Σίγουρα θα έχεις παρατηρήσει εκείνους τους ανθρώπους που διαλέγουν να μένουν αμέτοχοι από την άσκοπη εμπλοκή σε συζητήσεις δίχως νόημα. Θα έχεις δει να παίρνουν τις αποστάσεις τους. Συχνά είναι οι καλύτεροι συνομιλητές. Πρόθυμοι πάντα να σε ακούσουν χωρίς να σε διακόπτουν με βλέμμα γεμάτο ενδιαφέρον. Θαρρείς πως κάθε σου λέξη την επεξεργάζονται χίλιες φορές στο μυαλό τους και την αφομοιώνουν λες και είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός.
Πολλές φορές η σιωπή κρύβει πολύ μεγαλύτερη σοφία από τον λόγο. Οι λέξεις ξεγλιστρούν απ’ το νου και φεύγουν. Παγιώνουν μια άποψη, γίνονται αφορμή μιας διαφωνίας, τοποθετούνται σε ένα σημείο κενό, μια παύση, καταλαμβάνοντας πάντα εκείνο τον χρόνο που θα μπορούσες να είχες σκεφτεί περισσότερο τι θα έπρεπε να πεις. Η αλήθεια είναι πως όταν λες κάτι, εκφράζεσαι, εκτονώνεσαι, συμμετέχεις ενεργά σε μια κουβέντα, δημιουργείς διάλογο. Αυτό δε σημαίνει πως όταν δε μιλάς δεν έχεις γνώμη. Επιλέγεις όμως συνειδητά τη σιωπή. Χρησιμοποιείς περισσότερο τα αυτιά σου παρά το στόμα σου. Οι υπόλοιπες αισθήσεις σου είναι κι αυτές σε εγρήγορση. Παρατηρείς διεξοδικά. Τα μάτια σου στέκονται σε κινήσεις, αντιδράσεις, μορφασμούς. Ακούς τόνους φωνής, παύσεις, συγκρατείς λεπτομέρειες. Η άποψή σου είναι σχηματισμένη στο πίσω μέρος του νου σου μα τη συγκρατείς εφόσον κρίνεις πως δεν έχει νόημα να την εξωτερικεύσεις ακόμα κι αν στο ζητήσουν.
Είναι που καμιά φορά δεν έχει σημασία τι θα πεις μα αν θέλει να το ακούσει ο άλλος. Αν είναι σε θέση να δεχθεί κάτι που δεν περιμένει κι εσύ να μπεις στη διαδικασία να του ταράξεις τα ήσυχα νερά του. Είναι μία στάση που δηλώνει συναισθηματική ωριμότητα αφού είσαι σε θέση αφενός να κρίνεις τι έχει αξία να συζητήσεις κι αφετέρου εφόσον διαφωνείς να κρατήσεις ουδέτερη στάση αποφεύγοντας συγκρούσεις. Τι σημασία έχει αν έχεις δίκιο κι ο άλλος άδικο; Όταν πραγματικά ζητούν να σε ακούσουν, το αισθάνεσαι. Διαφορετικά καλύτερα να παραμείνεις σιωπηλός.
Επιπλέον αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης δείχνει σεβασμό στους συνομιλητές. Καλό είναι να περιμένεις να ολοκληρώσει κάποιος αυτά που έχει να πει, σίγουρα εκτιμάται το γεγονός αυτό. Με αυτόν τον τρόπο τον κάνεις να νιώθει όμορφα, οικεία. Ταυτόχρονα όμως αφουγκράζεσαι, κρίνεις σιωπηλά και βγάζεις τα δικά σου συμπεράσματα σεβόμενος τη διαφορετικότητα απόψεων και χαρακτήρων. Ο καθένας από εμάς έχει τη δική του γνώμη για το καθετί. Τη βασίζει σε εμπειρίες που έχει ζήσει, γεγονότα, λάθη και επιλογές. Είναι λοιπόν πολύ πιο συνετό να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τον συλλογισμό του παρά να βιαστούμε να θέσουμε τα δικά μας επιχειρήματα.
Συνήθως βιαζόμαστε να απαντήσουμε πριν καν καταλάβουμε τι θέλει να πει ο άλλος, δε δίνουμε το εκατό τοις εκατό της προσοχής μας δίνοντας την ψευδή εντύπωση πως αυτά που μας λένε δεν είναι σημαντικά για μας. Είναι δελεαστικό να παίρνεις συνεχώς αφορμές ώστε να τοποθετείς τις δικές σου ιστορίες. Σίγουρα θα έχεις πολλά να εξιστορήσεις κι ανάγκη να σε ακούσουν. Όμως το ενδιαφέρον σου για τον άνθρωπο που κάθεται απέναντι είναι η όμορφη αύρα της συζήτησής σας. Και κάποια στιγμή σίγουρα θα έρθει και η δική σου η σειρά.
Οι άνθρωποι που δε μιλούν πολύ έχουν μια επιβλητική παρουσία στον χώρο. Τους διατρέχει μια ευφυΐα και η υπομονή τους, τους προσδίδει ένα έξτρα θετικό χάρισμα. Η άποψή τους φαίνεται να είναι πιο σημαντική και σεβαστή καθώς μετράνε κάθε λέξη που θα ξεστομίσουν και θα προτιμήσουν να μην το κάνουν καν αν δεν έχουν κάτι σημαντικό να πουν ή αν δεν είναι σε θέση να εκτιμήσουν μια κατάσταση.
Η πραγματική αξία μιας συνομιλίας είναι να κατανοείς απόλυτα το νόημα του «ακούω». Να είσαι και να φαίνεσαι αυθεντικός στα μάτια εκείνου που σου ανοίγεται. Σίγουρα υπάρχει κάποιος λόγος που επιλέγει εσένα για να εμπιστευτεί ό, τι τον απασχολεί. Απόδειξέ του πως σωστά έκρινε.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου