«Σ’ αγαπώ όσο οι ποιητές τη θάλασσα» αναφέρει κάποιος στίχος, μα δεν είναι μόνο οι ποιητές. Είναι οι συγγραφείς. Είναι οι ζωγράφοι. Είναι οι στιχουργοί και οι συνθέτες. Είναι οι σεναριογράφοι και οι σκηνοθέτες. Είναι οι άνθρωποι της τέχνης κι όσοι συγκαταλέγουν στους μεγάλους έρωτες της ζωής τους τη θάλασσα. Γιατί πιο εύστοχη ταύτιση από αυτή του έρωτα με τη θάλασσα δύσκολα θα βρεις. Κι αν το συναίσθημα του έρωτα λογίζεται από τα πιο σπουδαία, πώς χαρακτηρίζεις όλα εκείνα που γεννιούνται μέσα σου όταν βρίσκεσαι μπροστά της;
Στίχοι του Καββαδία –κι όχι μόνο- θα μπορούσαν να παρατεθούν ως απάντηση, μα τα συναισθήματα σπάνια μπορούν ν’ αποτυπωθούν εύστοχα μέσα από λέξεις. Κι είναι πραγματικά λίγοι εκείνοι που έχουν το χάρισμα να τα μεταφέρουν ακέραια στο χαρτί. Όμως δεν είναι λίγοι αυτοί που αντιλαμβάνονται για ποιο λόγο ο έρωτας συχνά θεωρείται ταυτόσημη έννοια της θάλασσας και το αντίστροφο.
Δεν αποτελεί ρομαντική τοποθέτηση, μα γεγονός που οι περισσότεροι έχουν βιώσει έστω και για λίγο. Δίχως να σου μιλήσει, μπορεί να κατευθύνει τις σκέψεις σου. Κάθε της κίνηση μπορεί να σε συναρπάσει και να καθοδηγήσει μαζί και τα συναισθήματά σου. Ο θυμός της, όμοιος με εκείνον του ερωτικού καβγά. Τα κύματα άλλες φορές σε γαληνεύουν κι άλλοτε σε αναστατώνουν, όπως ακριβώς συμβαίνει και στον έρωτα. Ποτέ δεν ξέρεις τι να περιμένεις ούτε και μπορείς να προβλέψεις την επόμενη κίνηση ή το συναίσθημα που θα ακολουθήσει.
Είναι και το μυστήριο. Πόσα μυστικά κρύβει η θάλασσα και πόσα έχεις να μάθεις ακόμα για τον έρωτα; Το μόνο που ξέρεις σίγουρα είναι ότι δεν είναι αυτό που φαίνεται. Είναι πολλά περισσότερα, βαθύτερα νοήματα, αγέννητα συναισθήματα που δίχως να σε προετοιμάσουν σού συστήνονται ξαφνικά. Κι εσύ τα κάνεις δικά σου χωρίς αντίσταση. Τα υιοθετείς κι ας ξέρεις πως είναι γέννημά σου. Είναι η επιβλητικότητά τους, βλέπεις, που δε σου δίνει επιλογές.
Κι αυτό που ανακαλύπτεις τελικά, ένα ελάχιστο μέρος της ουσίας, είναι εκείνο που σε συναρπάζει και θέλεις να ψάξεις κι άλλο, ξανά και ξανά. Η διαδικασία κουραστική, μα αυτή την κούραση δε θα πάψεις την επιζητείς άπαξ και τη γευτείς μια φορά. Απομακρύνεσαι από τη θάλασσα και τον έρωτα μα δεν ξεχνάς. Πάντοτε ξέρεις πως θα επιστρέψεις και γνωρίζεις πως η εμπειρία θα είναι εντελώς διαφορετική.
Είναι πολλά τα κοινά χαρακτηριστικά των δύο. Από τα βασικότερα, ίσως, είναι το αίσθημα της μοναξιάς. Κι ας έχεις πόσα άτομα γύρω σου. Κι ας μοιράζεσαι κάθε στιγμή της εμπειρίας. Τόσο στον έρωτα όσο και μπρος στη θέα της θάλασσας, μόνη σου αληθινή συντροφιά είναι όσα νοητά φέρνεις κοντά σου. Κανείς δε βιώνει όσα εσύ, με τον ίδιο τρόπο και με την ίδια ένταση. Κανείς δεν κατανοεί τους συνειρμούς σου και δε θεωρεί αυτονόητη την κάθε σου αντίδραση. Μοιάζει με το κρασί: είναι πώς θα σε πιάσει.
Η θάλασσα, όπως κι ο έρωτας, σ’ ανεβάζει και σε ρίχνει με ρυθμούς πρωτόγνωρους κάθε φορά. Κι αυτό που σε ελκύει τελικά δεν μπορείς να το εξηγήσεις. Δεν έχει νόημα. Δεν είσαι χαρούμενος, μα ούτε λυπημένος. Νοσταλγείς, αλλά τι; Μελαγχολείς, μα γιατί; Ερωτεύεσαι, αλλά ποιον; Αυτό που έχεις μπροστά σου ή μήπως την ιδέα του έρωτα; Και γιατί σου βγαίνει υπό αυτές τις συνθήκες; Γιατί δεν το ένιωσες νωρίτερα, που έπινες καφέ στο μπαλκόνι;
Είναι πολλά, δεν καταγράφονται και δεν έχει νόημα μάλλον. Παραδίνεις σώμα, σκέψεις και συναισθήματα. Όλα όσα εσύ ελέγχεις, τα δίνεις δίχως σκέψη. Αφήνεσαι. Ταξιδεύεις. Σε καθοδηγεί χωρίς να νοιάζεται ιδιαίτερα για τις δικές σου προτιμήσεις. Κι εσύ ακολουθείς δίχως να φέρεις αντίρρηση. Χαλαρώνεις. Ξεκουράζεσαι ενώ ταυτόχρονα κουράζεσαι τόσο πολύ. Ταλαιπωρείσαι μα το λατρεύεις. Ξεχνιέσαι ενώ ταυτόχρονα θυμάσαι τόσα πολλά που ιδέα δεν είχες πως έχουν καταγραφεί στη μνήμη σου. Αντιθέσεις πολλές, πάρα πολλές, μια μικρή παράνοια.
Αν ξεκινήσεις να σκέφτεσαι τα σημεία που ταυτίζονται ο έρωτας και η θάλασσα θα εκπλαγείς. Ακόμη περισσότερο, θα εκπλαγείς αν συνειδητοποιήσεις την κοινή γραμμή των συναισθημάτων σου απέναντι σ’ αυτά. Αν φοβάσαι τη θάλασσα, πολύ πιθανό να φοβάσαι και τον έρωτα. Δεν αφήνεσαι όπου κι όπου- εμπιστεύεσαι δύσκολα. Αν πάλι δε χάνεις ευκαιρία να ανακαλύψεις κάθε κρυφό της κόλπο, τότε ίσως ο έρωτας να μη σε τρομάζει και τόσο. Είσαι μάλλον από τους τολμηρούς. Τους Σεβάχ.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ολίνα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
