Ιρρόη Καρυπίδου
Μαθηματικός εν τη γενέσει με μόνιμες τάσεις φυγής. Μοναχοκόρη και μοναχοπαίδι. Έμαθα να διαβάζω στα τέσσερά μου, παρακολουθώντας το δάχτυλο της μαμάς να περνάει γράμμα-γράμμα τις λέξεις γιατί πίστευα ότι όταν μου διάβαζε άλλος με καθυστερούσε. Κάπου στο δημοτικό ξεκίνησα να γράφω και δεν έχω σταματήσει ακόμα τραγουδάω παντού εκτός απ’το μπάνιο. Σκέφτομαι πολύ και μιλάω ακόμα περισσότερο. Μεγαλύτερη μου επιθυμία: να γίνω αυτή που ονειρευόμουν. Μεγαλύτερος φόβος: να γίνω ακριβώς αυτή.