Δεν υπάρχουν πειρασμοί όσο κρατά ο έρωτας

Η ευτυχία δε σε κάνει να αμφιβάλλεις. Η αφοσίωση κι η αγάπη φωλιάζουν μέσα σου κι ικανοποιούν κάθε ανάγκη σου. Γιατί οι επιθυμίες παραμένουν αχόρταγες μόνο όταν εκείνο το «κάτι» λείπει. Γεννιούνται απ’ την ανασφάλεια, ριζώνουν για τα καλά μέσα σου μέχρι να αρχίσεις να αναζητάς αιτίες και στο τέλος αφορμές, εξόδους διαφυγής. Προτού γκρεμίσεις, όμως, ό,τι έχεις στην κατοχή σου, σκέψου ένα πράγμα: Στους πειρασμούς ενδίδουν μόνο οι αδύναμοι να παραδεχτούν τα λάθη τους.

Γιατί δεν εμφανίζονται ξαφνικά γύρω σου ευκαιρίες. Απλώς παρ’ όλες τις ευκαιρίες που σου παρουσιάζονταν, εσύ δεν είχες μάτια πάρα μόνο για την επιλογή σου. Πάντα υπήρχαν πειρασμοί. Το θέμα είναι ότι κάποτε δε σε ένοιαζε να τους δεις. Τους προσπερνούσες με μια αδιάφορη ματιά. Κι αυτή η αδιαφορία σου αν αρχίσει κάποια στιγμή να μετατρέπεται σε ενδιαφέρον, σημαίνει πως κάτι άρχισε να αλλάζει. Πως ίσως κάπου άρχισες να συμβιβάζεσαι, για λόγους δικούς σου. Άλλωστε, όλοι έχουμε δικαίωμα στα λάθη.

Απλά κάποιοι όταν το συνειδητοποίησαν, τους εμπόδισε η ηθική τους, τους συγκράτησε το μυαλό τους από συμπεριφορές που αργότερα ίσως να μην τους έκαναν να αισθάνονται περήφανοι. Τις στιγμές εκείνες ελέγχουν τον παρορμητισμό τους και τα ένστικτά τους. Το θέμα είναι κατά πόσο το θέλουν.  Σε ποιο βαθμό η ωριμότητά τους υπερτερεί της αδυναμίας τους.

Όλα ξεκινούν απ’ το «εγώ θέλω να ‘μαι μαζί σου». Τα συναισθήματα δε μετριούνται σε λίγο ή πολύ. Τα νιώθεις ή όχι. Δίνεις κι αν η ανταπόκριση είναι διπλή, δίνεις και παραπάνω από όσα διαθέτεις. Ένας ικανοποιημένος άνθρωπος, χωρίς κενά, έχει κίνητρο να προσπαθεί διαρκώς να προσφέρει στον άνθρωπό του. Μοναδικά σε ‘κείνον και σε κανέναν άλλο. Μόνο εκείνος σου μονοπωλεί το ενδιαφέρον. Καταλαμβάνει κάθε σου σκέψη χωρίς να σου αφήνει περιθώριο για σύννεφα ενδοιασμών.

Κάθε στιγμή σε κάνει να αισθάνεσαι περήφανος για την επιλογή σου. Η δική σας σχέση δεν είναι σαν τις άλλες. Δεν είστε μαζί απλά για να μην είστε μόνοι. Με εσάς τους δύο το «μαζί» σφραγίζεται με πράξεις. Η εμπιστοσύνη δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης. Ο άνθρωπός σου ειλικρινής, εννοεί ό,τι λέει, δεν ταΐζει την υποψία σου με αμφιβολίες. Απ’ την αρχή έως τώρα παραμένει ο ίδιος άνθρωπος που γνώρισες.

Γιατί, λοιπόν, να σε συγκινεί η ομορφιά των άλλων, το περιτύλιγμα του καινούριου και του διαφορετικού; Όταν κοντά σου έχεις το πραγματικά όμορφο, το δικό σου μοναδικά ωραίο, δε βλέπεις τίποτα. Σε λένε ρομαντικό κι εσύ γελάς. Τα πειράγματα των φίλων που αναγνωρίζουν την αφοσίωσή σου, ξέρεις κατά βάθος πως είναι θαυμασμός. Ένα δέσιμο που πολλοί θα λαχταρούσαν να βιώσουν.

Για να μπει κάποιος σε ένα δωματιάκι του μυαλού σου, θα πρέπει να ‘χεις αφήσει εσύ ένα φωτάκι ανοιχτό. Κι αν τα καταφέρει, τότε θα πρέπει αποδεχθείς πως κάτι δεν πήγαινε καλά, πως υπάρχουν πράγματα που σου λείπουν. Όλα εκείνα που αρνιόσουν να δεχθείς, κάνοντας υπομονή. Μα με το να εθελοτυφλείς, μόνο πονάς.

Γιατί ίσως και να χρειάζεσαι πλέον κάτι διαφορετικό. Κάποιον που κοντά του δε θα σου λείπει ούτε το φλερτ ούτε η επιβεβαίωση. Τον άνθρωπο εκείνο που θα σε γεμίσει σιγουριά, όχι ερωτηματικά κι απωθημένα. Που δε χρειαστεί να σε διεκδικήσουν άλλοι για να θυμηθεί να το κάνει κι εκείνος. Που θα καλύπτει όλα τα κενά και δε θα αφήνει χώρο για εισβολείς.

Είναι, λοιπόν, σημαντικό να σου δείχνει πως σε εκτιμάει και σε υπολογίζει. Να σέβεται τις ανάγκες σου, όχι να τις παραβλέπει. Να κατανοεί πόσο αναγκαία είναι η απουσία συμβιβασμών για να είστε κι οι δύο πραγματικά καλά. Πράγματα μικρά που καθορίζουν την ποιότητα της σχέσης.

Κι όταν μέσα σας κάτι σπάει, να ακούτε ο ένας τον άλλο. Όσα χωράει μία στιγμή μπορεί να μην ειπωθούν ποτέ. Και μέσα σε αυτά τα λόγια να κρύβεται όλη η αλήθεια των συναισθημάτων. Να μιλάτε. Γιατί ένας άνθρωπος αρκεί για να είναι γεμάτος ο κόσμος. Αρκεί ο άνθρωπος αυτός να είναι για σένα ο κόσμος σου.