Ελένη, ετών 20, το μόνο που πιστεύω είναι η θάλασσα. Μόνιμη κάτοικος της ανήσυχης Αθήνας αλλά με ψυχή δοσμένη σε κάποιο χαμένο νησί. Χωρίς κανένα σίγουρο επαγγελματικό προσανατολισμό, ο μόνος δρόμος που θέλω να ακολουθήσω είναι αυτός της τέχνης. Κι ας μην υπάρχει.
Έχει γράψει:
Κι ούτε του ανήκουμε όμως
― Ελένη Λατίνα
Τόλμα να ξεβολευτείς
― Ελένη Λατίνα
Άλλος τρόπος δεν υπάρχει
― Ελένη Λατίνα
Πόσες σκέψεις ξενυχτάνε
― Ελένη Λατίνα
Αρκεί να (στο) παραδεχτείς
― Ελένη Λατίνα
Συνυπεύθυνοι
― Ελένη Λατίνα
