Καμία δεύτερη σκέψη, μόνο εσείς οι δυο

Περίμενες και φανταζόσουν τον άνθρωπο εκείνο που θ’ αγαπά να κάνει όνειρα μαζί σου, γι’ αυτόν που πάνω απ’ όλα το μεγαλύτερό του όνειρο θα είσαι εσύ. Κράτησες εκείνον στην ζωή σου γιατί μπαίνοντας δε ζήτησε το παραμικρό για τον εαυτό του κι έδωσε περισσότερα από όσα μπορούσε. Χωρίς δεύτερη σκέψη, υποσχέσεις και δυνητικά «θα» πήρε έναν καμβά και σχεδίασε ένα μέλλον. Έφτιαξε στιγμές κεντημένες με κοινές πινελιές ακόμα και με τα δικά σου χρώματα, κι ας ήταν γκρίζα τις περισσότερες φορές. Λειτουργώντας καθαρά ενστικτωδώς προλαβαίνοντας όμως να δει μέσα σου, δεν άργησε να σε τραβήξει πλάι του. Ποτέ σου δεν περίμενες πως θα είσαι με κάποιον που θα φοβάται να αφήσει να προσπεράσουν χαμένες στιγμές μαζί σου, γραπώνοντας λεπτά από δω και δευτερόλεπτα από κει. Κάποιον που θα ανησυχεί μήπως σε χάσει, για φαντάσου.

Βρήκε ένα πλάσμα γεμάτο επιφυλάξεις και φόβο για το αύριο. Δεν του φανέρωσες ποτέ τους ενδοιασμούς σου κι όσο πίστευες πως δε φαίνονταν άλλο τόσο προσπαθούσες να κρυφτείς πίσω τους. Ώσπου μια μέρα να βρεις το θάρρος να βγεις μπροστά τους αφού σιγά σιγά θα σε κέρδιζε. Μέσα του βρήκε η ανάγκη σου μια γωνιά να φωλιάσει. Ένα ατρόμητο μέρος να στριμώξει τις ανησυχίες και τις ανασφάλειές σου ασφυκτικά, να μην μπορούν πια να ανασαίνουν. Να κρεμάσει μέρες ζεστές, αισιόδοξες στους παγωμένους τοίχους γεμάτες με χαμόγελα και όμορφη διάθεση.

Να είσαι μαζί του και να σταματήσεις επιτέλους να υποθέτεις πώς θα ήταν αν το παρελθόν σου δε σ’ εγκατέλειπε ανατρέποντας όλα σου τα δεδομένα. Να σταματήσει να σε ελέγχει επιβάλλοντάς σου να φέρνεις στον νου καθημερινά και μια δική του σκέψη που θα τρέφεται από νοσταλγία. Και τα πρωινά να έρχονται χωρίς απωθημένα κι αναμνήσεις που ακόμα αιωρούνται και σε στοιχειώνουν. Και τα βράδια να μη φοβάσαι τι θα κουβαληθεί στη μνήμη. Με εκείνον να σου μαθαίνει ξανά να αγαπάς και να μην κουράζεσαι όσες φορές κι αν πέφτεις, να βρίσκεις δύναμη να στέκεις όρθιος ξανά. Μέχρι μια μέρα να θυμηθείς πώς είναι να τα καταφέρνεις χωρίς βοήθεια. Θα αφεθείς μαζί του, θα δεις.

Η θέλησή σου ν’ ανήκεις σε μια παρουσία με όλη σου τη δύναμη είναι δυνατότερη από κάθε είδους ενδοιασμό. Αρκεί να σου δείξει πώς είναι να ξαναγεννιέσαι μέσα από τα ίδια σου τα όνειρα ακόμα κι αν κάποτε τα εγκατέλειψες. Διαφορετικός, αλλιώτικος, δυνατότερος. Δεν είναι λάθος να αλλάζεις όταν βλέπεις πως δεν μπορείς να είσαι πλέον αυτός που ήσουν μέχρι τώρα. Θα ήταν όμως σφάλμα αν έμενες στάσιμος. Γιατί το παρόν μεταβάλλεται. Το ίδιο κι εμείς. Να δασκαλέψεις τα πιστεύω σου να μην είναι απλησίαστα κι απόλυτα. Να βγάλεις τις παρωπίδες απ’ τα μάτια σου και δε θα μείνει τίποτα που να μοιάζει με πριν. Θα φροντίσεις να μην πάρεις τίποτα που δεν ανήκει στο τώρα, μαζί σου στο αύριο. Όλα τα σπουδαία μένουν κοντά σου επιτρέποντάς σου να αποκαλύψεις την πιο όμορφη πτυχή σου κι ας αλλάζεις.

Είναι που για να δέσει μια ιδανική σχέση, θα πρέπει οι μαύρες σκέψεις που την πλαισιώνουν ν’ αποδυναμωθούν από την ακεραιότητα των συναισθημάτων. Αυτή είναι η μαγική επιρροή της αγάπης στον κόσμο ενός ζευγαριού. Αυτήν την αγάπη αποζητάς να βιώσεις. Κι ας γίνει ανάγκη σου η αγκαλιά του ακόμα κι όταν θυμώνεις. Θα περιμένεις ώσπου κάθε εγωισμός να καταλαγιάσει στο τέλος των μικρών σας καβγάδων. Γιατί αν δε σου λείπει η παρουσία του τις ώρες που δεν είστε μαζί δε θα είχε νόημα να αδημονείς στο άκουσμα των βημάτων του στην σκάλα. Και το γύρισμα του κλειδιού στην κλειδαριά. Δε θα ήταν αφόρητη η ησυχία στο σπίτι, ακόμα κι αν είναι φορές που θα ευχόσουν να σωπάσει.

Κι έπειτα να βλέπετε μαζί τις μέρες να κυλούν. Να έρχονται οι χειμώνες και να αφήνουν τα δέντρα γυμνά. Να αφήνουν κι εσάς περισσότερο δεμένους κι ας έχει παγωνιά. Θα την αφήνετε απ’ έξω.   Γιατί είπατε πως μέσα είναι η δική σας γωνιά. Και θα υπάρχει για να σας φιλοξενεί στις πιο μικρές και μεγάλες στιγμές σας. Κι’ όσες ανάγκες κι αν προκύψουν, θα βρίσκουν κάπου να κρύβονται μαζί σας.