Τρελοπειραιώτισσα και «τζαναμπέτα». Με χαρακτηρίζουν το δυνατό γέλιο μου, το παρατσούκλι μου (Πακιακιό) και το μότο μου «Αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που κοιτάς». Αγαπώ δυνατά αλλά συγχωρώ δύσκολα. Όταν δεν έχω νεύρα μπορώ να γίνω η χαρά της ζωής. Λάτρης του καφέ, του κρασιού και των όμορφων στιγμών, επιλέγω να μη χάνω την ελπίδα μου και να χαμογελάω ακόμα και όταν πονάω.
Live Love Laugh λοιπόν και όλα θα πάνε καλά!
