Μια δασκάλα με παθολογική αγάπη στα παιδιά, στη μουσική και στο χορό. Η Αθήνα είναι η βάση μου, μα έχω καρδιά μοιρασμένη κάπου μεταξύ Λευκού Πύργου και Ενετικού Λιμανιού. Αγαπώ τη θάλασσα τόσο, που μάλλον σε κάποιο άλλο σύμπαν υπήρξα γοργόνα ή δελφίνι. Πιστεύω στην παντοδυναμία του ανθρώπινου μυαλού, του πάθους και της σφιχτής αγκαλιάς. Οι φίλοι μου με φωνάζουν «μανούλα όλου του κόσμου» και «πολυμίξερ», γιατί πάντα ασχολούμαι με εκατό χιλιάδες διαφορετικά πράγματα. Μότο μου: «όσο γλιστρά το στιλό με χάρη επάνω στο χαρτί, όλα θα πάνε καλά»
