Ο ύπνος είναι ιερός, αυτό το ξέρουν όλοι. Μεγαλώνοντας, όλο και περισσότερο νοσταλγούμε τις εποχές που μπορούσαμε να κοιμηθούμε όσο θέλαμε ή όσο χρειαζόμασταν τέλος πάντων! Οι υποχρεώσεις, η δουλειά, οι σχολές, το άγχος και η σύγχυση της καθημερινότητας έχουν πάρει πολύτιμες ώρες μας, κυρίως εκείνες που δικαιωματικά ανήκουν στον ύπνο. Το άγχος και οι ανούσιες σκέψεις διεκδικούν δυναμικά τη χαλάρωση λες και δεν έχουν κατακλύσει κι όλες τις υπόλοιπες ώρες μας.
Είναι κι εκείνες οι στιγμές που λες πως «τώρα θα κλείσω τα μάτια και θα ξεκουραστώ» και μόλις πας να γλαρώσεις εμφανίζεται στη σκέψη σου το άτομο που σε εκνεύρισε αρκετά το μεσημέρι, σε μια φανταστική συζήτηση, να σου λέει τα ίδια και χειρότερα. Έτσι η ξεκούραση πάει για βρούβες κι εσύ σκέφτεσαι τις πιο υπέροχες ατάκες που θα μπορούσες να ξεστομίσεις -και δεν ξεστόμισες το μεσημέρι-, μα είναι αργά και δεν μπορείς να τον καλέσεις για να τις πεις. Αντ΄αυτού η διαφωνία σας έληξε με εσένα να πετάς κάτι μέτριες ατάκες που απορείς πώς ξέφυγαν από το δικό σου στόμα. Κι ο ύπνος είναι παρελθόν.
Το να μπορέσεις να χαλαρώσεις και να ξεκουράσεις το μυαλό σου, δεν είναι μια τόσο απλή διαδικασία. Δε σχολάς από τη βραδινή βάρδια κι αυτόματα μπαίνεις σε μουντ χαλάρωσης- το μυαλό σου δουλεύει ακόμη. Για να πάψει να σκέφτεται και να αναλύει ξανά και ξανά όλα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ημέρας, πρέπει να νιώσει ασφάλεια. Να συνειδητοποιήσει πως πλέον δεν είναι ευάλωτο σε κάποιο μαργαριτάρι που θα πετάξει ο κάθε άκυρος, σε ένα deadline που έρχεται ή σε έναν λογαριασμό που εκκρεμεί και να προετοιμαστεί για σκέψεις ήρεμες, δίχως ίχνος άγχους.
Σου έχει τύχει να κανονίσεις χαλαρό κρασάκι σπίτι σου με την παρέα σου και μόλις ανοίγεις την πόρτα να τους υποδεχτείς, να χασμουριέσαι; Να σκέφτεσαι πως ίσως δεν ήταν η κατάλληλη μέρα να τους καλέσεις, νιώθοντας το σώμα σου να σε εγκαταλείπει κι ας είναι ακόμη εννιά! Ωστόσο την ίδια ακριβώς στιγμή και στο ενδεχόμενο να ανοίγουν την πόρτα και να λένε πως θα φύγουν, ο εγκέφαλός σου μπαίνει σε διαδικασία εγρήγορσης κι άγχους. Από την άλλη στο ίδιο σκηνικό και χαλαρώνοντας με ένα άτομο που συμπαθείς, καθώς πάντα έχεις κάτι ενδιαφέρον να συζητήσεις μαζί του, βρίσκεσαι μέσα σε λίγα μόνο λεπτά να συνειδητοποιείς πως χασμουρήθηκες ήδη 2-3 φορές- οπότε μάλλον και πάλι τον ύπνο χρειαζόσουν περισσότερο. Κι αν τελικά δεν τον χρειάζεσαι; Μήπως απλώς βαριέσαι αυτά που σου λέει; Μήπως έχει χάσει το ενδιαφέρον της αυτή η σχέση και δεν είσαι διατεθειμένος να συζητήσεις αυτό που μπορείς κι αύριο;
Το πιο παράδοξο όλων είναι ότι ενώ μπορεί να είσαι σε μουντ ύπνου, με το που φύγουν οι άνθρωποι αυτοί από κοντά σου, αρχίζεις κι αναλύεις τι μπορείς να κάνεις ώστε να αξιοποιήσεις τον χρόνο σου παραγωγικά, ποιο ήταν το μήνυμα που άφησες αναπάντητο μέσα στην ημέρα, τι θα φορέσεις αύριο, γιατί δε σε χαιρέτισε ο περιπτεράς, τι να κάνει η υπάλληλος που έκλαιγε; Λες και δε νύσταζες ποτέ. Χίλιες δυο σκέψεις ανούσιες, που ακόμη και να βρεις τη λύση και τις απαντήσεις, πέρα από το να αυξήσουν τα επίπεδα του στρες στον οργανισμό σου, δε σου προσφέρουν τίποτα απολύτως.
H απάντηση για την ας την πούμε νύστα κατά συνθήκη, έρχεται από έρευνα που μελετά τα σημάδια ανίας στις ανθρώπινες σχέσεις. Μέσα σε αυτά, η νύστα δεν έχει θέση κι αυτό γιατί για να φτάσεις στο σημείο που οι μύες σου θα χαλαρώσουν και το μυαλό σου θα ξεφύγει από οποιαδήποτε σκέψη σου δημιουργεί άγχος (παραγωγικό ή μη), θα πρέπει να νιώσεις πως βρίσκεσαι σε μέρος οικείο κι ασφαλές με άτομα που εμπιστεύεσαι και θέλεις κοντά σου. Με δυο λόγια, όταν κάποιος σου προκαλεί βαρεμάρα, το αμέσως επόμενο αίσθημα που θα βιώσεις είναι ο εκνευρισμός και ο θυμός κι όχι η νύστα.
Όταν είσαι με άτομα που αγαπάς, νιώθεις ασφαλής κι ελεύθερος, το μυαλό σου λειτουργεί διαφορετικά, όπως όταν είσαι μόνος αλλά στις καλές σου. Μπορεί να χαθείς σε σκέψεις που δεν περίμενες πως θα σε απασχολούσαν, να σκεφτείς ενδεχόμενα της καθημερινότητας που είναι χαλαρά κι ευχάριστα και φυσικά, μπορείς να νυστάξεις ακόμη κι αν δε χρειάζεσαι τον ύπνο, μόνο και μόνο γιατί το σώμα σου μπαίνει σε λειτουργία ασφάλειας και το μυαλό σε λειτουργία πτήσης, αφού έχει ξεπεράσει οποιοδήποτε φόβο ύψους ή πτώσης.
Γι’ αυτό την επόμενη φορά που θα συνειδητοποιήσεις πως ο συνομιλητής σου έχει αρχίσει να γλαρώνει, μη σκεφτείς πως σε βαριέται, μα ότι μάλλον σε εμπιστεύεται πολύ.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ολίνα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
