Δεν είστε μαζί επειδή κοιμηθήκατε στο ίδιο κρεβάτι

Κοιτάζεις τον άνθρωπο που θες να κοιμάται δίπλα σου κι απ’ τον ενθουσιασμό δεν μπορείς να κοιμηθείς. Λίγη ώρα πριν αφήσατε το πάθος να μιλήσει για ‘σας, κι οι σάρκες σας έδειξαν να ταιριάζουν, πραγματικά. Ένιωσες τον άλλον να αφήνεται και να το απολαμβάνει τόσο όσο κι εσύ. «Και τώρα γιατί δεν κοιμόμαστε αγκαλιά;» αναρωτιέσαι. «Γιατί έχει ξαπλώσει σε τόσο μεγάλη απόσταση;» Μπορεί να θέλει τον χώρο του, σκέφτεσαι, άλλωστε βρίσκεσαι στο σπίτι του. Δε θα αποκοιμιόσασταν μαζί στο κρεβάτι του, αν δε σημαίνει κάτι γι’ αυτόν, σωστά;

Κι όμως, δεν είναι πάντα έτσι. Συχνά βρίσκουμε δικαιολογίες στον εαυτό μας, προφασιζόμενοι πως για όλα όσα δε μας αρέσουν ή δε θέλουμε να δούμε τη ρεαλιστική τους διάσταση, υπάρχει μία εξήγηση βολική, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μας. Είναι εκείνη που θα πληγώσει λιγότερο τον εγωισμό μας. Αυτή που θα μας χαϊδέψει απαλά τα μαλλιά για να μας καθησυχάσει, ταΐζοντας τις προσδοκίες μας. Και μετά θα μας βάλει ήρεμους για ύπνο, διώχνοντας όλες μας τις αμφιβολίες. «Ίσως απλά να μην είναι πολύ εκδηλωτικός χαρακτήρας, γενικότερα, ή να νυστάζει», θα σου πει αυτή η ανασφαλής φωνούλα μέσα σου και θα σε πείσει έτσι απλά.

Κάποιοι μοιράζονται το κρεβάτι τους μονάχα με όσους πιστεύουν πως το αξίζουν, με όσους αισθάνονται πράγματα γι’ αυτούς και μαζί με το διπλανό τους μαξιλάρι, τους έχουν παραχωρήσει κι ένα κομμάτι απ’ τη ζωή τους. Οι άνθρωποι όμως αυτοί στο μαρτυρούν με κάθε τρόπο, χωρίς να σου αφήνουν περιθώρια να αμφιβάλλεις. Γιατί εκτός απ’ τα σεντόνια τους μοιράζονται την πρώτη τους χαμογελαστή καλημέρα, τα μυστικά, τους φόβους τους και τα όνειρά τους. Το να κοιμηθούν με κάποιον αγκαλιά μετά την ερωτική συνεύρεση είναι σαν να κλειδώνουν την πράξη τους αυτή. Κοιμούνται μαζί, γιατί θέλουν να περνούν λίγο χρόνο χώρια.

Κι είναι κι όλες εκείνες οι μικρές κινήσεις κι οι καθόλου αδιάφορες λεπτομέρειες που λένε πολλά. Φυσικά και μετράει το πόσο κοντά σου βρίσκεται κατά τη διάρκεια του ύπνου. Αν η ωραία του πλάτη είναι εκείνη που σε συντρόφευε όλο το βράδυ ή πούντιασες, γιατί αγνοώντας σε σου πήρε το πάπλωμα και το κράτησε για τον εαυτό του, δεν μπορείς να τα μεταφράζεις όλα ιδανικά. Το υποσυνείδητό μας είναι ό,τι πιο κοντά στην πιο αυθεντική αλήθεια μας. Είναι που οι εραστές έρχονται αβίαστα τόσο κοντά και δένονται περισσότερο, όταν κοιμούνται αγκαλιά. Μπερδεύονται οι ανάσες τους, μπλέκουν τα χέρια τους, αλληλεπιδρούν, φιλιούνται. Αν κάποιος τα αποφεύγει όλα αυτά, προφανώς δε νιώθει έτσι.

Θα το αντιληφθείς, ακόμα πιο καθαρά, κι απ’ τον τρόπο που ξυπνάτε το πρωί. Απ’ την πρώτη καλημέρα. Απ’ το χαμόγελο που δε θα μπορεί να κρυφτεί ή από ένα αδιάφορο νεύμα. Αν σε περιποιηθεί κάνοντάς σου ένα χαλαρωτικό μασάζ ή αν σου φτιάξει πρωινό. Αν γεμίσει δύο κούπες καφέ ή σκεφτεί μόνο την πάρτη του. Τα πρωινά πειράγματα κι η γλώσσα του σώματός προδίδουν τις προθέσεις του άλλου. Τότε που το μυαλό είναι ακόμα κάπως ναρκωμένο, κι αναλαμβάνουν το συναίσθημα κι ο αυθορμητισμός. Αν ο άλλος ανυπομονεί να εκμεταλλευτείτε μαζί τη μέρα ή μετρά αντίστροφα για τη φυγή σου. Όλα αυτά δεν προσποιούνται κι όλα εκείνα μαρτυρούν αν αυτός ο ύπνος ήταν η αρχή ή το τέλος της μεταξύ σας επαφής.

Είναι και μία κατηγορία ανθρώπων που χρησιμοποιούν τον χώρο τους σαν ερωτική φωλιά που φιλοξενεί κατά καιρούς όλους, ανεξαιρέτως, τους περιστασιακούς τους συντρόφους. Οι καλοί αυτοί οικοδεσπότες συνηθίζουν να περνούν τη νύχτα μαζί με την εκάστοτε συντροφιά τους, επιτρέποντας στον άλλο να καταλάβει απλώς μια θέση στο στρώμα τους, όχι όμως και στη ζωή τους.

Δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να καταλάβεις, σε μια τέτοια περίπτωση, πως δεν επιδιώκει κάτι παραπάνω πέρα απ’ το σεξ, αν είσαι λιγάκι παρατηρητικός και δεν αφήσεις τις παρορμητικές σου σκέψεις να δώσουν στα πράγματα την ερμηνεία που θα ‘θελες να είχαν. Ίσως φοβούνται το άδειο μαξιλάρι δίπλα τους και τη μοναξιά τους, όσο κι αν την επιλέγουν, ίσως πάλι θεωρούν έναν ύπνο μαζί το πιο τυπικά ευγενικό που μπορούν να προσφέρουν. Ως εκεί, όμως.

Αν πίστεψες πως εδώ ξεκινάει κάτι τρυφερό κι αμοιβαίο μόνο και μόνο επειδή δε γύρισε ο καθένας σπίτι του, επειδή δε στο ζήτησε (πόσο αγενές θα ήταν) ή αντίστοιχα επειδή δεν έφυγε, βιάστηκες απλά να βγάλεις αυθαίρετα συμπεράσματα. Η ταυτότητα μιας σχέσης δεν ορίζεται από έναν κοινό ύπνο. Το θέμα είναι με ποιον θες να μοιράζεσαι στιγμές και σκέψεις μέσα στη μέρα, όχι πού καταλήγεις ένα μοναχικό βράδυ. Κι αν για τον άλλο ήταν απλά ένας ύπνος, άνευ σημασίας, αξίζει να σημαίνει για ‘σένα κάτι παραπάνω;