Έρχεται μια μέρα που συνειδητοποιείς πως κάτι στην ζωή σου δεν πάει καλά. Είναι που δε βιώνεις πια τα γεγονότα με την ψυχή σου. Έγινες ένας απλός παρατηρητής της ίδιας σου της πραγματικότητας, των θέλω σου. Ξαφνικά άλλαξαν όλα. Και κάπου πίσω απ’ όλα αυτά ξέχασες κι εσένα αλλά και πώς να είσαι ο ιδανικός για σένα. Παρακάτω αναφέρω κάποιες στιγμές που μπορεί να δεις τον εαυτό σου μέσα τους και να συνειδητοποιήσεις πως δεν τον αγάπησες ίσως όσο του άξιζε. Είσαι έτοιμος;
1. Δεν πίστεψες πως μπορείς να κάνεις τα πάντα αρκεί να το θες.
Αρνείσαι να δεις ποιος είσαι, τι αξίζεις και πόσα μπορείς να καταφέρεις. Ένα και μοναδικό σου σφάλμα είναι ικανό να σε κάνει να φαίνεσαι μικρός εσύ στα μάτια τα δικά σου και ο φόβος σου μεγάλος. Αμφέβαλλες για τις ικανότητές σου κι αυτό σε έκανε διστακτικό και θλιμμένο. Δυσκολεύτηκες να πιστέψεις σε σένα και αυτή σου η ανασφάλεια σού φύτεψε την ιδέα ότι δεν είσαι σε θέση να διεκδικήσεις όσα σου πρέπουν.
2. Έμεινες σε μια σχέση που δε σε κάλυπτε συναισθηματικά.
Ήρθες σ’ αυτόν τον κόσμο για να χαμογελάς, να είσαι γεμάτος και να μη συμβιβάζεσαι. Κάπου στην πορεία όμως διαπίστωσες πως κι ο έρωτας μπορεί να στα προσφέρει όλα αυτά απλόχερα. Αρκεί να ξέρεις τι αποζητάς από μια σχέση. Υπάρχουν σημάδια που αγνόησες, μην το αρνείσαι. Σε πληγώνει, δε σε γεμίζει, σε κάνει να αμφιβάλλεις. Ο τρόμος σου στην ιδέα της μοναξιάς σε έσπρωξε σε επιλογές ενός ανασφαλή ανθρώπου και σου προσέφεραν ελλειπή συντροφικότητα και εικονική πληρότητα. Αναρωτήθηκες γιατί είσαι ακόμη εκεί;
3. Ανέχτηκες να σε υποβιβάζουν στο εργασιακό σου περιβάλλον
Έσκυψες το κεφάλι λέγοντας μέσα σου πως έχεις ανάγκη αυτήν τη δουλειά. Χαμογέλασες μα μέσα σου έπνιξες μια κρυφή επιθυμία να ουρλιάξεις. Να πεις πως έχεις δίκιο. Να διεκδικήσεις όσα σου αξίζουν, να πάψεις να ανέχεσαι να σου συμπεριφέρονται όπως τους αρέσει. Και μετά πάλι ξύπνησες για ακόμα μια φορά μετά δυσκολίας και χιλίων αμφιβολιών για το πού θα πας και με μια έντονης επιθυμίας να πάρεις τηλέφωνο και να πεις πως παραιτείσαι ετούτη εδώ την στιγμή. Ντύθηκες κι έφυγες. Έχεις ήδη αργήσει.
4. Δέχτηκες τους κανόνες της οικογένειάς σου ενώ δε σου ταίριαζαν
Η αγάπη και ο σεβασμός προς τους γονείς μας αποτελεί θεμέλιο. Είναι όμως και δικαίωμά σου ως ενήλικας να αμφισβητήσεις ό, τι σε πληγώνει στη συμπεριφορά τους. Η ζωή είναι δική σου κι αν συνειδητοποιείς πως δεν έχεις κοινά στοιχεία, εξηγήσου, πάρε τις αποστάσεις σου αλλά πρώτα απάντησε στην έμμεση προσβολή τους για το πόσα βγάζεις, με ποιους βγαίνεις ή ποιον θα παντρευτείς.
5. Πληγώθηκες και δεν το είπες ποτέ
Όταν δε μιλάς για εκείνα που σου κάνουν κακό σ’ εκείνους που στα κάνουν, θα εξακολουθούν να πράττουν κατ’ αυτόν τον τρόπο κι εσύ να ανέχεσαι. Αν θες να μην δυσαρεστήσεις τους γύρω σου υπάρχει και ο ευγενικός τρόπος άρνησης. Μη δίνεις πατήματα να επεμβαίνουν σε όσα θες όταν δε σε σέβονται. Εξωτερίκευσε τον θυμό σου, τα νεύρα σου, δε χρειάζεται να δώσεις σε κανέναν εξηγήσεις για όλα εκείνα που σ’ ενοχλούν. Αποχώρησε αν το θεωρείς απαραίτητο.
