεσαι από την ολοκλήρωση της ανάπτυξης του εγκεφάλου στα 25 έτη;

Αναρωτήθηκες ποτέ τι είναι αυτό που συμβαίνει και μια μέρα έτσι στα καλά καθούμενα ξεκινάμε να νιώθουμε πως είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι πια; Αυτό που ξαφνικά είναι Σάββατο και ενώ όλα τα προηγούμενα Σάββατα της ζωής σου ήταν η μέρα που έβγαινες με την παρέα μέχρι τα ξημερώματα για χορό και ποτό, τώρα θέλεις να κάτσετε ήσυχα στο σπίτι τρώγοντας πίτσα και μέχρι τα μεσάνυχτα να είναι ο καθένας στο ζεστό του κρεβατάκι. Ή το άλλο, που έπιασες τον εαυτό σου να ενθουσιάζεται που βρήκες καινούριο καλό σφουγγαράκι για τα πιάτα ή καινούρια αγαπημένη μυρωδιά μαλακτικού. Όλες αυτές οι μικρές συνειδητοποιήσεις που σε κάνουν να αγχώνεσαι πως ξεκίνησες και είσαι ξενέρωτος, κάτι το οποίο υποσχέθηκες στον εαυτό σου πως δε θα γίνεις ποτέ. Είχες πει ότι εσύ θα μείνεις για πάντα νέος και δε θα πέσεις σε αυτή την παγίδα, στην παγίδα του να γίνεις ένας ξενέρωτος ώριμος ενήλικας που θέλει ξενέρωτα και ώριμα πράγματα.

Αυτό που σου συμβαίνει είναι κάτι το οποίο είναι μη αναστρέψιμο και συμβαίνει σε όλους (σχεδόν). Αυτό που προκαλεί αυτή την εσωτερική αλλαγή είναι η ολοκλήρωση της ανάπτυξης του προμετωπιαίου φλοιού. Ο προμετωπιαίος φλοιός είναι το κομμάτι του εγκεφάλου το οποίο είναι υπεύθυνο για τη λήψη αποφάσεων, για την προσωπικότητα ενός ατόμου και για το πως θα συμπεριφέρεται το άτομο στην κοινωνία. Η ανάπτυξη του ξεκινάει κατά την εφηβεία και ολοκληρώνεται στα 25 περίπου(βάση ερευνών υπάρχει μια απόκλιση 3-5 χρόνων οπόταν για κάποιους μπορεί να ολοκληρωθεί στα 30). 

Γι’αυτό λοιπόν από την αρχή της εφηβείας μέχρι και τα 25 οι αποφάσεις μας τείνουν να είναι πιο απερίσκεπτες, βασισμένες πάνω στην ένταση της στιγμής και στο συναίσθημα γιατί ακόμα ο εγκέφαλος μας δεν είναι πλήρες ανεπτυγμένος. Το γεγονός αυτό είναι και η μεγαλύτερη αιτία που οι σχέσεις με τους μεγαλύτερους μας δεν είναι και στα καλύτερα τις, γιατί υπάρχει όντως ένα μεγάλο χάσμα στο πως σκέφτονται και λειτουργούν οι άνθρωποι με πλήρες ανεπτυγμένο προμετωπιαίο φλοιό και πως αυτοί που είναι ακόμα στη διαδικασία ανάπτυξης του. 

Ουσιαστικά η ολοκλήρωση της ανάπτυξης προκαλεί το συναίσθημα του ότι πια μεγάλωσες και το να μεγαλώνεις είναι κάτι που ακούγεται αρκετά τρομακτικό. Όλοι είχαμε πιθανόν κάνει την ευχή να μη μεγαλώσουμε ποτέ γιατί το να μεγαλώνεις φέρνει μαζί αμέτρητες ευθύνες και άγχη. Είναι όμως κάτι πολύ καθησυχαστικό το να ξέρεις πως το σώμα σου και ο εγκέφαλος σου είναι απόλυτα έτοιμα για τη μετάβασή σου στη νέα αυτή πραγματικότητα. Θα ήταν άλλωστε μια πολύ βαρετή διαδικασία η ζωή αν δεν είχε διάφορα στάδια που θα έπρεπε να περάσεις. Πάντα οι μεγάλοι λένε την περιβόητη φράση «όταν μεγαλώσεις, θα καταλάβεις». Και όντως το να μεγαλώνεις σε βοηθάει να καταλάβεις πολλά. Μπορεί στην ενήλικη ζωή να υπάρχουν πολλές πρακτικές δυσκολίες όπως η ανάγκη οικονομικής σταθερότητας, η έλλειψη χρόνου που μπορεί να σε απομακρύνει από αγαπημένα σου πρόσωπα και πράγματα όμως υπάρχει μια τεράστια ευκολία, ένα ήρεμο και ώριμο μυαλό. Η ηρεμία αυτή σε κάνει να παίρνεις πιο «έξυπνες αποφάσεις» για τη σωματική και ψυχική σου υγεία και μειώνει πάρα πολύ το drama που ίσως να υπήρχε στη ζωή σου τόσα χρόνια. Το να μεγαλώνεις και να αλλάζεις δε σημαίνει πως όσα πίστευες δεν ήταν αλήθεια, ούτε σημαίνει πως είσαι κάποιος άλλος. Είσαι το ίδιο άτομο, με τις ίδιες εμπειρίες, απλά αλλάζουν οι στόχοι και οι συνήθειες και όσο πιο λίγο αντισταθείς σε αυτό, τόσο πιο εύκολα θα φτάσεις στο διασκεδαστικό κομμάτι όπου θα απολαμβάνεις την ηρεμία αυτή. 

Εννοείτε πως η ανάπτυξη αυτή διαφέρει από άτομο σε άτομο και γίνεται με έναν σταδιακό τρόπο. Δε σημαίνει πως όλοι θα σταματήσουν ξαφνικά να βγαίνουν τα βράδια ή θα απομονωθούν στο σπίτι τους, για τον καθένα η διαδικασία θα είναι διαφορετική. Το κοινό στοιχείο είναι πως οι αποφάσεις που θα παίρνονται θα είναι καλύτερες και πιο υγιείς για τον καθένα ξεχωριστά.

Έτσι λοιπόν την επόμενη φορά λοιπόν που θα νιώσεις διαφορετικά μέσα στο σώμα σου και αρχίσεις να αγχώνεσαι ότι μεγαλώνεις και αλλάζεις, μη νιώσεις περίεργα και άβολα. Είναι κάτι που συμβαίνει σε όλους και σημαίνει πως ξεκινάς και μπαίνεις σε ένα καινούριο κεφάλαιο της ζωής σου που είναι εξίσου συναρπαστικό με το προηγούμενο απλά λιγότερο απερίσκεπτο και αβέβαιο.