Αν πιάσω να θυμηθώ πόσες φορές έτυχε να γελοιοποιηθώ μπροστά σ’ εκείνη που μ’ άρεσε επειδή ήταν ο κολλητός μπροστά, τότε θα σας πω άπειρες. Είναι εκείνη η περίπτωση, που μιλάτε εσύ κι ο φίλος σου για εκείνο το άτομο, που είναι στον ίδιο χώρο, σχεδόν δείχνετε προς το μέρος του κι όταν γυρνάει και κοιτάει και τους δυο σας, τότε κάνετε τον Αλέκο.
Ναι, το έχω κάνει πολλές φορές κι έχω ρεζιλευτεί άσχημα. Αλλά ας θυμηθώ κι εγώ ποια είναι εκείνα τα τερτίπια που μου ‘χουν κάνει κατά καιρούς οι κολλητοί, όταν πίστευα πως έχω βρει το αμόρε μου. Και σίγουρα τα έχουμε περάσει όλοι!
Το πρώτο και πιο σημαντικό είναι να του βγάλουμε ένα ψευδώνυμο. Ναι, χαζό ακούγεται μιας κι έχει κανονικό όνομα. Αλλά μ’ αυτό τον τρόπο μπορείς να μιλάς άνετα, όταν βρίσκεται στον περίγυρο. Δε θα ξεχάσω πως έχω αποκαλέσει άνθρωπο με το παρατσούκλι «λαμπάδα», γιατί ήταν θηρίο ολόκληρο μέχρι εκεί πάνω. Απ’ την άλλη πάλι έχει τύχει ν’ αποδώσω το παρατσούκλι «χασάπης» λόγω της δουλειάς που είχε ο άλλος –όχι, ιατρός ήταν, δεν ήταν χασάπης.
Στη συνέχεια έρχεται εκείνο το βλέμμα το θανατηφόρο, το όλο νόημα, εκείνο που σου λέει «θέλεις δούλεμα τώρα». Κάθε φορά που περνάει από δίπλα σου, σκουντάς τον κολλητό, ξεροβήχεις λες και σου έχει κάτσει κανένα φυστίκι στο λαιμό και δίνεις το παρασύνθημα για το γεγονός πως είναι εκεί.
Ναι, κλασικά αυτό γίνεται, αλλά το πιο ωραίο στο τέλος είναι να σε πάρει χαμπάρι ο άλλος και να γίνεις ρεζίλι γι’ ακόμη μια φορά. Κι αυτή τη φορά πάλι μπροστά σ’ εκείνον που γουστάρεις θα είναι. «Πόσο ακόμη;» θα σκέφτεσαι μετά και θα γελάς με τους κολλητούς.
Απ’ την άλλη, θα δεις ένα περίεργο ενδιαφέρον των κολλητών σου ν’ ασχολούνται περισσότερο με το αμόρε σου παρά μαζί σου.
Θα τους ακούσεις να βρίσκουν πράγματα για το ταίρι σου, τα οποία στο παρελθόν δεν τα κοιτούσαν καν σε άλλες περιπτώσεις. Θα ‘ρχονται και θα σου λένε «άλλαξε φωτογραφία προφίλ, γιατί;» επειδή είχε να την αλλάξει χρόνια.
Επίσης θα τους δεις να το παίζουν και φύλακες του αμόρε σου, γιατί μπορεί να μιλάει μ’ άλλους ανθρώπους και να θεωρούν πως κάτι τρέχει. Κι απλώς να κάνει το παιχνίδι του για να σε κάνει να πέσεις στα δίχτυα του. Ε ρε γέλια που θα κάνουμε!
Μην ξεχνάς πως οι κολλητοί είναι τα καλύτερα λαγωνικά για να ξεθάψουν πράγματα, τα οποία εσύ ποτέ δεν κατάφερες ή ποτέ δε σκέφτηκες μιας κι ήσουν συνεπαρμένος απ’ το μεγάλο έρωτα. Ο αστυνόμος Σαΐνης είναι γατάκι μπροστά τους σε τέτοιες περιπτώσεις. Όταν τους δεις να έρχονται με στοιχεία στα χέρια τους, τότε θ’ αρχίσεις ν’ ανησυχείς.
Eιδικά αν υπάρχει κάτι άλλο που απασχολεί το αμόρε σου κι αυτό φαίνεται στα social media, τότε άντε ν’ αποδείξεις μετά πως δεν είναι ελέφαντας. Όσο κι αν το κοροϊδεύεις τώρα που το διαβάζεις, το έχεις κάνει πολλές φορές. Μην κρύβεσαι!
Κι αν αρχίσουν να σε ρωτάνε συνέχεια για το τι κάνει εκείνος που γουστάρεις, μην ανησυχήσεις πως πάνε να σου φάνε τον έρωτα. Από ενδιαφέρον το κάνουν για να μάθουν τα νέα δεδομένα της κατάστασης και να δουν πού θα κινηθούν οι νέες «έρευνες». Θα κινηθούν σε νέους δρόμους ή κάπου αλλού που θα υπάρχουν νέες υποθέσεις; Λες κι εσύ, αν ήξερες οτιδήποτε καινούριο, δε θα τους το έστελνες σε μήνυμα το λεπτό που θα το μάθαινες!
Κάνεις κουβέντα για ποδόσφαιρο, γι’ αυτοκίνητα, βιντεοπαιχνίδια ή ως γυναίκα κάνεις συζήτηση για μαλλιά, νύχια, ρουχισμό κι άλλα πολλά, ωστόσο πάντα οι κολλητοί θα βρουν τον τρόπο να εντάξουν στη συζήτηση το αμόρε σου. Μα έτσι, μα αλλιώς, κάπως θα μπει εκεί ανάμεσα και θα σ’ αναστατώσει πάλι και μόνο η σκέψη του.
Όταν θα έρθει η ώρα να σε πλησιάσει εκείνος που θες, τότε οι κολλητοί θα φύγουν απ’ τον περίγυρό σου σε χρόνο ρεκόρ. Και θα φύγουν μ’ εκείνη τη γνωστή ατάκα που ξέρουμε όλοι, του τύπου «έχω κάτι να κάνω εγώ, έχω μια δουλειά, θα τα πούμε». Ναι, καλά, τίποτε δεν έχεις κι απλώς θα πας να χωθείς σε καμιά νέα παρέα σ’ άλλο τραπέζι ή θα πας σε μια γωνία να κάτσεις μόνος να δεις τι παίζει κι αν θα πέσει κανένα φιλί.
Τελικά, ακόμη κι αν γινόμαστε ρεζίλι, τους θέλουμε τους κολλητούς εκεί, γιατί μας κρατάνε σε κάποια μέτρα και σταθμά. Κι ας κάνουν περισσότερες μαλακίες από εμάς, όταν θα φτάσει η στιγμή να πάρουν θέση για το δικό μας αμόρε.
Επιμέλεια κειμένου Κωνσταντίνου Δρόσου: Νάννου Αναστασία.
Συντάκτης: Κωνσταντίνος Δρόσος
