Η μαμά μου όταν ήμουν μικρός μου έβαζε να ακούω την ίδια κασέτα του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Και με αυτή μεγάλωσα. Αγαπάω το καλό κρασί, τους καλούς φίλους, τις καλές καρδιές, τα μεγάλα χαμόγελα. Δε βάζω καλούπια και ταμπέλες. Σιχαίνομαι τα κλισέ. Ρεαλιστής όσο δεν πάει, μέχρι το πρώτο μεθύσι. Το μεθύσι σου βγάζει συναισθήματα που η ζωή σου μαθαίνει να τα κρύβεις. Παλεύω να τα βρω με τον εαυτό μου.
