Η οικογένεια, λένε, είναι η βάση για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών που μεγαλώνουν μέσα σ’ αυτήν. Σίγουρα είναι μια αλήθεια, αλλά διάφορες καταστάσεις μπορούν να επηρεάσουν τη διαπαιδαγώγησή τους και μια απ’ αυτές τις καταστάσεις έχουν να κάνουν με το όταν ένας από τους δυο γονείς έχει αρχίσει να «ξεπορτίζει» κάθε λίγο και λιγάκι.
Η αλήθεια είναι πως αυτό είναι πιο συχνό φαινόμενο για τους μπαμπάδες, οι οποίοι αποφασίζουν να κάνουν τις ατασθαλίες τους, όταν φτάσουν επιτέλους να κάνουν οικογένεια. Γιατί οι άντρες, είμαστε μια ζωή οι ίδιοι κι αν δεν ωριμάσει το μυαλό, τότε είμαστε σκέτος κίνδυνος.
Όπως λέει και το γνωστό άσμα «Πατέρα κάτσε φρόνιμα» γιατί έχει αρχίζει να φαίνεται πάρα πολύ η κατάσταση και θα την πατήσεις. Αλλά αλήθεια, τι είναι ικανός να κάνει κάποιος όταν διαπιστώσει πως ο πατέρας του έχει αρχίσει να ξενοπηδάει;
Εφόσον περάσει ο πανικός, το άγχος, τα νεύρα κι ό,τι άλλο συναίσθημα σ’ έχει καταβάλει, τότε ίσως θα πρέπει πρώτα να επιβεβαιώσεις πως όντως έχει αρχίσει τα «νυχτοπερπατήματα». Διότι αν δεν έχεις αποδείξεις, τότε με απλές ενδείξεις δεν έχεις κανένα στοιχείο στα χέρια σου και το πιο πιθανό είναι να δημιουργήσεις μια σύγχυση στο οικογενειακό περιβάλλον.
Εφόσον, λοιπόν, επιβεβαιώσεις πως ο πατέρας βλέπει κι άλλες γυναίκες, τότε μπαίνεις στη φάση που αναρωτιέσαι «Και τώρα τι κάνουμε;» κι αρχίζουν να σε τρώνε οι σκέψεις. Κι όχι μόνο οι σκέψεις, αλλά κι οι τύψεις και δεν ξέρεις για ποιο λόγο. Αλλά, πραγματικά, πώς θ’ αντιμετώπιζες μια τέτοια κατάσταση;
Θα μιλήσεις; Κι αν μιλήσεις έχεις σκεφτεί τις επιπτώσεις που μπορεί να φέρει κάτι τέτοιο στην οικογένεια; Σίγουρα, θεωρείς πως η ειλικρίνεια είναι η πιο σωστή λύση και το πιο άμεσο όπλο για να διώξεις από πάνω σου κάθε σκέψη. Αλλά αρκεί η αλήθεια για να φύγουν όλα όσα έχεις μέσα σου; Ίσως κι όχι, γιατί μετά την αλήθεια έρχονται κι οι τύψεις, καθώς θα δημιουργηθεί μια διαφορετική κατάσταση εντός της οικογένειας.
Κι έτσι, περνάς στην εντελώς αντίθετη πλευρά, όπου σκέφτεσαι «μήπως να μην ανοίξω καθόλου το στόμα μου»; Κι απλά αφήνεις την κατάσταση να κυλήσει μόνη της και να δεις που θα φτάσει. Ίσως κάποια στιγμή να σε φτάσει στα όριά σου, αλλά ίσως η καλύτερη λύση είναι ν’ αποστασιοποιηθείς από μια κατάσταση-ωρολογιακή βόμβα. Σ’ αφορά έμμεσα –κατά κάποιον τρόπο– αλλά δεν πρέπει να την κάνεις βιωμά σου.
Θεωρώ πως η απομάκρυνση από τη συγκεκριμένη κατάσταση μπορεί ν’ αποτελέσει μια καλή λύση μέχρι ενός σημείου, αφήνοντας τον ίδιο τον πατέρα σου να συνειδητοποιήσει το λάθος του και να κάνει επιτέλους πίσω, δίνοντας βάση στην οικογένεια και τα παιδιά του. Αλλά αν δε δεις κάποια πρόοδο σ’ αυτήν την κατάσταση, τότε ίσως θα ‘ταν καλό ν’ αποφασίσεις να μιλήσεις. Αλλά όχι στη μητέρα σου.
Η καλύτερη λύση είναι να μιλήσεις στον ίδιο τον πατέρα σου. Ο σοφός λαός μας λέει πως «ο φόβος φυλάει τα έρημα». Κι αν κάποιον τον διακατέχει ο φόβος για ένα τέτοιο σοβαρό θέμα, τότε η πιο πιθανή λύση είναι ν’ αποστασιοποιηθεί απ’ αυτό που τον φοβίζει. Αλλά τουλάχιστον, εσύ θα ‘χεις το κεφάλι σου καθαρό πως έκανες την κίνηση να μιλήσεις στον άνθρωπο που τον αφορά η κατάσταση κι ως άλλο μέλος της οικογένειας να του δείξεις πόσο σ’ έχει πειράξει και πώς νιώθεις.
Αλλά θα ρισκάρεις να τον φοβίσεις μ’ αυτόν τον τρόπο; Γιατί μια τέτοια λύση μπορεί να φέρει κι αντίθετα αποτελέσματα και ν’ αρχίσει ο πατέρας ν’ αποστασιοποιείται από την υπόλοιπη οικογένεια.
Γι’ αυτό τέτοια θέματα θέλουν λεπτό χειρισμό, ώριμο κι ήρεμο μυαλό και ψυχραιμία. Σίγουρα τα συναισθήματά μας είναι πολλά και σε μέγιστο βαθμό όταν διαπιστώσουμε κάτι τέτοιο, αλλά ακόμη κι αν κληθούμε ν’ αντιμετωπίσουμε μια τέτοια κατάσταση, θα πρέπει να ‘μαστε προετοιμασμένοι για όλα.
Κι εκτός αυτού, η κάθε κατάσταση είναι διαφορετική και θέλει το δικό της χειρισμό. Ίσως αν αντιμετωπιστεί όπως κάθε άλλη κατάσταση, με ηρεμία, ωριμότητα και διάλογο, να μπορέσουν να λυθούν όλα.
Η άποψή μου; Θα προτιμούσα να μιλήσω ευθέως στον άνθρωπο που έχει άμεση σχέση μ’ αυτήν την κατάσταση. Και μετά, είναι αποκλειστικά στο χέρι του το τι θα κάνει.
Επιμέλεια Κειμένου Κωνσταντίνου Δρόσου: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Κωνσταντίνος Δρόσος
