Σπούδασα υποκριτική για να δω, πως είναι να ζωντανεύουν οι λέξεις. Η στιγμή, που το δικό σου είναι δίνει χώρο σε μια άλλη προσωπικότητα, είναι απλά μαγεία. Από μικρή προτιμώ να εκφράζομαι γραπτώς. Οι λέξεις ρέουν πιο ομαλά στα χέρια μου. Νιώθω ότι γίνομαι η φωνή εκείνων, που διστάζουν να εκφράσουν, όσα νιώθουν. Εκείνο που με γοητεύει όμως είναι οι κρυφές πτυχές μας, γι’ αυτό και όπως λέω πάντα, αν οι ζωές μας είχαν τίτλο, αυτός θα 'ταν «ποίηση».
