Είσαι το σήμερα και το αύριό μου

Μεγαλώνω. Δεν είμαι πια μικρό παιδί. Δεν είμαι καν στο στάδιο που κάθε επιπολαιότητα βρίσκει ένα ελαφρυντικό για να κουμπώσει. Στον απολογισμό μου μετράω ευθύνες, μετριάζω φόβους κι αναπολώ μονάχα ό,τι άξιζε να φύγει. Δε στέκομαι στα λάθη, παρά μόνο για να μάθω από αυτά και να πάρω φόρα να διαλέξω αυτή τη φορά τα σωστά με ωριμότητα.

Χάραξα μια πορεία στον χρόνο. Επέλεξα ανθρώπους, άλλοι έφυγαν και κάποιοι έμειναν. Έφτιαξα συνθήκες, ιδανικές και μη. Έκανα σφάλματα, έκλαψα, πόνεσα, μετάνιωσα, έδωσα, ένιωσα δυνατά κι αναθεώρησα. Αγάπησα με όλη μου την ψυχή. Θα καταφέρω τίποτα από όλα αυτά να μη με στοιχειώνει. Να με χαρακτηρίζει, αλλά να μη με καθορίζει.

Δε θα αφήσω το παρελθόν να μου κλέψει στιγμές απ’ το μέλλον μου. Κι όταν ήρθες, ευχήθηκα ένα πράγμα: Να είσαι το σήμερα και να γίνεις το αύριό μου. Να χτίσουμε επάνω στα παλιά χαλάσματα μας νέα θεμέλια.

Γιατί δεν έχει πλέον σημασία τι έζησα πριν. Ό,τι ήρθε και δεν έμεινε, παραμένει αιχμάλωτο στο ανεκπλήρωτο. Ό,τι επέλεξε να μη μου ανήκει, δε συμπεριλαμβάνεται πλέον στα όνειρά μου. Υπήρξε για μια στιγμή εκεί, κάπου, κάποτε, άκουσε τις πιο κρυφές μου σκέψεις, προσκύνησε το «πρέπει» σαν ξεχασμένο είδωλο κι εγκατέλειψε. Όλα αυτά που με κρατάνε χωριά του θα είναι οι λόγοι που θέλω τόσο να είμαι μαζί σου.

Γιατί από μόνες τους οι αναμνήσεις δεν αρκούν για να φέρουν δυο ανθρώπους κοντά. Ούτε η αγάπη που όπως δημιουργήθηκε μια στιγμή, έτσι, διαλύθηκε σαν σύννεφο με έναν χωρισμό. Αν δεν έγινε το στέγαστρο της σχέσης, όταν δεν υπάρχει κοινός προορισμός, στην πορεία κάτι αλλάζει. Αν τα θέλω μου δεν αγκαλιάζουν τις δικές σου επιθυμίες. Όταν στις σκέψεις σου δεν είμαι εγώ που δεν μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου χώρια.

Στη θέση του παρελθόντος θα τοποθετήσω ένα όμορφο μέλλον, την ευτυχία μου κι εσένα. Δε χρειάζομαι πολλά. Τα χέρια σου να με κρατούν όταν θα χάνω το κουράγιο μου. Κι εγώ θα σε προσέχω όπως δεν πρόσεξα ποτέ κανέναν. Όχι μόνο στα μισά της απόστασης, μα σε όλη τη διαδρομή. Όσα κενά κι αν έχουμε μέσα μας, όλα θα τα καλύψουμε μαζί.

Κάθε φορά που ένα χαμόγελο θα σκάει στα χείλη σου, θα φουσκώνω από περηφάνια, γιατί θα ξέρω πως πρόσθεσα ένα ακόμα λιθαράκι χαράς στην πολύτιμη πορεία μας. Κι αυτό γιατί όταν βρέθηκα χωρίς να το καταλάβω έξω απ’ τη ζωή που είχα διαλέξει, ήρθες και με έβαλες μέσα στη δική σου μονομιάς. Ό,τι πίστευα πως μέχρι τώρα δε θα αντέξω, πλέον φαντάζει μηδαμινό κι αυτό γιατί αποδυναμώθηκε μπροστά σου. Και χάνει σιγά-σιγά την υπόσταση που του είχα δώσει.

