Μπορείς να αναγνωρίσεις καταστάσεις crab mentality στην καθημερινότητά σου ή μήπως θεωρείς πως όσες συμβουλές δέχεσαι καθημερινά είναι η ειλικρίνεια των άλλων;
Σίγουρα έστω και μια φορά στη ζωή σου έχεις υπάρξει θύμα του crab mentality και πολύ πιθανό να ήσουν κι ο ίδιος ο θύτης. Ο όρος crab mentality χρησιμοποιείται στην ψυχολογία για να περιγράψει μια κατάσταση κατά την οποία ένα άτομο προσπαθεί να εξελιχθεί και να φύγει από μια άρρωστη ή επιβλαβή για τον ίδιο κατάσταση, όμως αδυνατεί να το κάνει λόγω του περίγυρού του. Κάποιος ο οποίος σχεδιάζει ν’ αφήσει το τοξικό κλίμα μιας ομάδας κι αναζητά μια νέα ομάδα στην οποία θα νιώθει καλύτερα, μα τα υπόλοιπα μέλη της προσπαθούν να τον πείσουν πως αυτή δεν είναι η σωστή απόφαση.
Πες πως βρίσκεσαι σ’ ένα επαγγελματικό περιβάλλον στο οποίο δε σου φέρονται όπως αξίζεις, υποτιμούν τη δουλειά σου και την προσωπικότητά σου γενικότερα. Ξέρεις πως όλο αυτό δε σου κάνει καλό και ξεκινάς να στέλνεις βιογραφικά προς αναζήτηση μιας νέας δουλειάς, που θα σε καλύπτει. Ανακοινώνεις την απόφασή σου σε κάνα δυο συναδέλφους σου κι εκείνοι αντί να ευχηθούν να τα καταφέρεις, προσπαθούν να σε μεταπείσουν με επιχειρήματα του τύπου «παντού έτσι είναι, κάτσε εδώ», «μπορεί αλλού να είναι χειρότερα» κι άλλες αντίστοιχες φράσεις που σκοπό έχουν να σου εμπνεύσουν τον φόβο, για να αισθανθείς ασφάλεια στο περιβάλλον που ήδη βρίσκεσαι.
Τι συμβαίνει στο μυαλό τους και γιατί αντιδρούν με αυτό τον τρόπο αφού κι οι ίδιοι βιώνουν τα ίδια αρνητικά συναισθήματα με εσένα λόγω του περιβάλλοντος, είναι μια άλλη ιστορία. Ψυχογραφηματικά, οι άνθρωποι που βιώνουν μια μη υγιή κατάσταση την οποία μοιράζονται μαζί με άλλους, δεν μπορούν εύκολα να δεχτούν πως κάποιος θα ξεφύγει από αυτή ενώ οι ίδιοι θα συνεχίσουν να τη βιώνουν. Δύο οι λόγοι γι’ αυτό. Είτε αντιλαμβάνονται τη διαφορά στους χειρισμούς, όπου ο ένας καταλήγει σε διέξοδο, εν αντιθέσει με των ίδιων, είτε λόγω του προσωπικού τους φόβου για αλλαγή, θέλουν «παρέα» στον πάτο. Γι’ αυτό και δεν μπορούν να κατανοήσουν ούτε να υποστηρίξουν μια απόφαση διαφυγής όταν αυτή δεν αφορά τους ίδιους. Ναι, μιλάμε για καθαρό εγωισμό, ο οποίος όμως δεν εμφανίζεται με κακία, αλλά με άγχος και στρες. Όμως συμβαίνει και μπορεί να το έχουμε κάνει κι εμείς οι ίδιοι, έστω κι υποσυνείδητα, σκεπτόμενοι να φύγουμε από ένα περιβάλλον που μας βλάπτει.
Σκέψου πόσες φορές βρέθηκες σε μαγαζί στο οποίο δεν περνούσες και τόσο καλά, όμως έπρεπε να παραμείνεις για κάποιο λόγο και κάποιος από την παρέα ανακοίνωνε πως θα επιστρέψει στο σπίτι. Η πρώτη σου αντίδραση ήταν «κάτσε λίγο ακόμη μια στο τόσο βγαίνουμε, μην είσαι ξενέρωτος» παρόλο που ήξερες πως στο σπίτι του θα είναι πολύ καλύτερα κι ίσως κατά βάθος κι εσύ αυτό να ήθελες για σένα. Όμως, καθώς εσύ δεν μπορούσες ν’ αποχωρήσεις, για άλλους λόγους, δεν ήθελες να είσαι ο μόνος στη θέση αυτή. Μπορεί να νομίζεις πως το έκανες για να έχεις παρέα, αν σκεφτείς όμως καλύτερα, τόση ώρα που είχες παρέα πάλι δεν περνούσες καλά. Άσε που επειδή στις περιπτώσεις αυτές υπάρχει συνειδητότητα, ξέρεις ότι και να έμενε σίγουρα δε θα άλλαζε τραγικά η κατάσταση. Επέλεξες όμως να εκφράσεις τη διαφωνία σου στο να φύγει κι έγινες θύτης του crab mentality, χωρίς καν να το καταλάβεις.
Μπορείς να κάνεις τον παραλληλισμό για καταστάσεις παρόμοιες, στις οποίες εναλλάσσονται -με καθόλου χάρη- η ενοχή, η ψυχολογική βία, η επίκληση στο συναίσθημα, ακόμα και ο έμμεσος συναισθηματικός εκβιασμός. Το crab mentality μπορεί να συμβεί στον καθένα κι όλοι μας μπορούμε να έρθουμε στη θέση του θύτη ή του θύματος, χωρίς να κατανοούμε εκείνη τη στιγμή πως αυτό συμβαίνει. Γνωρίζοντας πλέον την κατάσταση, καθώς επίσης και την ερμηνεία αυτής, την επόμενη φορά που θα προσπαθήσουμε να εμποδίσουμε κάποιον από το να κάνει κάτι που θέλει, καλό είναι να εξετάσουμε το λόγο που τείνουμε στην αποτροπή. Κι αυτός, ας είναι ανεξάρτητος του εγωισμού μας.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ολίνα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
