Όταν το ταίρι δεν μπορεί να γίνει βιολογικός γονιός

Το ζήτημα δημιουργίας οικογένειας είναι κάτι καθαρά προσωπικό και οι παράγοντες που το επηρεάζουν είναι κατά βάση ψυχολογικοί. Δεν είμαστε ίδιοι όλοι -ευτυχώς!- και οι επιθυμίες μας ποικίλουν, όπως είναι αναμενόμενο και σε αυτό το κομμάτι της ζωής μας. Κάποιοι ονειρεύονται ένα μέλλον γεμάτο παιδικά χαμόγελα σε συνδυασμό με την ευθύνη του γονέα, άλλοι προτιμούν τη μοναξιά και μια τρίτη ομάδα δεν μπορεί ακόμα να απαντήσει τι θέλει. Το θέμα «παιδί» πάντως σίγουρα θα απασχολήσει για κάποιο διάστημα τη σκέψη του καθενός, αφού έχοντας μεγαλώσει γνωρίζοντας πως προερχόμαστε από οικογένεια είναι φυσικό να αναρωτηθούμε αν θέλουμε να ακολουθήσουμε την επιλογή των γονιών μας όταν αποφάσισαν να αναλάβουν τον συγκεκριμένο ρόλο.

Το να έχει το ταίρι την ίδια επιθυμία με σένα όσον αφορά την απόκτηση παιδιού είναι καθαρά θέμα τύχης. Είναι κι ένα από τα θέματα που εάν δεν αναφερθεί τυχαία τον πρώτο καιρό της σχέσης, αργεί να συζητηθεί. Έχουμε άλλωστε τόσα πολλά να πούμε στην αρχή που το ζήτημα αυτό μοιάζει σαν να επιδιώκεις τη δέσμευση από πολύ νωρίς, πριν ακόμη καλά καλά γνωρίσεις τον άλλο. Είθισται ωστόσο όταν κάποιος γνωρίζει πως δεν μπορεί να τεκνοποιήσει για ιατρικούς λόγους να το αναφέρει από τον πρώτο καιρό. Ίσως να κάνει και καλά, γιατί καθένας δημιουργεί σχέσεις για διαφορετικούς λόγους. Είναι αυτοί που θέλουν να ζήσουν το τώρα, γιατί γουστάρουν, γιατί ενθουσιάστηκαν κι είναι κι εκείνοι που από πολύ νωρίς ψάχνουν το άτομο με το οποίο θα δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια και μπορεί να μην είναι και τόσο ανοιχτοί στο ενδεχόμενο υιοθεσίας ή ανάδοχης μητέρας. Τι γίνεται ωστόσο όταν ξέρεις πως το ταίρι δεν μπορεί να γίνει βιολογικός γονιός;

Αρχικά το «δεν μπορώ» από το «δε θέλω» έχει διαφορά. Αν κάποιος δε θέλει, ενώ εσύ θες, ή θα φύγεις εξαρχής ή θα μείνεις περιμένοντας πως στην πορεία της σχέσης ίσως αναθεωρήσει. Η δεύτερη περίπτωση συμβαίνει γιατί καμιά φορά είμαστε τόσο εγωιστές που όταν κάτι θεωρούμε πως είναι καλή ιδέα, βάζουμε σε δεύτερη μοίρα την αρχική επιθυμία του άλλου και ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή θα περάσει το δικό μας. Στην περίπτωση όμως που το ταίρι σού λέει πως παρ’ όλο που θέλει, δεν μπορεί να αποκτήσει δικά του παιδιά, τα πράγματα μπορεί να μοιάζουν κάπως πιο περίπλοκα. Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι τρόποι να αποκτήσει μια οικογένεια παιδί, όπως με ανάδοχη μητέρα ή με υιοθεσία, αλλά σε κάποιους δεν ακούγονται και τόσο απλοί, ενώ η διαδικασία απαιτεί ψυχική δύναμη και μεγάλη θέληση για να τη φέρεις εις πέρας.

