Σε παιδεύει μέρες τώρα. Στο μυαλό σου κάνει ανεξέλεγκτες σβούρες η ιδέα του να στείλεις αυτό το πολυπόθητο μήνυμα. Το βασάνισες καιρό τώρα. Υπήρξαν στιγμές που έκανες πίσω, έγραψες μισή πρόταση κι άφησες το κινητό στην άκρη. Τις υπόλοιπες αποθήκευσες ένα καλά οργανωμένο πλάνο λέξεων στο σημειωματάριο, για να μη χάσεις την έμπνευση της στιγμής. Οι λιγοστές εκείνες φορές που οι κολλητοί σου κατάσχεσαν το κινητό και τον αυθορμητισμό σου, δεν έπιασαν τόπο.
Αποφάσισες, λοιπόν, απ’ το να πάρεις το αυτοκινητάκι σου και να οδηγήσεις σ’ εκείνον για να του πεις κατά πρόσωπο αυτά που έχεις μέσα σου, να το κάνεις με τον έμμεσο, εύκολο τρόπο -καταπίνω τη γλώσσα μου. Έστειλες εκείνο το μήνυμα. Μετά κόπων και βασάνων, αλλά το έκανες. Πες από φόβο, πες από δειλία ή από οποιονδήποτε άλλο ενδοιασμό σου προκαλούσε η άμεση επαφή μαζί του, αυτό θεώρησες σωστό κι αυτό έκανες.
Και τώρα; Τώρα για τις επόμενες τουλάχιστον δυο ώρες εξέθεσες την αγωνία σου και προκάλεσες μια ασίγαστη ταχυπαλμία στην καρδιά σου. Αναμενόμενες κι αναπόφευκτες οι συνέπειες του πατήματος μονάχα ενός κουμπιού, εκείνου που λέει «Αποστολή». Οποιοσδήποτε σου στείλει ή σε πάρει τηλέφωνο από ‘δω και στο εξής, εκτός απ’ το πολυπόθητο πρόσωπο, έχει μπει στην black list. Δε θα σου σπάσει εσένα τα νεύρα η Γεωργία επειδή θυμήθηκε τώρα ξαφνικά να πάτε να δείτε εκείνη την ταινία που καιρό την παρακαλάς. Τώρα το θυμήθηκε;
Κι αφού προσπέρασες το στάδιο των αμφιταλαντεύσεων κι έκανες τελικά την κίνησή σου, ήρθε λοιπόν η ώρα να σε φάει η αγωνία. Και προσπερνάς το πόσο ρεζίλι μπορεί να έγινες ανησυχώντας τώρα για το αν και τι θα απαντήσει. Όχι μην το ξαναστείλεις, το έχει πάρει!
Κι όσο περνάει η ώρα και καθυστερεί η απάντηση, σε ζώνουν τα φίδια. Κατηγορείς τον εαυτό σου και μετανιώνεις για όσα έκανες και δεν έκανες. Μετά από λίγο το ξανασκέφτεσαι και το μυαλό σου πλάθει σενάρια τύπου ότι μπορεί να μην το έχει δει. Μα είναι και αυτό το ρημάδι το αναγνώστηκε στη μέση. Ίσως κοιμάται. Ή έχει το κινητό στο αθόρυβο ή έχει κάποια άλλη δουλειά στην παρούσα φάση. Κι οι υποθετικές αυτές σκέψεις σου τρελαίνουν το νευρικό σύστημα. Έχεις αρχίσει να θολώνεις και να μη σκέφτεσαι λογικά.
Πριν ακόμα αυτές οι χιλιάδες αρνητικές εκδοχές σου κατακλείσουν το μυαλό, παραδέξου πως ο λόγος της αργοπορημένης του απάντησης μπορεί να κρύβεται πίσω από μια πολύ απλή αλήθεια: Εκτός από αδιαφορία μπορεί να σημαίνει και ταραχή.
Έχεις σκεφτεί ποτέ πως οι λέξεις σου μπορεί να στρέσαραν τον άλλο και να τον έθεσαν σε μια διαδικασία που όχι απλά δεν ξέρει τι να απαντήσει, αλλά να έχασε τη γη κάτω απ’ τα πόδια του; Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια ψυχραιμία να αντιμετωπίζουν πράγματα και καταστάσεις. Κολλάνε και πιέζονται και δυσκολεύονται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.
Έτσι, λοιπόν, μετά από ένα αιφνιδιαστικό μήνυμα, το πιθανότερο είναι ο άλλος –στην περίπτωση που φυσικά αισθάνεται το ίδιο με σένα– να χρειάζεται το χρόνο του, ώστε να το δουλέψει λιγάκι στο μυαλό του. Προσπαθεί να συντάξει μια πρόταση ξανά και ξανά, από φόβο μήπως η απάντησή του δεν πληροί τα κριτήρια, μήπως δε δώσει το σωστό μήνυμα. Μην είσαι τόσο αυστηρός μαζί του, διότι μπορεί απλά να προσπαθεί πολύ κι εσύ να μην το γνωρίζεις.
Εσύ που τείνεις να εκνευρίζεσαι με τους άλλους αν δεν απαντάνε άμεσα, καλό θα ήταν να σκεφτείς πως δεν είναι όλοι παιδιά της τεχνολογίας και πως δεν αντιδρούν όλοι με τον ίδιο τρόπο. Γενικά στο facebook και στα άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το γεγονός ότι μπορείς να δεις αν ο άλλος διάβασε το μήνυμα αποτελεί παγίδα για τον καθένα. Πριν βιαστείς να κρίνεις πως ο άλλος υιοθετεί τη στάση του «καθυστερώ, άρα δεν ενδιαφέρομαι» ή «αργώ για να σε τρελάνω» επανεξέτασε την εκδοχή του να τον έπιασες απλά προ εκπλήξεως και να έχασε τα λόγια του.
Ακόμα κι έτσι να μην είναι, η αλήθεια δε θα καθυστερήσει να βγει στην επιφάνεια. Κι οι απαθείς συμπεριφορές έχουν διάφορες ερμηνείες που αποκαλύπτονται στην πορεία. Ο τολμών νικά και στην προκειμένη περίπτωση δεν είσαι εσύ ο χαμένος που έπραξε πρώτος, αλλά αυτός που παραμένει άπραγος, όποιος και να είναι ο λόγος.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη