Χαμένη μονίμως στον δικό μου φανταστικό κόσμο. Ονειροπόλα νυχθημερόν με δόσεις πραγματικότητας να αναδύονται που και που. Αυτό που μου δίνει ζωή είναι η αμφισβήτηση των πραγμάτων, ακόμα και του εαυτού μου. Αναποφάσιστη μέχρι αηδίας δηλαδή. Όταν δίνομαι όμως σε κάτι, δίνομαι ολοκληρωτικά. Το μότο μου είναι «όλα ή τίποτα». Όταν θέλω να ξεφύγω, χορεύω. Είναι η ψυχοθεραπεία μου. Δεν υπάρχει πιο υπέρτατη μορφή ελευθερίας από αυτή της κίνησης του σώματος για εμένα. Χορεύω, άρα ζω.
Έχει γράψει:
