Ο Μαρκήσιος Παπαχώστας, αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος, ο μεγάλος στοχαστής, ο εξαιρετικός διδάσκαλος, γεννήθηκε.Μαζί του και ο έρωτας, τον οποίο και μισεί αφάνταστα.Δε μισεί όμως, μόνο αυτόν.Μισεί την άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Μισεί και τον χειμώνα.Επίσης, τα λουλουδάκια, τις αγελάδες και τους ανθρώπους. Μισεί τα πάντα. Και τα Καγκουρό.Ασχολήθηκε με την ποίηση στα τέσσερα. Μέχρι τα πέντε, την τερμάτησε και την μίσησε. Μισεί και σένα και ας μη σε ξέρει. Ή μήπως σε ξέρει;
Έχει γράψει:
