Φρόντιζε το σώμα σου γιατί το αγαπάς, όχι γιατί το μισείς

Στο σχολείο καθόσουν τέρμα, στο στρατό σε έκαναν μάγειρα και σε εκείνη τη συνέντευξη για δουλειά σε απέρριψαν, γιατί προφανώς δε θα μπορούσε σε καμία περίπτωση ένας «χοντρός» σαν εσένα να δουλέψει όπως οι άλλοι. Χοντρός είπα; Τι σημαίνει, αλήθεια, αυτή η λέξη και γιατί θεωρούν το «υπέρβαρος» ευγενικότερο, αφού το ίδιο πονούν;

Κλαις, ξεσπάς, τσακώνεσαι… Και παρ’ όλα αυτά συνεχίζεις να υφίστασαι κατ’ εξακολούθηση το συγκεκριμένο είδος κοινωνικού ρατσισμού κι άσεμνης κριτικής εξαιτίας των κιλών σου.

Στάσου μια στιγμή κι αναλογίσου, πόσα προβλήματα έχουν, άραγε, οι άνθρωποι που αναπτύσσουν τέτοια εμμονή με τα κιλά σου; Πόσο άδεια είναι η ζωή τους που, ακόμη και το να ασχολούνται με το ποσοστό λίπους κάτω απ’ το δέρμα σου ή τις μεταβολικές διεργασίες του σώματός σου, τους φαίνεται τόσο ενδιαφέρον;

Και πόσο άβολα νιώθουν ήδη με το δικό τους σώμα, ώστε συναντώντας το δικό σου ακομπλεξάριστο «εγώ», βραχυκυκλώνουν, τα χάνουν, και προσπαθούν να σε ρίξουν στον πάτο μαζί τους για να νιώσουν επιτέλους κάτι λιγότερο από κατώτεροι;

Η αλήθεια είναι πως αν εσύ δε συναινέσεις, κανένας δεν μπορεί να σε επηρεάσει. Φταις, λοιπόν. Επιτρέπεις σε ανθρώπους, μακράν πιο ανασφαλείς από εσένα, να θίγουν την εκτίμηση που τρέφεις για το ίδιο σου το σώμα και να τραυματίζουν ανεπανόρθωτα την αυτοπεποίθησή σου.

Δεν έχεις καταλάβει! Σκοπός δεν είναι να ανταποκρίνεσαι στις προσδοκίες άλλων, μα να αρέσεις σε εσένα και να είσαι υγιής. Το σώμα σου είναι αυτό που σου επιτρέπει να νιώθεις, να σκέφτεσαι, να απολαμβάνεις τα προνόμια της φιληδονίας και των σαρκικών αισθήσεων και το μοναδικό που θα σου δοθεί ποτέ. Κάτω απ’ τη σάρκα του κρύβεται μια ψυχή που αρνείται να ενταχθεί στα κοινώς αποδεκτά πρότυπα ιδανικού βάρους, καθώς έχει διαφορετική αντίληψη για αυτή τη φράση.

Ποιος ορίζει αλήθεια το «ιδανικό βάρος» και γιατί μας πείθει πως ό,τι κι αν κάνουμε ποτέ δεν είμαστε αρκετοί; Αν ήταν πράγματι ιδανικό θα παρέμενε αδιαπραγμάτευτα αναλλοίωτο κι απαράλλαχτο στο πέρασμα των χρόνων. Θα είχε προαχθεί σε κλασικό και δε θα προσαρμοζόταν στα διαφημιστικά/αγοραστικά δεδομένα της εκάστοτε κοινωνίας. Η μόδα των ’60s ας πούμε διαφωνεί με τη μόδα των ’90s ως προς τον «τέλειο» σωματότυπο. Πού πήγε εδώ η κανονικότητα;

Μην αντιμετωπίζεις το σώμα σου σαν απειλή κι επιτέλους, σταμάτα να αναπαράγεις το σαθρό σύστημα που σε έφτασε στο σημείο να ανησυχείς για γνώμες ανθρώπων που ούτε σε νοιάζουν ούτε τους εκτιμάς. Πάψε να γίνεσαι κρίκος της αλυσίδας που εξυπηρετεί την πλύση εγκεφάλου σου. «Πώς να χάσεις κιλά». «Αδυνάτισμα χωρίς δίαιτα και γυμναστική». «Δίαιτα express: χάστε τόσα κιλά σε μία εβδομάδα». Σαν πολλή σημασία δεν έδωσες;

Αν είσαι υγιής και νιώθεις άνετα στο δέρμα σου, δε χρειάζεται να αλλάξεις σώμα, αλλά νοοτροπία, τρόπο σκέψης, να επαναφέρεις τις «εργοστασιακές ρυθμίσεις» σου και να δεις το θέμα υπό το πρίσμα του παιδιού που ήσουν κάποτε.

