Χορωδίες για μικρούς και μεγάλους

Η μουσική, σε όλες τις μορφές της, έχει την τάση να μιλάει στην ψυχή μας. Όλοι ασχολούμαστε μαζί της με κάποιον τρόπο. Άλλοι απλά σιγοτραγουδώντας ό,τι παίζει το ράδιο γυρνώντας απ’ τη δουλειά, άλλοι παίζοντας μουσικά όργανα επαγγελματικά ή από χόμπι κι άλλοι τραγουδώντας σε μεγάλες σκηνές ή πίστες. Η ίδια μας η φωνή είναι μια μελωδία, αν και φάλτση καμιά φορά.

Ενώνοντας πολλές φωνές μαζί δημιουργείται ένας άλλος τρόπος έκφρασης, η χορωδία. Οι χορωδίες συνδέονταν πάντα με τις ζωές των ανθρώπων. Τα αρχαία χρόνια ως «χορός» σε θεατρικές παραστάσεις, βοηθώντας στην πλοκή του έργου. Αργότερα σε θρησκευτικές δοξασίες υμνώντας τους θεούς ή προσέχοντας σε αυτούς. Σήμερα υπάρχουν οι κλασικές χορωδίες σε ωδεία που προωθούν το κλίμα της παρέας, δίνουν το αίσθημα πως τα μέλη τους είναι απλά φίλοι που μαζεύτηκαν για να τραγουδήσουν όλοι μαζί.

Η δύναμη της χορωδίας είναι μεγάλη κι ας μην την αντιλαμβανόμαστε πάντα. Πολλές φωνές μαζί δημιουργούν μία δυνατότερη, καθώς αλληλοσυμπληρώνονται. Δεν είναι τυχαίο που υπάρχουν χορωδίες που δεν υποστηρίζονται από μουσικά όργανα, αλλά τα μέλη της τραγουδούν a capella. Η ένταση της φωνής ενός ατόμου είναι μεγάλη, ειδικά αν εξασκηθεί σωστά, πόσο μάλλον αν ενωθούν πολλές φωνές ταυτόχρονα.

Τα μέλη μιας χορωδίας μαθαίνουν την ευγενική κι ισότιμη συνύπαρξη σε ένα σύνολο. Όπως και στα ομαδικά αθλήματα, έτσι κι εδώ, τα παιδιά μπορούν να μάθουν τη δύναμη της συνεργασίας και της ομαδικής αλληλεγγύης. Γίνονται μέλη μιας ομάδας κι απολαμβάνουν μαζί τα αποτελέσματα των κόπων τους. Ουσιαστικά δημιουργούν από μικρή ηλικία μια παρέα που τραγουδούν όλοι μαζί, πριν καταλήξουν στην εφηβεία κι οδηγηθούν σε μια παραλία αγκαλιά με τις κιθάρες τους.

Ο δάσκαλος τους καθοδηγεί και τους μαθαίνει πώς να πατάνε σωστά στα τραγούδια, αλλά από ένα σημείο και μετά είναι στην ευχέρεια του καθενός η προσωπική του εξέλιξη μέσα στο σύνολο. Η ίδια η χορωδία αποτελεί μια μικρογραφία της κοινωνίας μας και τα παιδιά μαθαίνουν να ακολουθούν κάποιους κανόνες, εντάσσουν την έννοια της πειθαρχίας στη ζωή τους και βάζουν το σύνολο πάνω απ’ τον εαυτό τους πολλές φορές. Επιπλέον είναι ένας τρόπος εκτόνωσης της καθημερινής έντασης.

Μέσω αυτής της διαδικασίας παρέχεται η διδασκαλία έργων μεγάλων μουσικοσυνθετών κι η δυνατότητα στα παιδιά να τα γνωρίσουν και να καλλιεργήσουν και το πνεύμα τους, πέρα απ’ τη φωνή τους. Γνωρίζουν ονόματα καλλιτεχνών κι ανθρώπων που με το έργο τους βρίσκονται πάντα στην επικαιρότητα. Έρχονται σε επαφή πρώτα και κυρίως με την πιο κλασική μουσική, η οποία έχει μοναδικές και ποικίλες μελωδίες. Ανακαλύπτουν την καλλιτεχνική τους φύση αξιοποιώντας την ως εφόδιο στη μετέπειτα ζωή τους.

Είναι προτιμότερο να ξεκινά αυτή η ενασχόληση σε προσχολική ηλικία, παρ’ όλα αυτά στα περισσότερα ωδεία υπάρχουν και τμήματα ενηλίκων. Εκεί μπορεί ο καθένας να συμμετέχει είτε για εκμάθηση είτε ακόμα και για ψυχαγωγία. Υπάρχουν ακόμα και διαγωνισμοί χορωδιών για όλες τις ηλικίες. Αυτός ο τρόπος ψυχαγωγίας προσφέρει πνευματική ισορροπία και ξεκούραση στο μυαλό. Συνεχίζει να αποτελεί τρόπο εκτόνωσης, αλλά συμμετέχοντας πια με διαφορετικό τρόπο, πιο ενεργά, πιο συνειδητά. Ένα παιδί το βάζει ο γονιός σ’ αυτήν τη διαδικασία, αλλά κάποιος μεγαλύτερος επιλέγει εκείνος τον τρόπο διασκέδασής του.

Υπάρχουν έρευνες, σε πρώιμα στάδια ακόμη, που αναφέρουν ότι η συμμετοχή ασθενών σε χορωδίες βελτίωσε όχι μόνο την ψυχολογία τους αλλά και μερικά ψυχοσωματικά συμπτώματα. Ακούμε πολύ συχνά εξάλλου πως η ίαση ορισμένων ασθενειών είναι καθαρά θέμα ψυχολογίας.

Άλλωστε, το τραγούδι σε όλες του τις μορφές αποτελεί μέσο βελτίωσης της ψυχικής διάθεσης. Είναι μια ψυχοθεραπεία από μόνο του. Δοκίμασε να τραγουδήσεις το αγαπημένο σου τραγούδι όταν δεν είσαι καλά και θα με θυμηθείς!