Θα ανυπομονώ, λοιπόν, να διανύσουμε μαζί όλο το δρόμο που μου έχει απομείνει. Εσύ κι εγώ. Και πίστεψέ με, είναι μακρύς. Υπάρχουν πολλά όνειρα που δεν έχω ακόμα εκπληρώσει. Ίσως τα πιο σημαντικά της ζωής μου. Γιατί είμαι σίγουρη πως οι ωραιότερες στιγμές δεν έχουν ακόμα έρθει και θα έρθουν όταν εμείς οι δύο έρθουμε πιο κοντά. Όταν θα συνδέσω μαζί σου τις πιο πολύτιμες αναμνήσεις μου.

Γιατί εσύ απλώνεις το χέρι και μου δίνεις πριν καν χρειαστώ. Και ξέρω πως όταν ψάχνω να σε βρω, είσαι ήδη εκεί. Με κοιτάς και με διαβάζεις. Σαν ανοιχτό βιβλίο. Γίνεσαι ανάγκη μου. Μέρα με την ημέρα δυναμώνει το σήμερα μαζί σου. Γεμίζει ο κόσμος μου από σένα. Κι αρχίζεις και τρέχεις στο νου μου, καταλαμβάνοντας κομμάτια του λογισμού μου χωρίς καν να το αντιληφθώ.

Γι’ αυτό μη σταματάς. Αγάπα με μόνο όπως εσύ ξέρεις. Συνέχισε να μου ξεδιπλώνεσαι κι εγώ θα είμαι εκεί να σε ανακαλύπτω. Και θα ξεχάσεις κι εσύ πως κάποτε περιπλανιόσουν σε λαβύρινθους κι αδιέξοδα ακριβώς γιατί στο τέλος κάθε διαδρομής ήμουν εκεί και σε περίμενα. Κι ό,τι τόσο καιρό λαχταρούσες άργησε να έρθει, μα θα σε αποζημιώσει διπλά.

Δώσε μου όσα δε μου έδωσε ποτέ κανένας. Γίνε το τώρα, το μετά, το αύριο και το για πάντα μου. Σεβάσου με και θα σε λατρεύω σαν θεό μου. Εμπιστεύσου με και θα σε κάνω τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο του κόσμου. Γιατί αν εκτιμήσεις όσα έχω μέσα μου, αν αναγνωρίσεις τις αξίες και τα ήθη που με διακατέχουν, τότε θα δεις πως υπάρχει ένας άνθρωπος που σκέφτεται όπως εσύ.

Περάσαμε κι οι δυο από τόσες βροχές, μα ήρθα για να σου αλλάξω τη ζωή και να σε κάνω να πιστέψεις σε όσα για τόσα χρόνια σε έκαναν οι άλλοι να αμφιβάλλεις. Όμως δε θα αμφιβάλλεις ποτέ για μένα. Γιατί θα σου αποδεικνύω καθημερινά πως η υπομονή είναι αξίωμα λίγων και πως μπορείς να εμπιστευτείς τις πιο κρυφές σου σκέψεις άφοβα. Θα φροντίσω να είναι ήρεμη η ψυχή σου.

Μέσα στον γλυκό μου παλιμπαιδισμό να βρεις την ωριμότητα που σπανίζει. Την έχω καμουφλάρει γιατί σε ετούτο εδώ τον κόσμο δεν πρέπει να δείχνεις πολλά. Όχι σε όλους, μα σε λίγους. Κι αν τη δεις θα είμαι εδώ για σένα. Σώμα και ψυχή. Για όσο….