Λένε πως συνήθως οι σχέσεις μ’ άλλους ανθρώπους σ’ αλλάζουν, τόσο σε χαρακτήρα όσο και σε διάθεση, είτε πρόκειται για φιλικές σχέσεις είτε για ερωτικές. Θα ‘λεγε κανείς πως είναι κάτι δεδομένο αφού γνωρίζεις έναν καινούριο κόσμο και προσαρμόζεσαι μέσα σ’ αυτόν.
Κάποιες φορές, μπορεί να ‘ναι κάτι όμορφο και να ‘χει ωραία κατάληξη. Υπάρχουν, όμως, κι εκείνες οι άτυχες φορές που οι σχέσεις αυτές θα καταλήξουν σε πόλεμο. Κι όταν ειδικά μιλάμε για ένα ζευγάρι, οι διαμάχες αυτές είναι αναπόφευκτες.
Υπάρχουν φορές, λοιπόν, που σκεφτόμαστε πώς έχουμε αλλάξει κι αναρωτιόμαστε γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο. Μπορεί, ξαφνικά, να γίνουμε λάτρεις κάποιου αθλήματος ή να κάνουμε συζητήσεις, που ποτέ δεν είχαμε φανταστεί πως θα κάναμε.
Απ’ την άλλη, όμως, είναι κι οι σχέσεις που σε αλλάζουν προς το κακό. Μπορεί να σε γεμίσουν άγχος και στενοχώρια, να σε κάνουν να χάσεις τον εαυτό σου. Να μπλέξεις τα μπούτια σου με λίγα λόγια. Κι αυτό για να γίνει, δε θέλει και πολύ προσπάθεια. Απ’ τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να βρεθεί ένας άνθρωπος που θα σου κάνει τη ζωή άνω-κάτω.
Σίγουρα, υπάρχουν αρκετά πράγματα που μπορούν να σε αναγκάσουν να χάσεις τον εαυτό σου και να μπεις σε ένα διαφορετικό καλούπι. Κάτι τέτοιο, βέβαια, μπορεί να γίνει κι από εκεί που δεν το περιμένεις.
Μη γελιόμαστε. Αυτό συμβαίνει, γιατί επιτρέπεις εσύ στον εαυτό σου να δέχεται αυτές τις αλλαγές. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά αφήνεις και τους γύρω σου να βλέπουν πόσο ευάλωτος κι εύκολος μπορεί να ‘σαι.
Δεν είναι απαραίτητο, όμως, να γίνει κάτι τέτοιο. Μπορείς απλά να ‘σαι ο εαυτός σου, όσος καιρός κι αν περάσει, όσοι άνθρωποι κι αν μπουν στη ζωή σου. Μπορείς να ‘σαι θετικός και να ελπίζεις για το καλύτερο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα φυλάς τα νώτα σου για κάτι άσχημο, που ίσως εμφανιστεί στην πορεία.
Μην ξεχνάς πως κανείς δεν αξίζει παραπάνω από ‘σένα, τις ιδέες σου και τα όνειρά σου. Να μη βάζεις κανέναν πάνω από ‘σένα. Να ‘σαι πάντα αυτός που ήσουν κι όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι να ‘σαι. Γιατί κανένας δε θα μπορέσει να ‘ναι εκεί στα δύσκολα όσο ο ίδιος σου ο εαυτός εκτός απ’ τους ανθρώπους που έχεις κοντά σου.
Για το λόγο αυτό, μη σκεφτείς ούτε λεπτό ν’ απομακρυνθείς απ’ τους φίλους σου, τους κολλητούς σου, την «οικογένειά» σου. Συνήθως, είναι εκείνοι που κρατάνε τα «χαλινάρια» σου, που μπορούν να σ’ αφυπνίσουν, όταν βλέπουν πως κάτι αλλάζει. Μπορούν να σου δώσουν κι ένα χαστούκι –ναι, κανονικό χαστούκι– όταν καταλάβουν πως έχεις βγει απ’ τα νερά σου. Γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις, «χωριό που φαίνεται, κολαούζο δε θέλει».
Μην ξεχνάς, άλλωστε, πως οι φίλοι είναι –τις περισσότερες φορές– το άλλο σου μισό. Είναι εκείνοι που έχεις επιλέξει εσύ, γιατί ξέρεις πως είναι άνθρωποι που σε γεμίζουν ζωή και χαρά.
Ωστόσο, κανείς δεν αγαπά τ’ άκρα. Καλό είναι, λοιπόν, να προστατεύεις τον εαυτό σου, τις επιθυμίες και τις απόψεις σου. Κάποιες φορές, όμως, καλό είναι να γίνονται υποχωρήσεις. Το παιχνίδι αυτό, άλλωστε, δεν παίζεται μονόπλευρα.
Πάντα σ’ ένα ζευγάρι, οι υποχωρήσεις γίνονται κι απ’ τις δυο πλευρές. Καλό είναι να βρεις εκείνο το κλειδί, που θα κρατήσει τα πράγματα σε μια ισορροπία, χωρίς τα όρια να ξεπεραστούν.
Γι’ αυτό, πρόσεχε τον εαυτό σου και μην αφήσεις κανέναν να σε «τσαλακώσει». Άλλωστε, όλοι προτιμούν την πραγματική σου πλευρά παρά μια ψεύτικη.
Εξάλλου, θα φανεί στην πορεία πως όλα ήταν μία φούσκα.
Επιμέλεια Κειμένου Κωνσταντίνου Δρόσου: Κατερίνα Καλή
Συντάκτης: Κωνσταντίνος Δρόσος
