Ανδρέας Πετρόπουλος
Από μικρή ηλικία θυμάμαι να γράφω στίχους και να τους τραγουδάω κλεισμένος στο δωμάτιο του σπιτιού μου παρέα με τη κιθάρα μου. Μουσικός από κούνια κατέληξα να φάω τα λεφτά μου στα ωδεία και να πλουτίσω από διπλώματα, για να βρεθώ σε ένα κόσμο που κάποτε ήθελα να τον αλλάξω. Ήθελα να τον αλλάξω και να γράφω για αυτόν, να γράφω για όσα με προβληματίζουν, όσα νομίζω ότι δε θα τολμούσαμε ούτε και οι ίδιοι να ομολογήσουμε στον ίδιο μας τον εαυτό. Και τελικά το έκανα, σε στιχάκια, σε μακροσκελή κείμενα - που είναι και αδυναμία μου - που επέλεγα εκείνες τις νύχτες να γράφω σκέψεις σε χαρτιά που ύστερα έσκιζα. Και να σου πω και κάτι; I'm not perfect but I'm limited edition.