Όσα καταφέραμε είναι γιατί είχαμε το καλύτερο assist

Θυμάσαι τότε που επιχείρησες για πρώτη φορά να κάνεις ρύζι για μεσημεριανό; Εκείνη τη φορά που αποφάσισες ότι ξέρεις πώς γίνεται, εξάλλου ήταν απλό· θα ρίξεις το σακουλάκι με το ρύζι μέσα στην κατσαρόλα, θα βράσει και θα είναι έτοιμο το συνοδευτικό σου. Όμως για κάποιο λόγο σκέφτηκες –ορθά- «ας πάρω για επιβεβαίωση τη μαμά» κι ήταν εκείνη που σε συμβούλεψε να μη ρίξεις όλο το σακουλάκι στην κατσαρόλα και τελικά σε γλίτωσε από το να έχεις φαγητό για τον υπόλοιπο μήνα. Σου είπε επίσης δυο-τρία μυστικά, που εν τέλει αποθέωσαν το ρύζι σου και τώρα γι’ αυτό είσαι περήφανος!

Θυμάσαι σ’ εκείνο το πάρτι, που θα ερχόταν το πρόσωπο «εκείνο» κι έπρεπε να ντυθείς με ό, τι πιο όμορφο κυκλοφορούσε στην αγορά; Τότε που έψαχνες ένα μήνα πριν, τι πρέπει να φορέσεις για να δείχνεις όσο πιο σικάτα γίνεται; Αν δεν ήταν οι φίλοι σου, πιθανότατα θα πνιγόσουν από τις άπειρες επιλογές. Έκανες θραύση όμως, τελικά, και πήρες και το νούμερό του.

Θα σε πάω και λίγο στο παρελθόν. Θυμάσαι τότε που γράφατε διαγώνισμα στ’ αρχαία και παρόλο που είχες περάσει δύο ολόκληρα εικοσιτετράωρα πάνω από το βιβλίο, δεν κατάφερες ποτέ να αποστηθίσεις την ευκτική του ρήματος «λύω»; Ήξερες πως είναι κάτι απλό, στο είπαν καθηγητές και το έλυσες σε τόσες ασκήσεις, όμως ποτέ δε σου έκατσε. Και σαν μηχανής θεός, ήρθε σ’ εκείνο το διάλειμμα πριν από το διαγώνισμα ο συμμαθητής σου και σού εξήγησε το κόλπο, εκείνο που μηχανικά μετατρέπεις ένα ρήμα στην ευκτική, χωρίς να χρειαστεί να κατανοήσεις παραπάνω μηχανισμούς. Και τα πήγες καλά τελικά σ’ εκείνο τα διαγώνισμα, την ευκτική τουλάχιστον την έλυσες.

Και λίγο πιο πρόσφατα, τότε που έγραψες τα μήνυμα σεντόνι, στο οποίο περιέγραφες πόσο χάλια είσαι μετά το χωρισμό, πόσο ανούσια είναι η ζωή σου χωρίς εκείνο το πρόσωπο και πως ήσουν διατεθειμένος να τα αλλάξεις όλα για να είστε και πάλι μαζί. Όμως πριν πατήσεις αποστολή, βρέθηκε το κατάλληλο άτομο και σου άρπαξε το κινητό και το μήνυμα εκείνο δεν εστάλη τελικά ποτέ. Καλύτερα, λέμε τώρα, γιατί αν το είχες στείλεις τελικά, δεν ξέρουμε αν θα ερχόταν σε σένα ένα αντίστοιχο μήνυμα κι αν θα τα βρίσκατε τελικά.

Σκέψου μετά απ’ όλα αυτά, πόσες από τις επιτυχίες κι από τις στιγμές ευτυχίας που έχεις ζήσεις, οφείλονται αποκλειστικά σε σένα; Σε ποιο βαθμό είσαι σε θέση να λειτουργείς λογικά όταν βρίσκεσαι κάτω από συναισθηματική πίεση κατά πόσο μπορείς να κάνεις αντικειμενικές επιλογές;

Γι’ αυτό ακριβώς είναι οι φίλοι, τ’ αδέρφια, οι συγγενείς. Για να σε καθοδηγούν και να σε συμβουλεύουν όταν είσαι έτοιμος να πάρεις την πιο λανθασμένη απόφαση της ζωής σου. Διότι χωρίς τις συμβουλές τους, η παρορμητικότητά σου σίγουρα δε θα οδηγούσε στα σωστά μονοπάτια. Χωρίς εκείνους, οι αποφάσεις θα ήταν πολύ πιο χρονοβόρες και ποτέ δε θα βασιζόταν σε επιχειρήματα, μα μοναχά σ’ ένστικτα. Χωρίς εκείνους, πολλά θα ήταν εκείνα που θα άφηνες στην τύχη κι η τύχη στην τελική δε θα ταν με το μέρος σου.

Γιατί πίσω από κάθε επιτυχία μας, προσωπική ή επαγγελματική, κρύβεται κάποιος άλλος, που με τον τρόπο του μας ώθησε σ’ αυτή. Ακόμη κι αν η συμβολή του δεν ήταν άμεση, μας έκανε να σκεφτούμε το σωστό, εκείνο που θα μας οδηγήσει στον τελικό μας στόχο. Είτε αυτό μεταφράζεται σε σπουδές, σε επαγγελματικά ρίσκα, σε σχέσεις προσωπικές ή οικογενειακές, είτε απλά στην αυτοβελτίωσή μας. Τα assist μας είναι πολλά: οι φίλοι, οι γονείς, οι θεραπευτές κι εκείνοι οι «άσχετοι», που με μία φράση τους μπορεί να αλλάξουν όλη την κοσμοθεωρία μας και τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα πράγματα.

Σ’ αυτού είμαστε ευγνώμονες και γνωρίζουμε πως κάθε μας επιτυχία ίσως και να μην υπήρχε σήμερα αν δεν είχαν επέμβει την κατάλληλη στιγμή. Γνωρίζω πως για όσα υπερηφανεύομαι είναι κατόρθωμά μου, μα μην ξεχνάμε κι εκείνους που μας έδωσαν το ελάχιστο του εαυτού τους για να φτάσουμε ως εδώ.