Έχεις παρατηρήσει πόσο μεγάλη σημασία έχει ο χώρος κάποιες φορές; Πόσο μπορεί να επηρεάσει τα συναισθήματα, μέχρι και την αντίληψή σου; Και δεν εννοώ τον φυσικό χώρο, τη θάλασσα, το βουνό, την εξοχή. Σου λέω για τη διαφορά που κάνουν τα σπίτια. Ναι, τα ίδια μας τα σπίτια. Όποια πράξη κι αν γίνει στον δικό σου χώρο, αποκτά δικό της χαρακτήρα κι όσες φορές κι αν το κάνεις σε άλλο σπίτια, καμιά φορά δε θα νιώσεις το ίδιο ικανοποιημένος ή δυσαρεστημένος.
Για παράδειγμα το μπάνιο. Απορώ αν υπάρχει κανείς εκεί έξω που να νιώθει ότι μπορεί να καθαρίσει το σώμα και τα μαλλιά του σε ξένο χώρο, στον ίδιο βαθμό που το πετυχαίνει στο σπίτι του. Κι ας χρησιμοποιεί τα ίδια σαμπουάν, αφρόλουτρα και κρέμες. Όπου και να δοκιμάσεις να πλυθείς, πάντα το καλό, το σωστό το μπάνιο, που θα βγεις και θα νιώθεις φρέσκος και πεντακάθαρος, θα γίνεται στο σπίτι σου.
Από την άλλη, είσαι σε ξένο σπίτι και πεινάς και σου προσφέρουν τοστ. Έχεις παρατηρήσει πόσο πιο νόστιμο είναι σε σχέση με αυτό που κάνεις εσύ στο σπίτι σου; Λες κι έχουν μια μυστική συνταγή, ρε παιδί μου, στα ξένα σπίτια και κάνουν τα τοστ πεντανόστιμα κι ας ακολουθούν τη συνταγή σου.
Σε άλλη περίπτωση, πας επίσκεψη για καφέ, αράζεις με παρέα για κανένα πεντάωρο και κάποια στιγμή επιστρέφεις σπίτι. Έχεις γεμίσει τη μέρα σου, νιώθεις πως κάτι έκανες και θα μπορέσεις να κοιμηθείς άνετα το βράδυ. Αν ωστόσο τον καφέ τον έπινες σπίτι σου επί πέντε ώρες καθισμένος στον ίδιο καναπέ, κάποια στιγμή θα δυσανασχετούσες, θα ένιωθες πως κουράστηκες από το καθισιό και το βράδυ δε θα μπορούσες να κοιμηθείς γιατί θα σκεφτόσουν ότι δεν έκανες και τίποτα όλη μέρα. Μεγάλη διαφορά, έτσι;
Ας μη μιλήσουμε για τη διάθεση για δουλειές του σπιτιού, πόσο αλλάζει όταν παίζεις εκτός έδρας. Μπορείς να πλύνεις μια στοίβα πιάτα στο σπίτι του κολλητού κι όχι επειδή σ’ ανάγκασε, αλλά γιατί τα είδες κι είπες «ας τα πλύνω». Τα δυο ποτήρια που βρίσκονται στον νεροχύτη σου όμως από προχθές νιώθεις τεράστια εξάντληση για να τα πλύνεις. Λες και το σφουγγάρι στα ξένα σπίτια είναι πιο γρήγορο ή πιο εύκολο στη χρήση.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τα σκουπίδια. Αν είναι ξένα τα σκουπίδια, τα παίρνεις φεύγοντας, δίχως δεύτερη σκέψη. Αν είναι δικά σου ή θα τα ξεχάσεις ή θα χρειαστεί να πείσεις τον εαυτό σου ότι ο κάδος που βρίσκεται απέναντι από το σπίτι σου δεν είναι τελικά και τόσο μακριά, ώστε ν’ αποφασίσεις να τα πάρεις.
Σίγουρα δεν ισχύουν όλα για όλους όμως σε όσα από αυτά ισχύουν, δεν μπορείς να βρεις και μια λογική απάντηση. Είναι παιχνίδια του μυαλού, είναι οι εικόνες που έχουμε αποτυπώσει και μας φαίνονται πιο οικείες στο δικό μας χώρο, είναι η διάθεσή μας; Είναι τα συναισθήματά μας παράλογα και διαμορφώνονται δίχως λογική ανάλογα με το χώρο; Μάλλον όλα τα παραπάνω. Άλλωστε, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τους συνειρμούς που κάνει το μυαλό, οπότε αρκείσαι στην αίσθηση που σου αφήνει αυτή του η επεξεργασία. Κι αν είναι καλύτερο το τοστ σε σπίτια φίλων, είναι γιατί το προσφέρουν με αγάπη. Κι ίσως τελικά αυτή να είναι που κάνει τα πάντα να αποκτούν νόημα, ή και να το χάνουν.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου