Αν υπήρχε τρόπος να ορίσουμε τη φοιτητική ζωή με μία λέξη, τότε αυτή θα ήταν σίγουρα «Erasmus».
Το Erasmus είναι κυριολεκτικά η ουτοπία του φοιτητή. Το πρόγραμμα είναι ίσως ό,τι πιο cool προσφέρει σήμερα το ελληνικό πανεπιστήμιο και –ας είμαστε ειλικρινείς– δεν παρέχει και πολλά τη σήμερον ημέρα. Και για να λέμε και την αλήθεια, μπορείς να δικαιολογήσεις τη συμμετοχή σου με χίλιους δυο τρόπους, ενώ στην ουσία του πράγματος απλά θα παρτάρεις δίχως όρια.
Πάρτι, ποτό και σεξ είναι το τρίπτυχο της κολάσεως του προγράμματος. Ή μάλλον είμαστε στον παράδεισο; Δύσκολη απόφαση θα έλεγα, θα την αφήσω για μετά. Ή θα την αφήσω στην κρίση όλων εκείνων που έχουν ζήσει αντίστοιχες εμπειρίες.
Το Erasmus είναι μια εμπειρία ζωής που όποιος πήρε μέρος θα τη θυμάται για πάντα κι όποιος το έχασε ίσως να πιστεύει ότι δεν άξιζε το κόπο. Πολλές φορές έχουμε ακούσει τα χίλια-μύρια, αλλά εδώ λέω να αναφερθούμε στα «καλώς κείμενα» του προγράμματος.
Πρώτο και καλύτερο είναι τα πάρτι. Σίγουρα αυτή η λέξη θα αποκτήσει άλλη διάσταση και νόημα, ενώ η νέα ζωή του «ερασμίτη» σε κάνει να αναθεωρείς πολλά για το τι πραγματικά θεωρούσες «καλό πάρτι». Η ζωή δεν είναι παρά ένα ατελείωτο πάρτι με δυνατή μουσική, χορό και πολύ αλκοόλ. Το μόνο που θα διαφέρει μεταξύ των ημερών της εβδομάδας είναι η παρέα που γυρνάς τα ξημερώματα στο δωμάτιο σου – α, ναι ξέχασα να το αναφέρω, μένεις στην εστία.
Τα μεθύσια στο Erasmus θα τα θυμάσαι μια ζωή. Σίγουρα αναρωτιέσαι την επόμενη ημέρα πότε έγινε αυτό και γιατί έχει διάφορα πράγματα γραμμένα στο μέτωπό σου και στη πρόσωπό σου, αλλά αυτά είναι και τα ωραία.
Και στη γλυκιά κατανάλωση του αλκοόλ, συμβάλουν και πολλά φεστιβάλ που διοργανώνονται σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης. Και δεν αναφέρομαι σε εκείνα τα ελληνικά φεστιβάλ που γίνονται για να τα «μασήσουν» κάποιοι, αλλά στα φεστιβάλ που γίνονται σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις. Πώς να ξεχάσει κανείς το ωραίο φεστιβάλ μαξιλαροπόλεμου ή το φεστιβάλ χρωμάτων;
Από την άλλη, στο Erasmus, η πρωινή ατάκα «τι θα φάω;» μετατρέπεται αυτόματα σε «πού θα τα πιούμε σήμερα;», ενώ καλά-καλά δεν έχει ανοίξει ακόμη το μάτι. Μεγάλη αλήθεια αλλά και μεγαλύτερο πρόβλημα ταυτόχρονα.
Κι εκεί που πίνεις με την παρέα σου όμορφα κι ωραία το ποτό σου σε μια pub ή σε ένα club, «σκάει μύτη» και μια άλλη παρέα κι αρχίζεις τον τρελό χορό. Και φυσικά, το γνωστό «καμάκι». Το οποίο αρχίζει να σε κάνει να αναθεωρείς για τις σχέσεις. Αλλά καλό είναι να διαχωρίσουμε τα σύκα από τη σκάφη. Στο Erasmus, θα γνωρίσεις με άλλο μάτι τόσο τις φιλικές, όσο και τις ερωτικές σχέσεις.
Σε φιλικό επίπεδο, ξέρεις από την αρχή πως δεν είσαι τόσο μόνος. Ξέρεις πως όλοι οι φοιτητές βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος με ‘σένα, ξεκινάνε μια νέα ζωή στην οποία χρειάζονται ακόμη λίγους τρελούς για να κάνουν χαμούλη. Άλλωστε, κανείς δε γεννήθηκε για ν’ αφήσει ξαφνικά τη ζωή του και να ξεκινήσει από το μηδέν κάτι καινούριο.
Και παράλληλα, ξέρεις πως όλα αυτά τα ξενύχτια και τα «ξεφτιλίκια» που θα κάνεις, θα σε δέσουν με αυτούς τους ανθρώπους. Θα κάνεις δυνατές φιλίες, είτε είσαι άντρας είτε γυναίκα. Ενώ με κάποιους θα κρατήσεις και πιο στενές επαφές, καθώς θα δεθείς περισσότερο.
Αντιθέτως, όταν μιλάμε για ερωτικές σχέσεις, εκεί είναι που γίνεται το μεγάλο «φαγοπότι». Ξέρεις πως όλα έχουν ημερομηνία λήξης, οπότε μπορείς κάνεις και λάθη, αλλά επίσης να δοκιμάσεις και πράγματα καινούρια, χωρίς να γίνει ο κακός χαμός.
Μπλέξεις, δεν μπλέξεις με δυο-τρεις, δεν έγινε και κάτι. Μέχρι το επόμενο πάρτι θα έχει ξεχαστεί και θα ήταν σαν να μην έγινε ποτέ. Αλλά, για το καλό σου, στόχευε σε γνωριμίες από διαφορετικές εθνικότητες, καθώς και σε εκείνους ή εκείνες που δε θα μιλάνε τόσο πολύ μεταξύ τους. Διαφορετικά, ετοιμάσου για αρκετό ξύλο. Διότι αν σε καταλάβουν, «την έκατσες τη βάρκα».
Γενικότερα, μπορεί ν’ ακούσεις ιστορίες με μεγάλους έρωτες στο Erasmus που δεν τελείωσαν εκεί. Και φυσικά, δεν είναι απίθανο κάτι τέτοιο. Κι όσο κι αν η Ελληνίδας μάνα πιστεύει πως «παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είναι μπαλωμένο», εγώ θα σου πω να μην αποκλείσεις τίποτα γιατί στο Erasmus τα πάντα μπορούν να συμβούν, γιατί όχι κι ένας μεγάλος έρωτας.
Τελευταίο κι εξίσου σημαντικό, είναι τα ταξίδια που θα κάνεις όντας φοιτητής σε Erasmus. Πλέον έχεις την κατάλληλη δικαιολογία για να «οργώσεις» την Ευρώπη και χωρίς απαραίτητα να μείνεις «ταπί». Απλά παίρνεις μια παρέα δέκα –και βάλε– ατόμων, παίρνεις ένα τρένο ή και λεωφορείο και ξεκινάς για το γνωστό “road trip”. Όσο για το πού θα μείνεις; Δεν τίθεται μεγάλο ζήτημα. Υπάρχουν εκείνα τα φθηνά κι οικονομικά hostel που θα βολευτείς μια χαρά.
Για πολλούς τα hostel δεν ήταν καν επιλογή –για να μην πω πως δεν τα γνώριζαν καθόλου– αλλά μετά από ένα ταξίδι στην Ευρώπη, αναθεώρησαν. Κι όχι γιατί είναι το τέλειο μέρος για να μείνεις, αλλά γιατί μπορείς να βρεις ένα δωμάτιο και για τα 10 άτομα που θα έχεις μαζί, γνωρίζοντας πως όλοι έχουν πάει με ένα κοινό σκοπό: να τα κάνουν όλα «ανάστα ο Κύριος». Και φυσικά, όλοι έχουμε ζήσει κι εκείνη την εμπειρία που μας έχουν πετάξει έξω από το hostel γιατί απλά δεν αφήναμε κανέναν άλλον να κοιμηθεί.
Μπορεί γενικότερα όλα αυτά να φαίνονται πως έχουν βγει από παραμύθι, αλλά όταν τα ζήσουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας τότε σκεφτόμαστε το πόσο δίκιο έχουν όταν τα εξιστορούν κι άλλοι «παθόντες». Διάλεξε την κατάλληλη χώρα –κι όχι απαραίτητα Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία– εξοπλίσου με μπόλικη υπομονή, στομάχι και διάθεση, πάρε τη βαλίτσα στο χέρι και με λίγη τύχη θα ζήσεις όλα εκείνα που ονειρεύεται κάθε φοιτητής.
Και να θυμάσαι, ό,τι γίνεται στο Erasmus, μένει εκεί!
Επιμέλεια Κειμένου Κωνσταντίνου Δρόσου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Κωνσταντίνος Δρόσος