Το δίλημμα είναι σημαντικό και το «μένω» ή «φεύγω» δεν είναι απλή υπόθεση. Αν τελικά αποφασίσεις να μείνεις και να βάλεις στην άκρη για αργότερα τον αρχικό προβληματισμό σου, γνωρίζοντας πως υπάρχουν κι άλλοι τρόποι -κι ας είναι μακρύτερη η οδός-, υπάρχει το ενδεχόμενο στην πορεία να το μετανιώσεις απ’ τη στιγμή που ήξερες εξαρχής πως δεν είσαι διατεθειμένος να προσφέρεις στο ταίρι την απαιτούμενη στήριξη, ώστε να δημιουργήσετε τη δική σας οικογένεια χωρίς να είστε κι οι δυο βιολογικοί γονείς. Μπορεί να μοιάζει επιφανειακό να φύγεις από μια σχέση για έναν τέτοιο λόγο, ιδιαίτερα τη στιγμή που μας δίνεται η δυνατότητα να ξεπεράσουμε τα ιατρικά προβλήματα με άλλους τρόπους και να προσφέρουμε αγάπη σε παιδιά που το έχουν ανάγκη, όμως στην πραγματικότητα είναι ειλικρινές. Αν εσύ δε θες να μπεις σε αυτή τη διαδικασία και το ξέρεις εξαρχής, δε θα προσβάλεις το υποψήφιο ταίρι αν απλώς δηλώσεις πως δε θες να είστε μαζί. Εξάλλου δεν είσαι υποχρεωμένος να μείνεις κάπου που νιώθεις πως ζορίζεσαι και θα είναι ακόμη χειρότερο για το ταίρι να νιώσει τον οίκτο σου απέναντι στο δικό του ιατρικό πρόβλημα, άπαξ και αποφασίσεις να μείνεις αλλά δεν μπορείς ή δεν το θες με την καρδιά σου.

Σίγουρα πρόκειται για μια εσωτερική πάλη και για ένα ζήτημα που όσο κι αν ακούγεται απλό, δεν είναι. Θα πρέπει να είσαι εκεί για το ταίρι σε περίπτωση που πιθανόν νιώσει κατά κάποιο τρόπο «αποτυχημένο» έναντι των άλλων και να του εξηγήσεις πως η υπογονιμότητα μόνο ταμπού δεν είναι στις μέρες μας. Πολλοί συνάνθρωποί μας αντιμετωπίζουν ποικίλα προβλήματα υγείας και δε φέρουν καμία απολύτως ευθύνη γι’ αυτά. Δε χρειάζεται να νιώθουν πως σε κάποιον τομέα δεν μπορούν να τα καταφέρουν ή υστερούν, αλλά να προσπαθήσουν μέσω διαφορετικών τρόπων να πετύχουν αυτό που επιθυμούν. Για να σταθείς όμως δίπλα σε έναν άνθρωπο που αντιμετωπίζει ένα τέτοιο θέμα, πρέπει κι εσύ απ’ τη μεριά σου να αγαπάς το συγκεκριμένο πρόσωπο πολύ προκειμένου να ‘σαι διατεθειμένος να κάνεις το θέμα του και δικό σου και να προσπαθήσετε -αν φυσικά το θέλετε κι οι δυο- να βρείτε τρόπους να αποκτήσετε τη δική σας οικογένεια.

Κανείς δε θα σε κατηγορήσει γιατί δεν έμεινες με έναν άνθρωπο που σου ξεκαθάρισε πως δεν μπορεί να γίνει βιολογικός γονέας. Το να μείνεις και να ‘χεις μες τη καρδιά σου παράπονο, το να μην είσαι σε θέση να αποδεχτείς την κατάσταση αλλά να επιλέξεις απλώς να συμβιβαστείς ή να μην αφήσεις τον άνθρωπό σου γι’ αυτό τον λόγο ενώ στα υπόλοιπα ταιριάζετε, μακροπρόθεσμα θα βγει και πιθανότατα το μεταξύ σας δε θα κρατήσει, άσε που θα δημιουργήσεις και μεγαλύτερα θέματα στον ψυχισμό του άλλου. Γι’ αυτό είναι πιο τίμιο αν δεν μπορείς ή δε θες να το υποστηρίξεις να φύγεις εξαρχής, παρά να κρατήσεις διαφορετική στάση, δήθεν υποστηρικτική, με κάτι από οίκτο και πικρία που θα βγαίνει καθημερινά στο ταίρι σου και θα του δημιουργεί ένα αίσθημα ανισότητας.

Πρόκειται για τις περιπτώσεις στις οποίες η αρχική φυγή δικαιολογείται και μάλιστα είναι και καλύτερη απ’ το φύγεις σε δεύτερο χρόνο. Εξάλλου κι ο άλλος έρχεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση όταν ξέρει πως δε θα μπορέσει ποτέ να σου προσφέρει κάτι που επιθυμείς ιδιαίτερα. Καλό είναι να αποφύγεις να εμπλακείς συναισθηματικά σε καταστάσεις που γνωρίζεις πως δεν έχεις την ψυχική δύναμη να ανταπεξέλθεις.  Το να μην ταλαιπωρήσεις ούτε εσένα ούτε κάποιον άλλο, προκαλώντας μεγαλύτερο πόνο αργότερα, θέλει κι αυτό τη δική του δύναμη ψυχής.