Ό,τι κι αν τους πάρεις θα το αλλάξουν

Πόση χαρά αισθανόμαστε όταν έχει γενέθλια ένας απ’ τους καλύτερούς μας φίλους; Είναι μια ευκαιρία να βγούμε, να κάνουμε κάτι διαφορετικό απ’ τον συνηθισμένο μας καφέ, να γιορτάσουμε μαζί, να μαζευτούμε με κόσμο που ίσως να ‘χουμε καιρό ν’ ανταμώσουμε. Είναι και μία ευκαιρία να τους δείξουμε την αγάπη μας πρώτα με τις ευχές μας και στη συνέχεια με το δώρο μας.

Πολλοί είναι εκείνοι (ανάμεσα σ’ αυτούς κι εγώ) που θα σου πουν (και θα το εννοούν) πως δε χρειάζεται να τους πάρεις δώρο, αλλά θα ευχαριστηθούν πραγματικά πολύ τη διαδικασία να ψάξουν να βρουν το δώρο που θα αγοράσουν οι ίδιοι για έναν άνθρωπο δικό τους. Αν ένας φίλος, σύντροφος, συγγενής έχει γενέθλια ή γιορτή, ή πέτυχε κάτι σπουδαίο στα επαγγελματικά, αν υπάρξει λόγος για επιβράβευση και γλέντι, θα κάτσουν με τις ώρες να σκεφτούν πριν αποφασίσουν ποια επιλογή θα ‘ναι η καταλληλότερη, ποια θα γεννήσει μεγαλύτερα χαμόγελα. Λένε, άλλωστε, πως με το δώρο του ο άλλος δείχνει και πόσο καλά σε ξέρει.

Στείβουμε το μυαλό μας, λοιπόν, για να θυμηθούμε αν μας έχει αναφέρει πως του λείπει κάτι. Μήπως κάποιο αγαπημένο αντικείμενο ή αξεσουάρ του χάλασε; Αν δεν έχουμε κάποια ιδέα για το τι μπορεί να θέλει ή να χρειάζεται αυτή τη στιγμή, κοιτάμε να πάρουμε –ή να φτιάξουμε– κάτι που ταιριάζει με τον χαρακτήρα, τα ρούχα του ή τον χώρο του. Όπως και να ‘χει, θα σπαταλήσουμε πολύ χρόνο κι ενέργεια για να διαλέξουμε δώρο -η τιμή δεν παίζει κανένα ρόλο, αφού ο καθένας έχει το δικό του budget που αντέχει να διαθέσει. Όλα αυτά, λοιπόν, τόσο άγχος, τόση σκέψη, τόση προσπάθεια, κι εκείνος πάει και το αλλάζει!

Όλοι αποδεχόμαστε την πρόταση των καταστημάτων να βάζουμε κάρτες αλλαγής στα δώρα μας, αλλά αυτό δε σημαίνει πως είναι απαραίτητο και να χρησιμοποιηθούν. Προφανώς κι υπάρχουν περιπτώσεις που δε θα πετύχουμε ακριβώς το νούμερο ή δε θα τρελαθεί κιόλας το φιλαράκι μας με το χρώμα ή το σχέδιο του δώρου. Οκ, λογικό να πάει να το αλλάξει. Εμείς, άλλωστε, το προσφέρουμε για να το χαρεί όπως θέλει εκείνος κι είναι καλύτερα να πάρει κάτι που να του αρέσει όντως και να το λιώσει απ’ τη χρήση παρά να το κρατήσει, για να μη μας προσβάλει, να το πάρει όπως είναι και να το κλειδώσει σε ένα συρτάρι.

Υπάρχει, όμως, και μία κατηγορία ανθρώπων που αλλάζει όλα τα δώρα που λαμβάνει. Όλα-όλα, πάντα, κάθε φορά, κάθε δώρο, από κάθε αποστολέα. Και δεν είναι λίγοι αυτοί οι τύποι. Οι περισσότεροι έχουμε τουλάχιστον έναν τέτοιο, δύσκολο, φίλο. Κι εμείς πεισμώνουμε και το βλέπουμε ίσως και σαν πρόκληση, έτσι δεν το βάζουμε κάτω κι επιμένουμε πως την επόμενη φορά θα το πετύχουμε.

Κάθε χρόνο, σκεφτόμαστε ακόμα πιο σχολαστικά τι μπορεί να θέλουν, το ψάχνουμε, το ψειρίζουμε όσο δεν πάει και στο τέλος, εκεί που λέμε πως σίγουρα θα ενθουσιαστούν, πάνε πάλι και το αλλάζουν. Φτάνουμε στο σημείο να αναρωτιόμαστε αν είμαστε τέρμα κακόγουστοι ή αν δεν τους ξέρουμε καθόλου. Δε γίνεται, όμως, για χρόνια να μην πετυχαίνουμε ούτε εμείς ούτε και κανείς άλλος κάτι που να τους αρέσει.

Ίσως το θέμα να μην το ‘χει η επιλογή μας, να μην κάνουμε εμείς κάτι λάθος. Μάλλον τους αρέσει η διαδικασία, μάλλον μόνο έτσι απολαμβάνουν τα δώρα τους, αλλάζοντάς τα. Θέλουν να αγοράζουν κάτι μόνοι τους, κάτι που να ‘χει τη δική τους αισθητική σφραγίδα και να ξέρουν πως θα το αξιοποιήσουν σίγουρα. Δε θέλει η φίλη μας άλλη μια μπλούζα στη συλλογή της, όσο ωραία κι αν είναι, αποφάσισε ότι της λείπει μία ζακέτα. Κι ο φίλος μας δε θέλει ένα καρό πουκάμισο, του αρέσει γι’ αυτό κι έχει κι άλλα αντίστοιχα, αλλά σ’ αυτή τη φάση προτιμά μία καλή γραβάτα. Δύσκολες περιπτώσεις, αλλά αγαπάμε τους φίλους μας με τα ελαττώματά τους.

Σ’ αυτές τις καταστάσεις, λοιπόν, κι επειδή από κάποια στιγμή και μετά απελπιστήκαμε, για να μην παιδευόμαστε άλλο, προχωράμε σε πιο ασφαλείς λύσεις. Δωρίζουμε μία δωροκάρτα απ’ το αγαπημένο τους κατάστημα ή τους παίρνουμε απ’ το χεράκι και βγαίνουμε μαζί στην αγορά, σαν να ‘ναι το βαφτιστήρι μας. Κι αν είναι από εκείνους που νιώθουν άβολα να ξοδέψεις χρήματα γι’ αυτούς, τους αφήνεις να διαλέξουν κάτι κι όταν φτάσουν στο ταμείο να πληρώσουν, πετάγεσαι, πληρώνεις εσύ και του λες «χρόνια πολλά».

Δεν αλλάζουν τα δώρα μας ούτε από κακία ούτε για να ψάξουν τις τιμές. Υπάρχουν κι αυτοί οι άνθρωποι που τα αλλάζουν για να ‘ναι σίγουροι πως αυτό που θα αποκτήσουν θα το χρησιμοποιήσουν πολύ και κάθε φορά θα λένε πως είναι δώρο από ένα αγαπημένο τους πρόσωπο, χαμογελώντας. Δε σημαίνει πως δεν αγαπάνε εμάς, απλά δεν τρελάθηκαν με το δώρο μας.

Μπορεί απλά να ‘ναι το χόμπι τους ή μονάχα μια συνήθεια. Και ποιοι είμαστε εμείς για να τους αλλάξουμε; Ας κρατήσουμε τις αλλαγές μόνο για τα δώρα.