Λες θα διαβάσεις κι η προσοχή αποσπάται με το παραμικρό

Αναπολώντας το καλοκαίρι το μυαλό μας πάει στον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Αυτό συμβαίνει γιατί o Ιούνιος σημαίνει εξεταστική. Απ’ τα 12 μας και μετά, το καλοκαίρι είχαμε πάντα εξετάσεις, διαγωνίσματα και βαθμούς. Στα 18 συνηθίσαμε στην ιδέα πως εξετάσεις σημαίνουν επίσης κι ο Φεβρουάριος κι ο Σεπτέμβρης -και δε θα πω όχι για όλους, γιατί μεταξύ μας όλοι κάτι αφήνουμε για Σεπτέμβρη. Στο κάτω-κάτω, ακόμα κι αν ήσουν απ’ τους καλύτερους που δε χρωστούσαν μαθήματα το φθινόπωρο, μπράβο σου αλλά σίγουρα θα χρωστούσαν οι φίλοι σου, άρα και πάλι μειωμένες οι έξοδοι.

Οι περισσότεροι από εμάς νιώθουμε τύψεις όταν ξέρουμε ότι έχουμε διάβασμα κι έτσι αποφεύγουμε να βγούμε, αφού ούτως ή άλλως από ενοχές δε θα το ευχαριστηθούμε. Δεν ισχύει το ίδιο, όμως, για όταν είμαστε στο σπίτι κι αποσπάται η προσοχή μας με το παραμικρό. Εμείς δείξαμε διάθεση για συμμόρφωση, απλά δε μας κάθεται.

Είναι αυτοί οι τρεις μήνες το χρόνο, λοιπόν, που κάθεσαι με τις ώρες στο τηλέφωνο. Θέλεις να ακούσεις τη μαμά σου να σου μιλάει για όλο το σόι, να σου λέει τα νέα τους, ποιος παντρεύτηκε, ποιος χώρισε, ποιος γέννησε. Ό,τι δε μας νοιάζει να ακούσουμε όλο το χρόνο, τότε μας φαίνεται τρομερά ενδιαφέρον. Η συζήτηση κόβεται, βέβαια, απότομα στο «εσύ πότε θα παντρευτείς;».

Το τηλέφωνο με τη μαμά, όμως, δεν είναι αρκετό. Θυμόμαστε ξαφνικά φίλους απ’ το νηπιαγωγείο που δεν ξέρουμε καν πού βρίσκονται και μια μέρα τυχαία ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Ε, να μην πάρουμε να δούμε τι κάνει αυτή η ψυχή; Θα πάρουμε και τους συμφοιτητές μας για καμία απορία, θα αρχίσουμε να λέμε τα γκομενικά μας κι η κουβέντα κρατάει κοντά στο δίωρο.

Εντάξει, στο 2018 ζούμε κι εννοείται πως οι περισσότερες σημειώσεις μας είναι σε ηλεκτρονική μορφή. Αυτό σημαίνει ανοιχτός υπολογιστής. Ως γνωστόν υπολογιστής χωρίς Internet είναι παραλία χωρίς άμμο. Επομένως κι ανοιχτό Internet, άρα και social media. Ας ρίξουμε μια ματιά πριν αρχίσουμε διάβασμα και πάμε απ’ τη μία είδηση στην άλλη, κι απ’ το ένα άρθρο του Pillowfights στο άλλο. Να δούμε και λίγο τα story από χθες το βράδυ, γιατί, ναι, όλοι έχουν εξεταστική, αλλά όλο και κάπου θα τα έπιναν νιώθοντας τύψεις  -μέχρι το πρώτο ποτό. Να μπούμε και στη σελίδα της σχολής στο facebook να δούμε αν έχουν ανεβάσει παλιά θέματα για το μάθημα που δίνουμε αύριο. Ναι, αλλά ποιος είναι αυτός που σχολιάζει, μεγαλύτερο έτος φαίνεται, ας τσεκάρουμε το προφίλ του και κάπως έτσι πάει μεσημέρι.

Τότε ξαφνικά μας πιάνει μια τρελή νοικοκυροσύνη και δε μιλάω για τα απλά. Παντζούρια, ντουλάπες, βιβλιοθήκες και γενικά ό,τι βαριέσαι να καθαρίσεις όπως του χρειάζεται σε εβδομαδιαία (άντε μηνιαία) βάση, έχει την τιμητική του. Αγαπημένο χόμπι σε περίοδο διαβάσματος: μαγείρεμα. Όσο πιο δύσκολο τόσο το καλύτερο. Τρελό πείσμα για να βγει το καλύτερο αποτέλεσμα. Μετά απορούμε γιατί παχαίνουμε στις εξεταστικές.

Φυσικά κι η περίοδος των εξετάσεων είναι ό,τι πρέπει για να ξεκινήσεις καινούρια σειρά. Ποιος είπε το αντίθετο; Οι πιο ελκυστικές μάλιστα είναι οι εκείνες με τα πενηντάλεπτα επεισόδια και τις ατελείωτες σεζόν. Άντε ακόμα ένα επεισόδιο, άντε άλλο ένα και μετά ύπνο, άντε ένα τελευταίο κι η ώρα πάει 5 το πρωί. Κι αν οι σειρές δε σε καλύπτουν υπάρχουν ωραιότατα βιντεάκια στο Youtube. Ανοίγεις λίγο να χαζέψεις και καταλήγεις να φτιάχνεις πατάκι μπάνιου από παλιές μπλούζες. Κι αύριο μέρα είναι, μωρέ, θα αναπληρώσω αύριο, και πάει λέγοντας.

Έρχεται, όμως, μία στιγμή στη ζωή μας, σαν λάμψη από πυροτέχνημα. Εκεί που λες τώρα πρέπει να διαβάσω, να τελειώνει αυτό το κεφάλαιο της ζωής μου γιατί θέλω να πετύχω τον τάδε στόχο.  Δε βλέπουμε τη λάμψη όλοι την ίδια στιγμή. Είναι προσωπική επιλογή του καθενός πώς θέλει να συνεχίσει τη ζωή του και τι θέλει να πετύχει σ’ αυτήν, καθώς και πώς αξιοποιούμε τα εφόδια που μας παρέχονται.