Τι τα θέλεις τα μάτια αν απλώς τα χρησιμοποιείς για να βλέπεις επιφάνειες; Δε λέω, σε τραβάνε οι ωραίες λέξεις κι η ομορφιά. Θες να τη χαζεύεις. Είναι άλλωστε πιο εύκολο να συμπεραίνεις το προφανές. Άλλο νόημα έχει όμως να χάνεσαι σ’ ένα περιεχόμενο γεμάτο βάθος. Εκεί που τα χαρακτηριστικά έχουν μηδαμινή αξία. Σ’ ένα ταξίδι που οι αισθήσεις ανταποκρίνονται στο μέγιστο. Δεν κοιτάζουν για να δουν, μα για να διαβάσουν. Δεν ακούν για να αφουγκραστούν, μα για να νιώσουν. Αγγίζουν, όχι για να πιάσουν ,αλλά για να επικοινωνήσουν. Και μιλούν μέσα σου. Με λόγια που δε χάνονται, μα γίνονται μελωδίες και τραγουδιούνται χρησιμοποιώντας ως παρτιτούρες συναισθήματα, ουσίες ριζωμένες.

Απαιτεί ικανότητα να βλέπεις αν μια κατάσταση αξίζει την αγάπη και την προσοχή σου. Και το λαμβάνεις από το πώς σε κάνει να αισθάνεσαι. Αυτά τα μικρά θαυματουργά σωματίδια της δύναμης της ενέργειας που τροφοδοτεί όλο σου το είναι, εισέρχονται για τα καλά μέσα σου. Αυτή η αίσθηση σε κάνει ν’ αφήνεσαι άφοβα ή διστακτικά δείχνοντας ποιος είσαι και τι θες. Η καλή πρόθεση θα σ’ απελευθερώσει από κάθε είδους ενδοιασμό.

Πολλές φορές όταν κάτι μέσα μας, μάς κρατάει, είναι γιατί ζητάει να του δώσουμε σημασία κι ίσως έχει δίκιο. Μπορεί να λέγεται προαίσθημα. Άλλοι το λένε ένδειξη κι υπόνοια. Σε κάθε περίπτωση, η αρχική εικόνα που σχηματίζεται στο μυαλό σου κατά τη διάρκεια της γνωριμίας είναι και το περίγραμμα του χαρακτήρα που στην πορεία μπογιατίζεται με παγιωμένες πια συμπεριφορές.

Εκείνος που αξίζει πραγματικά, ενδιαφέρεται για σένα αλλά και για τον ίδιο του τον εαυτό. Τοποθετεί τις ανάγκες του σε μια ζυγαριά και προσπαθεί να τις ισορροπήσει για να είστε και οι δύο καλυμμένοι. Θα είστε απαραίτητοι ο ένας για τον άλλον. Τόσο που τελικά θα πάψεις να αμφιβάλλεις γιατί θα σε δέχεται, εσένα όπως είσαι. Δε θα φοβάται να εκτεθεί. Να κάνει λάθη, να επανορθώσει.

Σε βάθος χρόνου ανακαλύπτεις πτυχές που σε κάνουν να επιβεβαιώνεις ή να αναθεωρείς τις αρχικές σου διαπιστώσεις. Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί για πολύ καιρό. Η υποκρισία είναι ευάλωτη στον χρόνο. Το ψέμα αποδυναμώνεται κι οι ανακρίβειες αρχίζουν κι αιωρούνται ανάμεσά σας κουνώντας σου επιδεικτικά το δάχτυλο. Κάποια πράγματα θολώνουν και οι πρώτες αμφιβολίες αρχίζουν να γεννιούνται. Έρχονται στο φως. Το τοπίο, από ερωτικό, μετατρέπεται σε ασφυκτικά ανυπόφορο. Κι εκεί είναι που η δική σου κριτική ικανότητα δεν εξακολουθεί να λειτουργεί ανεπηρέαστη αλλά διαβρώθηκε από την ανάγκη σου να παραμυθιαστείς. Η εμπιστοσύνη σου αντί να χτίζεται μέρα με την ημέρα καταρρέει τελικά σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.

Κι εσύ μένεις γιατί η ίδια σου η ανασφάλεια σε κρατά δέσμιο των επιθυμιών σου για συντροφιά κι αγάπη, αγκαλιές κι όμορφα μηνύματα. Μεταφράζεις την αδιαφορία σε έλλειψη χρόνου. Τις κολακείες σε ειλικρινές ενδιαφέρον. Βρίσκεις δικαιολογίες για να μπορείς αργότερα να πεις με σιγουριά πως σου ανήκει δικαιωματικά ο τίτλος του θύματος. Να πείσεις τον εαυτό σου πως ξεγελάστηκες. Πως δεν αξίζεις όσα σου συμβαίνουν. Θα αναρωτηθείς γιατί σε σένα, θα κλάψεις, θα ξενυχτήσεις παρέα με κολλητούς που θα σου κρατούν το χέρι και θα ψάχνετε παρέα το γιατί. Κανείς όμως δεν θα σου πει πως φοβόσουν να αφήσεις τη σιγουριά και ν’ ανατρέψεις τα πράγματα γιατί δε σε πληρούσαν πια.

Κι έπειτα αποζητάς να βρεις τι στο καλό πάει στραβά με τις επιλογές σου. Αγανακτείς κουνώντας το κεφάλι. Γεμίζεις με ευθύνες στους άλλους για τον τρόπο που σου φέρθηκαν χωρίς να υπολογίσεις πως η ανοχή σού επέτρεψε να ξεπεράσεις τα όριά σου. Σου είναι αρκετό να μπορέσεις να κατηγορήσεις τον άλλον για να νιώσεις έπειτα εντελώς αθώος. Μετανιώνεις και την επόμενη δίνεις τα ελαφρυντικά και τις ευκαιρίες τη μια μετά την άλλη. Η κρίση σου αλλοιώνεται. Εκθέτεις τον εαυτό σου επαναλαμβάνοντας συνεχώς το ίδιο λάθος. Δεν έχεις υπομονή να περιμένεις, να κρίνεις κι αν χρειαστεί, να αποχωρίσεις.

Δεν μπορούν όλοι να ταιριάζουν στα προσωπικά σου κριτήρια. Μια σωστή επιλογή προϋποθέτει να είσαι συνειδητός στην κρίση σου και στις αποφάσεις σου παραμερίζοντας για λίγο το δυνατό κομμάτι του συναισθήματος. Να χρησιμοποιείς σωστά τις αισθήσεις σου για να αξιολογήσεις, να απορρίψεις εγκαίρως, πριν πληγωθείς ή φθαρείς γιατί θα έχεις επενδύσει. Προτού λοιπόν να σου στοιχίσει μια απογοήτευση να χάσεις τη σωστή σου κρίση, διαλέγεις βάσει λογικής, ενστίκτου κι ενδείξεων. Ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου είναι μια ευκαιρία για εσένα. Άρπαξέ την.

Συντάκτης: Μαίρη Νταουξή
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου