Η ανάγκη να βιώσουμε τον έρωτα, να νιώσουμε όλα όσα μπορεί να μας προκαλέσει και να μας αγαπήσουν είναι ίσως η μεγαλύτερη συναισθηματική μας ανάγκη. Είναι τόσο μεγάλη η ιδέα του έρωτα και του να τον βιώσουμε έντονα και λιγότερη σημασία έχει το με ποιο άτομο θα συμβεί αυτό. Η συνεχής αναζήτηση συντρόφου, η τόσο μεγάλη αγωνία να μη μείνει κανείς μόνος οδηγεί σε πολλές απογοητεύσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής ειδικότερα όταν γίνεται εμμονικά, χάνει όλη τη μαγεία και τη γοητεία του να ερωτευτεί κανείς απροσδόκητα, αμοιβαία και ειλικρινά.
Λίγο τα κοινωνικά πρότυπα, λίγο που από παιδιά ο απώτερος σκοπός γονέων και κηδεμόνων ήταν να βρούμε το καλό το παιδί, λίγο όλα τα κάπλ γκολς που ξεπροβάλλουν σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υπάρχει μια τόσο μεγάλη και συνεχόμενη εξωτερική πίεση που στη συνέχεια γίνεται εσωτερική και αποφέρει πολλά προβλήματα, ειδικότερα ψυχικά. Προβλήματα σύγχυσης κυρίως, κριτικής σκέψης και καθαρού νου με αποτέλεσμα, εν βρασμώ ψυχής και μες στον ενθουσιασμό εξιδανικεύουμε τις καταστάσεις, τις ωραιοποιούμε και δε βλέπουμε τίποτα άλλο παρά μόνο αυτό που θα θέλαμε να είναι έτσι όπως το έχουμε φανταστεί. Μάλιστα τις περισσότερες φορές η πραγματικότητα απέχει κατά πολύ.
Γινόμαστε εμμονικοί με τον έρωτα, δε δεχόμαστε ότι μπορεί να μη λειτουργήσει απαραίτητα αυτό που χτίζουμε με κάποιο άτομο και στον πανικό μας φερόμαστε με παραλογισμό χάνοντας όλη την αξιοπρέπεια και την αίγλη που είχαμε στην αρχή ως άτομα και ως προσωπικότητες. Έτσι λοιπόν μ’ αυτόν τον τρόπο επανερχόμαστε στα αρχικά μας λόγια. Στη σταθερότητα του εαυτού μας, στο κέντρο μας. Χάνοντας αυτό, χάνουμε οτιδήποτε άλλο. Όταν βρίσκουμε το κέντρο μας βρίσκουμε εμάς τους ίδιους.
Το θέμα είναι να ξέρεις τι θες και τι ζητάς από τον άλλο κι από εσένα. Έχει πολλή μεγάλη αξία αυτό. Να βρίσκεσαι σε μια ισορροπία. Να μπορείς να περνάς καλά, να μπορείς να ζητάς και να διεκδικείς αυτά που θέλεις κι αν αντίστοιχα και ο απέναντι είναι εντάξει με αυτό, να τα επιδιώκεις και να μπορείς να τα απολαμβάνεις ολοκληρωτικά χωρίς τύψεις κι ενοχές. Να ρέει η σχέση, να κυλά. Ταυτόχρονα, δώσε βάση στο τι έλκεις. Αν είσαι σε μια φάση που μια σχέση είναι καλοδεχούμενη και ξέρεις ότι αυτό ζητάς, μη χάνεις χρόνο σε καταστάσεις που είναι το άκρως αντίθετες με αυτό που εσύ ψάχνεις.
Γι’ αυτό λοιπόν μην μπαίνεις ο ίδιος εμπόδιο στον έρωτα, μένοντας συμβιβασμένος και κολλημένος σε μια κατάσταση που δεν έχει συνέχεια και προκαλεί μονάχα στεναχώρια κι ερωτηματικά. Όταν βλέπουμε ότι ο άλλος δε μας θέλει τα μαζεύουμε και σιωπηλά φεύγουμε για τον επόμενο προορισμό χωρίς δράματα και βαριά λόγια. Είναι δύσκολο, όμως είναι το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας.
Πολλές φορές, τα περισσότερα πράγματα στη ζωή έχουν τον λόγο τους που δε συμβαίνουν όπως εμείς θα θέλαμε ή όπως το είχαμε ονειρευτεί, ωστόσο ο χρόνος, η απόσταση, η ηρεμία και η υπομονή βοηθούν πολύ στο να αποδεχτούμε ότι ήταν για καλό μας μια φυγή από μια κακής ποιότητας σχέση. Μη ζεις κολλημένος σε καταστάσεις που μόνο σε φθείρουν και σου παίρνουν ενέργεια. Δώστε χώρο στο επόμενο συναίσθημα και στο κάθε επόμενο που θα έρθει μέχρι να νιώσεις πως σου εφαρμόζει σαν το αγαπημένο σου μπλουζάκι. Άλλωστε, θα το φοράς κάθε μέρα, αυτό είναι το πόιντ.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου