Κανένα ζευγάρι δεν τα βρίσκει σε όλους τους τομείς κι αυτό επειδή ο καθένας είναι μοναδικός. Είναι λογικό να υπάρχουν διαφωνίες και να ακούγονται διαφορετικές απόψεις μέσα σε μια σχέση. Αυτό είναι μάλιστα ένα από τα στοιχεία που εξελίσσουν τόσο τη σχέση όσο και τα υποκείμενα αυτής. Άλλωστε το να συμφωνείς σε όλα με τον άλλο, είναι κάπως βαρετό και για εσένα. Κι αν έχεις βρει κάποιον που συμφωνεί σε όλα μαζί σου, να προσέχεις. Είναι λιγάκι ύποπτο. Διότι και στατιστικά να το δεις, αποκλείεται να έχεις εντοπίσει κάποιον του οποίου ο χαρακτήρας ταυτίζεται εξ’ολοκλήρου με το δικό σου. Κάπου διαφωνείτε και απλώς δεν το έχετε εντοπίσει ακόμη.
Είναι κάποιες σχέσεις, που ως αφετηρία τους έχουν αυτό το στοιχείο και είναι το πιο σημαντικό για το δέσιμό τους. Δε διαφωνούν ποτέ και σε τίποτα. Άσπρο ο ένας; Άσπρο και ο άλλος Μαύρο ο ένας; Μαύρο φυσικά και ο άλλος. Αυτός ο άλλος βέβαια, που συνήθως απαντά δεύτερος και ταυτίζει την άποψη του με του πρώτου, μάλλον δεν είναι και τόσο ισχυρογνώμων. Είναι επίσης αρκετά εύπλαστος και δεν έχει θέμα με το να απαρνηθεί τις πεποιθήσεις του προκειμένου να μη δυσαρεστήσει το ταίρι του. Είναι εκείνος που θα «δώσει το πάνω χέρι» στον άλλο, που θα προσαρμοστεί σε όλες τις καταστάσεις ακόμα κι αν δεν του αρέσουν, που θα ακολουθήσει με κλειστά τα μάτια το ταίρι του παντού. Και αυτό το κάνει δίχως ίχνος δυσαρέσκειας, ξέρει ότι στις σχέσεις πρέπει να υποχωρούμε απλώς δεν έχει εμπεδώσει ακόμη πως η υποχώρηση πρέπει να είναι αμφίπλευρη.
Ώσπου έρχεται η μέρα που αποφασίζει να βάλει στη σχέση αυτή λίγο από το δικό του χαρακτήρα. Να προσθέσει ένα στοιχείο της προσωπικότητάς του, να εκφέρει τέλος πάντων μια άποψη. Και αφού γίνει η αρχή, μπορεί να το συνεχίσει. Και κάπως έτσι φαίνεται αν τελικά τα υποκείμενα της σχέσης είναι τόσο ταιριαστά μεταξύ τους.
Γιατί αφενός αυτός που αρχίζει να ξεδιπλώνεται, έστω και καθυστερημένα, νιώθει καλύτερα, αφετέρου ο άλλος που γνωρίζει ξαφνικά ένα χαρακτήρα που αγνοούσε σοκάρεται και είναι φυσικό να εκνευριστεί. Διότι ο άλλος, αντιλαμβάνεται την αλλαγή αλλά δεν την ερμηνεύει ως «αποκάλυψη» γιατί τόσο καιρό θεωρούσε αληθινό αυτό που έβλεπε. Επομένως θεωρεί πως ο άλλος άλλαξε, πως δεν είναι πλέον ο εαυτός του, πως κάτι έχει μεσολαβήσει και έχει προκαλέσει αυτή τη συμπεριφορά.
Το θέμα είναι πως για να ξεδιπλωθεί ο πρώτος, όντως κάτι έχει αλλάξει. Κι αυτό συνήθως είναι τα συναισθήματά ως προς τον άλλο. Όχι πως παύει να τον αγαπά, μα πλέον έχει κουραστεί να υποστηρίζει απόψεις που δεν τον αντιπροσωπεύουν μόνο και μόνο για να μη στεναχωρήσει το ταίρι του, έχει βαρεθεί να προσποιείται πόσο πολύ συμφωνεί μαζί του, έχει εξαντληθεί από το άγχος του μην αποκαλυφθεί και ο άλλος ξενερώσει. Οπότε σου λέει «θα δείξω ποιος είμαι κι αν αρέσει καλώς, αν όχι μπορώ να ζήσω και χώρια του». Κι αυτό δεν είναι μια ευχάριστη κατάσταση για κανέναν από τους δύο. Από τον πρώτο αφενός, διότι έχει ξενερώσει αρχικά με τη συμπεριφορά του ίδιου και έπειτα με το χαρακτήρα του άλλου, για τον δεύτερο αφετέρου γιατί γνωρίζει στα καλά καθούμενα έναν άγνωστο ο οποίος απαιτεί την αποδοχή χωρίς προηγούμενη προειδοποίηση.
Και κάπως έτσι επέρχεται το τέλος μιας σχέσης που ποτέ δεν ήταν ουσιαστική. Διότι όταν ο ένας από τους δύο προσποιείται προκειμένου να μη χάσει τον άλλο, τον έχει ήδη χάσει. Κανείς δεν μπορεί να προσποιείται για πάντα ακόμα κι αν παραμείνει ερωτευμένος. Κουράζει, μπερδεύει και εξαντλεί. Ας είμαστε ο εαυτός μας και ας έχουμε δίπλα μας αυτούς που θα μας αντέξουν.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ολίνα
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
