Στον πρώτο καβγά καταλαβαίνεις πόσο πολύ θες το άλλον

Στους πόσους μήνες σχέσης έρχεται ο πρώτος μεγάλος καβγάς; Γύρω στο εξάμηνο πάνω-κάτω; Ας πούμε κάπου εκεί. Μπορεί να είσαι εκείνος που ψήνεται για τσακωμό και τσιγκλάει τον άλλον ή ο αυτός που κάνει υπομονή μέχρι να ακουστεί το μπαμ. Σε όποια θέση κι αν βρίσκεσαι, έρχεται κάποτε μια στιγμή που πρέπει να αντιμετωπίσεις μία κατάσταση, μία διαφωνία πιο έντονη. Κι αυτή είναι η στιγμή του πρώτου μεγάλου σας καβγά.

Κανονικά η μέρα αυτή πρέπει να γιορτάζεται ως επέτειος -αν φυσικά η σχέση ξεπεράσει την κρίση και συνεχιστεί. Μαζί με την επέτειο γνωριμίας και σχέσης, επέτειο πρώτης φοράς και πρώτου «σ’ αγαπώ», να καθιερώσουμε κι επέτειο πρώτου καβγά. Ναι, γιατί όχι; Όχι, δε θέλουμε να πανηγυρίσουμε που μάλωσες με τον άνθρωπό σου. Απλά τότε είναι που κατάλαβες πόσο πολύ τον θέλεις και τον χρειάζεσαι. Πόσο τον αγαπάς και πόσο επιθυμείς να συνεχίσεις να είσαι μαζί του παρόλο που μπορεί να έρθουν κι άσχημες μέρες κι άλλοι τέτοιοι ομηρικοί καβγάδες στην πορεία.

Μπορεί να μείνετε στα λόγια, μπορεί να σπάσετε και κάνα-δυο βάζα -μην πλησιάσεις το σετ με το καλό σερβίτσιο, θα το μετανιώσεις μετά. Μπορεί να βροντήξετε πόρτες ή να κυνηγάει ο ένας τον άλλος φωνάζοντας και κλαίγοντας. Παίζει ακόμα και να εκτοξεύσετε αντικείμενα προς οποιαδήποτε κατεύθυνση ή να σταματήσετε να μιλάτε για λίγες ώρες, ίσως και για μια-δυο μέρες.

Τότε, λοιπόν, τη στιγμή που συνειδητοποιείς ότι χάνεις τον άλλον, που σου λείπει το βλέμμα του κι η φωνή του, καταλαβαίνεις πόσο θέλεις να είσαι μαζί του. Παίρνεις μια γεύση απ’ το πώς θα ήταν αν χωρίζατε κι αυτό που νιώθεις δε σου αρέσει καθόλου. Τον βλέπεις να σου γυρνάει την πλάτη κι εσύ θέλεις απλά να τον πάρεις αγκαλιά. Δε σηκώνει το τηλέφωνο και τρελαίνεσαι. Σε πνίγει η απουσία και φρικάρεις στο σενάριο πως δε θα τον ξαναδείς.

Καταλαβαίνεις πως δεν μπορείς να αντέξεις αυτή τη σιωπή. Στο στομάχι σου ένας κόμπος κι η σκέψη σου γυρίζει συνέχεια στις φράσεις που ανταλλάξατε. Ψάχνεις να δεις πού έφταιξες, κάνεις την αυτοκριτική σου. Τρομάζεις λίγο στην ιδέα, γιατί έχει έρθει ξαφνικά ένας άνθρωπος που σε έκανε να σκεφτείς ότι δεν έχεις πάντα δίκιο. Έχεις μπει στη διαδικασία να ψάχνεις το δικό σου άδικο και να βάζεις εκείνον πάνω από σένα και τον εγωισμό σου.

Εκείνες τις στιγμές, μετά τον πρώτο σας μεγάλο καβγά, καταλαβαίνεις πόσο σημαντικός είναι ο άλλος στη ζωή σου και πως θέλεις να συνεχίσει να είναι μέρος της. Άλλωστε, αν δε σε ένοιαζε τόσο, δε θα θύμωνες, δε θα εκνευριζόσουν, ούτε θα στενοχωριόσουν τόσο πολύ. Όλα αυτά μόνο ένα πράγμα μπορούν να δείξουν κι αυτό είναι η ένταση των συναισθημάτων σου.

Τα μικρομαλώματα είναι το αλατοπίπερο της σχέσης, αλλά όταν φτάνεις στο σημείο οι εντάσεις να υπερέχουν των καλώς σας στιγμών, τότε παίζει να ‘στε κι οι δύο καλύτερα αν το διαλύσετε. Κι αυτό που λένε για το σεξ μετά τον καβγά, ισχύει ως ένα βαθμό. Ισχύει όταν το θέμα δεν είναι απόλυτα σοβαρό και βοηθάει στην εκτόνωση της έντασης και του πάθους, δεν είναι όμως η λύση ενός προβλήματος.

Ξεχνάμε πολλές φορές να εκτιμήσουμε αυτό που έχουμε δίπλα μας μέχρι να είναι πολύ αργά. Μέσα απ’ τους καβγάδες –που ευχόμαστε να είναι λίγοι– μαθαίνεις τον άλλον λίγο καλύτερα. Βλέπεις πώς είναι όταν θυμώνει και πώς συμπεριφέρεται όταν τον βγάζεις εκτός εαυτού.

Μετά τον πρώτο σας καβγά, λοιπόν, ανακαλύπτεις τα βαθύτερα συναισθήματα του άλλου αλλά και τα δικά σου. Βλέπεις πώς αντιδράτε κι οι δύο στις κρίσεις και πόσο θέλετε την επανασύνδεση. Αν νικήσουν οι εγωισμοί σας, μάλλον δεν ήταν έρωτας.