6. Καταπιέστηκες να είσαι κάποιος που δεν είσαι για ν’ αρέσεις στους άλλους.
Θυμάσαι εκείνες τις φορές που υποχώρησες για να κάνεις κάποιου το χατήρι; Τότε που φόρεσες τα λάθος ρούχα, που είχες το σώμα που δε σου ταίριαζε, που αγάπησες με το ζόρι κάποιον που δεν το ήθελες πραγματικά; Με τη δική σου συναίνεση άλλαξες κι είπες χαλάλι. Όποιος όμως σ’ αγαπάει και νοιάζεται πραγματικά για σένα θα σου χαρίσει την ελευθερία που απαιτείται για να είσαι ο εαυτός σου. Ακόμα κι αν αυτό δεν του αρέσει.
7. Φυσική κατάσταση, ξεκούραση, διασκέδαση, ευεξία; Άγνωστες λέξεις.
Η αγάπη για το σώμα και το πνεύμα σου θα πρέπει να είναι αστείρευτη. Ξέχασες πως ο οργανισμός σου είναι ο σύμμαχός σου σε όλα και τεμπμέλιασες πάλι αγκαλιά με ένα σωρό σοκολάτες. Η αναβλητικότητά σου χτύπησε κόκκινο και η Δευτέρα έγινε η αγαπημένη σου δυνητική μέρα διατροφής. Ποια ήταν η τελευταία φορά που περπάτησες αρκετά; Που ανέβηκες μια σκάλα και δεν πήγες να ξεψυχήσεις; Δώσε και στο μυαλό σου τροφή για σκέψη. Διάβασε ένα ωραίο βιβλίο. Βάλε τον επόμενό σου στόχο και πείσμα να τον πετύχεις. Μη σε αμελείς.
8. Ξέχασες να γελάς
Αναρωτιέσαι πού πήγε εκείνο το άτομο που ξυπνούσε το πρωί γεμάτο ενέργεια και διάθεση για ζωή. Άλλαξες και μαζί σου παραμορφώθηκαν και οι εκφράσεις του προσώπου σου. Διαδέχεσαι τις χαρές με γκριμάτσες επιφύλαξης. Λησμόνησες πόσο αγωνίστηκες για ν’ αποκτήσεις όλα εκείνα που έχεις; Πού πήγε η ευγνωμοσύνη σου; Έχασες την αισιοδοξία σου και μαζί της πήρε την όρεξη να περνάς όμορφα, να βιώνεις κάθε στιγμή. Σου έλειψε να γελάς αληθινά, να νιώθεις ευφορία!
9. Άφησες τα όνειρά σου να μοιάζουν άπιαστα
Η απαισιοδοξία σου έκρυψε εκείνο το ημερολόγιο που κάθε αρχή του χρόνου έγραφες τους στόχους σου. Εγκλωβίστηκες στην απαιτητική καθημερινότητά σου που περιλαμβάνει ύπνο, δουλειά, σπίτι. Ανάμεσά τους χωρούν και κάποιες υποχρεώσεις. Επαναπαύτηκες. Νιώθεις πως μεγάλωσες κι απότομα. Πού είναι τα όνειρά σου; Όλα εκείνα που σχεδίαζες να καταφέρεις, να νιώσεις και πάλι ζωντανός είναι ακόμα γραμμένα στο πίσω μέρος του μυαλού σου και η μνήμη σου τα φυλάει καλά. Ξεσκέπασέ τα!
10. Δέχτηκες άκριτα κριτική
Το κεφάλαιο εκείνο της ζωής σου που ονομάζεται φιλία υπάρχει για να σου δίνει χαρά. Εκείνη την ημέρα που άκουσες τη γνώμη κάποιου «φίλου» χωρίς να τη ζητήσεις σε έκανε να αμφιβάλλεις για το ποιος είσαι. Σου προκάλεσε θλίψη και θυμό. Σε έκανε να θες να απομακρυνθείς από τον εαυτό σου, από την καλή σου πλευρά και ήταν λάθος σου που έμεινες τελικά κοντά σε εκείνον που σε έκρινε ενώ δε σε ήξερε πραγματικά.
Δεν είναι αργά για θυμηθείς και πάλι πώς είναι να αγαπάς τον εαυτό σου. Η αναγνώριση των λαθών σου είναι το πρώτο βήμα. Δέξου όλα όσα μέχρι στιγμής δε σε άφηναν, κάν’ τα φύλο και φτερό και ξεκίνα απ’ την αρχή. Γράψε νέο σενάριο, διάλεξε άλλους ηθοποιούς, διαφορετικά σκηνικά και άφησε μοναδικό πρωταγωνιστή εσένα!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου