Αν υπάρχει ένα πράγμα το οποίο μέχρι σήμερα άνηκε στις γυναίκες, τότε αυτό είναι η υποκριτική τους δεινότητα στον οργασμό. Ωστόσο, αν το πιάσουμε κι από τη μεριά του άνδρα, θα δούμε πως τελικά δεν είναι μόνο η γυναίκα εκείνη που μπορεί να υποκριθεί πράγματα. Και φυσικά η υποκρισία δεν είναι προσόν μόνο του ενός φύλου, αλλά και των δύο.
Και μιλώντας για τα μούτρα μας, θα μπορούσα να αναφέρω με άνεση πως κάθε άντρας που σέβεται τον εαυτό του έχει υποκριθεί πράγματα που δεν είναι, έχει περιγράψει καταστάσεις στις οποίες συμμετείχε που δεν έγιναν ποτέ και γενικώς από την αρχή, από το πρώτο φλερτ μέχρι να μπει η ταμπέλα κι όσο συνεχίζεται η σχέση βρίσκεται πολλές φορές σε θέση που τον αναγκάζει να υποκριθεί. Δεν είναι κάτι που έχει προσχεδιαστεί, αλλά όπως καταλαβαίνουμε, τις περισσότερες φορές η υποκρισία είναι ανωτέρα βία.
Πρώτο και καλύτερο στη λίστα εκείνων των πραγμάτων που προσποιείται ο άνδρας, είναι το γεγονός πως θέλει να δείχνει πολυάσχολος. Κι αυτό το κάνει είτε για να δείξει πως έχει μια γεμάτη και «πλούσια» ζωή, είτε για να αποφύγει τις γνωστές «πού πάει η σχέση μας» συζητήσεις ή εν γένει οποιαδήποτε πρόταση περιλαμβάνει κάποιο γεύμα με το υπόλοιπο σόι που θα σε περάσει από scanner και δη την ημέρα που θέλεις να δεις αγώνα στην τηλεόραση.
Στη συνέχεια, υποκρινόμαστε πως σας ακούμε και σας καταλαβαίνουμε πάντα. Προς Θεού, δε λέω πως όλα όσα ακούμε είναι αδιάφορα ούτε ότι είμαστε αφοριστικοί. Αλλά δε μας αφορά –συνήθως– το φόρεμα που σας έκλεψε η φίλη σας ούτε και το χρώμα που δε βρήκατε να αγοράσετε για τις γόβες σας. Εντάξει, αν είναι να μιλήσουμε για εσώρουχα, εκεί βρίσκουμε τη χρυσή τομή. Αλλά μην ξεχνάτε, πως ο ρουχισμός και το shopping therapy, δεν ανήκουν στα αγαπημένα των ανδρών.
Από την άλλη, πολλές φορές οι άνδρες υποκρίνονται πως περνάν καλά με τους γονείς της κοπέλας ή της συντρόφου τους. Αυτό δε σημαίνει πως είναι αλήτες ή γαϊδούρια. Απλώς, αυτή είναι η φύση των πραγμάτων, να διακρίνουν πίσω από το χαμόγελο του πατέρα της κοπέλας τους το «Άντε φύγε από ‘δω κι άσε ήσυχη την κόρη μου». Λες κι έχεις σκοπό να τη σκοτώσεις. Αλλά κακά τα ψέματα, ούτε στις γυναίκες θα άρεσε κάτι τέτοιο και γενικότερα οι πολλές συναναστροφές με τους γονείς.
Κι επειδή οι γυναίκες θέλουν έναν άνδρα νοικοκύρη και πολυτεχνίτη, φτάνει κι εκείνη η στιγμή που οι άνδρες υποκρίνονται πως τα ξέρουν όλα και γνωρίζουν πολύ καλά από μαστορέματα. Ναι, είναι ίσως το πιο συχνό φαινόμενο που θα συναντήσει κανείς. Όλα τα ξέρουν, γνωρίζουν πώς θα φτιάξουν μια βρύση ή ένα καλώδιο, μέχρι που θα σπάσει ο σωλήνας ή θα πάθουν ηλεκτροπληξία και θα χρειαστεί να καλέσουν υδραυλικό ή ηλεκτρολόγο. Αλλά μέχρι αυτή τη στιγμή, είναι οι μάστορες του σπιτιού, που θα έχουν «κατεβάσει πολλά καντήλια», μέσα κι έξω τους, μέχρι τελικά να σηκώσουν το τηλέφωνο και να πάρουν τον κατάλληλο άνθρωπο για μια συγκεκριμένη δουλειά.
Ακόμη κι η συμπόνια που δείχνει ένας άνδρας σε κάποια απλά, καθημερινά πράγματα, μπορεί να κρύβει ένα μέρος της υποκρισίας. Ένα κλασικό παράδειγμα είναι το «Όχι μωρό μου, δεν έχεις παχύνει. Μια χαρά είσαι, κουκλάρα», όπου ξέρεις πως αν δεν απαντήσεις σωστά, μετά θα έρθει η μουρμούρα. Για αυτό και προτιμάει να υποκριθεί συμπόνια και να αποφύγει τα χειρότερα.
Κι όσο κι αν αρέσει στους άνδρες να κοιμάστε στην αγκαλιά τους, άλλο τόσο φοβούνται μην πιαστείτε (και καλά). Μα ναι, δεν είναι κρίμα να σηκωθείτε το πρωί και να είστε πιασμένες επειδή ένα ολόκληρο βράδυ κοιμόσασταν στην αγκαλιά του καλού σας; Ναι, εντάξει, φτάνει όμως, δεν αρέσει πάντα στους άνδρες αυτό και γι’ αυτό πολλές φορές υποκρίνονται. Γι’ αυτό στη μεριά σας και στη μεριά τους.
Τελευταίο στη λίστα της υποκρισίας των ανδρών, έρχεται η κουβέντα «εμένα που με βλέπεις έχω πάει με 4000 γυναίκες». Εντάξει Σπαλιάρες όλοι, χαλαρώστε και λίγο. Όπου, γενικά, ακούτε πολλά κεράσια, να κρατάτε και μικρό καλάθι. Κι όταν ακούτε από έναν άνδρα πως έχει πάει με πολλές γυναίκες, τότε αφαιρέστε και 4-5 από το συνολικό αριθμό που θα σας πει.
Όπως, γενικά, καταλαβαίνετε υπάρχουν αρκετά πράγματα για τα οποία υποκρίνονται κι οι άνδρες, γι’ αυτό ας σταματήσουμε να κατηγορούμε τις γυναίκες ως τις «καλύτερες ηθοποιούς» κι ας κοιτάξουμε λίγο και τα μούτρα μας, γιατί δεν είμαστε καλύτεροι.
Επιμέλεια Κειμένου Κωνσταντίνου Δρόσου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Κωνσταντίνος Δρόσος