Γδύσου και σαν να είναι μια μικρή ιεροτελεστία, στάσου άφοβα μπροστά στον καθρέπτη. Χωρίς ρούχα, μόνο εσύ και το αληθινό, αρετουσάριστο σώμα σου, με την ανεπανάληπτη αυθεντικότητά του. Παρατήρησε. Δες πόση ομορφιά αγνοούσες τόσο καιρό.

Αν δε σου αρέσει κάτι, διόρθωσέ το, αλλά κάν’ το με στοργή κι επειδή το θέλεις εσύ! Κατανόησε τις αντιδράσεις και τα μηνύματα της σάρκας σου και δείξε την απαιτούμενη φροντίδα. Κάθε ουλή είναι απόδειξη μάχης κι επιβίωσης. Γιατί όλη αυτή την ομορφιά μέχρι τώρα τη θεωρούσες εχθρό; Μην κρύβεσαι πια!

«Έρωτας μπορεί να αντέξει αυτή τη γύμνια», όπως λέει και το άσμα, και ναι, έχω ερωτευθεί το σώμα μου απόλυτα! Γνωρίζω πως δεν είναι τέλειο, μα πώς καθορίζεται το τέλειο πια και γιατί πρέπει να υποτάξω τον εαυτό μου στις απαιτήσεις των περιοδικών και των φωτομοντέλων;

Η σάρκα και το πνεύμα μου είναι συμφιλιωμένα σε απόλυτη αρμονία κι αυτό μου αρκεί! Όπως κι αν είμαι, τα πρότυπα κανονικότητας δε θα είναι ποτέ ευχαριστημένα, οπότε ας είμαι αυτό που μου αρέσει, έστω και διαφορετικό. Ναι, αν θέλω μπορώ να είμαι αυτό που αποκαλούν κοινώς «χοντρή», να φοράω κολάν, να τρώω πατατάκια όλη νύχτα βλέποντας την αγαπημένη μου σειρά και να μη λογοδοτώ σε κανέναν. Μπορώ να πάω στην παραλία, να φλερτάρω και να κάνω όλα εκείνα για τα οποία προσπάθησαν να με πείσουν πως υστερώ.

Κυρίως, όμως, μπορώ κι έχω χρέος απέναντι στην ακεραιότητα της αξιοπρέπειάς μου, να διεκδικήσω το δικαίωμα της αγάπης προς το σώμα μου. Το ποσοστό λίπους που κουβαλά αφορά μόνο εμένα. Ναι, είμαι χοντρή.. ωραία. Και; Τι με αυτό; Δεν κάθομαι επάνω σου ούτε τρώω το φαγητό σου, οπότε πού φιλοδοξείς να καταλήξεις με αυτό σου το σχόλιο;

Και γιατί πρέπει να σε ευχαριστήσω όταν λες πως αδυνάτισα; Ας αναλάβει κάποιος να εξηγήσει υπεύθυνα πότε συνέβη αυτή η μετάβαση του αδύνατου σε κομπλιμέντο και του χοντρού σε βρισιά. Κανείς δε γνωρίζει τις διεργασίες του σώματός μου, ούτε καλά-καλά εγώ η ίδια. Αφουγκράζομαι όμως τις ανάγκες του, το αγαπώ και το αγκαλιάζω πού και πού.

Το σώμα είναι επένδυση, είναι το μοναδικό απόκτημα που θα σε συντροφεύει σε κάθε στιγμή της ζωής σου, γι’ αυτό χτίσε το σε γερές βάσεις. Δίδαξε στο μυαλό σου να το σέβεται και μην ξεχνάς τη θεμελιώδη αρχή: Φρόντισέ το επειδή το αγαπάς κι όχι επειδή το μισείς κι αυτό θα ανταποδώσει την αφοσίωση!