Λένε πως είμαι στο κόσμο μου...θα συμφωνήσω. Είμαι σ’ ένα κόσμο δικό μου, γεμάτο σκέψεις, όνειρα, πείσμα, νεύρα και πολλή τρέλα. Επιλέγοντας το κόκκινο κρασί για τις βραδινές μαζώξεις και τον ελληνικό καφέ για τα Κυριακάτικα πρωινά. Με μια αγάπη για τις επιστήμες και τις μουσικές του κόσμου, με μια λαχτάρα για βόλτες σε πόλεις άγνωστες και βουτιές σε θάλασσες κρύες, βρέθηκα σε ένα κόσμο, φτιαγμένο απ’ την αρχή.
