Στη Δευτέρα δημοτικού έγραψα τρισέλιδο παραμυθάκι μα μη με ρωτάς τον τίτλο. Τον πήρε η λήθη, όμως όχι και το βίτσιο. Μη φανταστείς μόνο της γραφής. Του παραμυθιού κυρίως.Τις μέρες μου τις περνώ στη Θεσσαλονίκη,<em> </em>μα οι νύχτες μου και οι ώρες που ονειρεύομαι ξύπνια ανήκουν σ’ έναν έρωτα. Και βεβαίως δε θα ήμουν τόσο τετριμμένη ώστε να αναφέρομαι σε άντρα. Ο δικός μου έρωτας είναι η Πάρος. Με τα γαλανόλευκα σπίτια της και τους άερηδες να ξεμυαλίζομαι. Τα πάθη μου, τα κάλλη μου λοιπόν κι ασε τους άλλους, όλους, να με λένε τρελή!;
Έχει γράψει:
