Λένε πως μεταξύ 18 και 25 ζεις τις πιο μοναδικές στιγμές της ζωής σου, τα πιο τρελά σου όνειρα και τις πιο έξαλλες καταστάσεις. Πώς, λοιπόν, μέσα απ’ αυτά, θα μπορούσαν να λείπουν οι ερωτικές σου σχέσεις; Όταν, μάλιστα, ετοιμάζεσαι ν’ αποχαιρετήσεις το πατρικό σου και να πας για σπουδές, εκεί έρχεται κι ο παράγοντας «σχέση από απόσταση» και μπαίνει στη ζωή σου.
Η επιτυχία τέτοιου είδους σχέσεων μοιάζει με παραμύθι για παιδιά. Ακούμε καθημερινά από φίλους και γνωστούς για το κορίτσι ή τ’ αγόρι εκείνο, που βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά και τους λείπει. Ακόμη κι από προσωπικές μας εμπειρίες, τις περισσότερες φορές, καταλήξαμε πως δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα απ’ όλη αυτή την κατάσταση και πως ποτέ δε θα έχουμε τον άνθρωπό μας δίπλα μας, όταν τον χρειαζόμαστε.
Οι σχέσεις εξ αποστάσεως μπορεί να δημιουργηθούν τυχαία ή κατ’ επιλογή. Ωστόσο, κάποιες φορές τα φέρνει έτσι η ζωή, λόγω καταστάσεων, ώστε μια σχέση κανονική να καταλήξει σε σχέση απόστασης. Ως νέοι, γεμάτοι όνειρα, κοιτάμε το καλύτερο για το μέλλον μας κι αυτό πολλές φορές γίνεται συνώνυμο της ξενιτιάς. Έτσι, πολλά ζευγάρια, που είναι όντως ερωτευμένα και δεν τολμούν ή δεν επιθυμούν να λάβουν την απόφαση του χωρισμού, μπαίνουν στη διαδικασία της σχέσης από απόσταση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Μόνο θετικά δεν είναι, όμως, αυτά που συνεπάγονται της απόφασης αυτής. Πολλοί πιστεύουν πως η πιο δύσκολη φάση αυτής της σχέσης είναι στην αρχή και πως αν περάσουν αλώβητοι απ’ αυτό το στάδιο, τότε το μέλλον θα ‘ναι καλύτερο. Ωστόσο, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, γιατί τον πρώτο καιρό δε νιώθεις τόσο έντονα την απουσία του συντρόφου σου κι όλα τα συμπτώματα της στέρησής του.
Περνώντας ο καιρός, αρχίζει να ραγίζει το γυαλί και να χάνει –ουσιαστικά πλέον– ο ένας τον άλλον. Όταν έχετε βαρεθεί ν’ αποχωρίζεστε για χιλιοστή φορά σ’ ένα σταθμό τρένων, σ’ ένα αεροδρόμιο ή σε κάποιο λιμάνι, η απόσταση έχει αρχίσει και σας νικάει. Το κλάμα κι η στεναχώρια δεν είναι πλέον ίδια με τον πρώτο καιρό, το κενό δε μοιάζει τόσο μεγάλο κι η επιστροφή σ’ ένα άδειο σπίτι θυμίζει περισσότερο ρουτίνα και καθημερινότητα.
Κι εκεί είναι που έρχεται να μπει κάποιος τρίτος ανάμεσα στη σχέση. Γιατί όταν ο καθένας έχει τραβήξει το δρόμο του για εκεί που πλέον μένει, τότε έχουν αρχίσει να τραβάνε το δρόμο τους κι οι καταστάσεις της καθημερινής του ζωής. Όλο και κάποιος άνθρωπος που έχει γνωρίσει στη νέα του πόλη θα του τραβήξει το ενδιαφέρον. Θα ‘ναι μια νέα πραγματικότητα, κατά την οποία θ’ αρχίσει να σκέφτεται και ν’ αμφιβάλλει για τις εξ αποστάσεως σχέσεις.
Μπορεί, αρχικά, να μην μπορούμε να το παραδεχτούμε και να μη θέλουμε να το πιστέψουμε. Αυτό, όμως, δεν αρκεί. Όταν οι τηλεφωνικοί καβγάδες φτάσουν στο απροχώρητο, ο οριστικός χωρισμός είναι θέμα χρόνου. Φτάνεις, λοιπόν, ν’ αναρωτιέσαι γιατί να ξεκινούν οι σχέσεις αυτές, απ’ τη στιγμή που η πορεία τους είναι προκαθορισμένη. Ακόμη κι εκείνες που κατάφεραν μια μεγαλύτερη διάρκεια, δεν κατάφεραν ν’ αποφύγουν την ημερομηνία λήξης.
Επιμέλεια Κειμένου Κωνσταντίνου Δρόσου: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Κωνσταντίνος Δρόσος
