Καθένας εκτιμά πιο πολύ ό,τι με κόπο απόκτησε

Όλοι μας απολαμβάνουμε την οικογενειακή θαλπωρή. Το μοσχοβολιστό σπιτικό φαγητό, τα καθαρά φρεσκοσιδερωμένα ρούχα, τα αστραφτερά πλυμένα πιάτα, το στρωμένο μας κρεβάτι και το καθησυχαστικό χαρτζιλίκι των γονιών μας. Όλοι μας νιώθουμε όμορφα όταν δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να κουραστούμε για πράγματα που μας προσφέρονται απλόχερα, κάνοντας έτσι και τον ελεύθερό μας χρόνο να αβγατίζει. Ένα χέρι βοηθείας πάντα εκτιμάται και πάντα είναι πολύτιμο, ειδικά όταν το έχεις ανάγκη.

Καλά, όμως, όλα αυτά αλλά αν έχεις ανεξαρτητοποιηθεί και παλεύεις μόνος σου για το οτιδήποτε, μάλλον θα ξέρεις πως καθετί που πριν θεωρούσες δεδομένο, τώρα πλέον φαντάζει στα μάτια σου πολύ σημαντικότερο. Και δεν είναι ότι δεν είχε την ίδια αξία και πριν, αλλά εσύ δεν ήσουν σε θέση να την εκτιμήσεις και να την χαρείς στον υπέρτατο βαθμό.

Όταν έρθει η ώρα να γίνεις εσύ η πηγή της δικής σου ευτυχίας πρέπει να βγάλεις τα όπλα σου και να παλέψεις. Πάρα πολλοί κάνουν το λάθος να πιστεύουν πως πάντα θα υπάρχει στο πλευρό τους κάποιος που θα τους προσφέρει οτιδήποτε θελήσουν χωρίς εκείνοι να χρειαστεί να κουνήσουν το μικρό τους δαχτυλάκι. Και κάποιες φορές συμβαίνει. Μα αν δε θες να ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία των τυχερών καλομαθημένων κι επαναπαυμένων, με την πιθανότητα μια μέρα να ξυπνήσεις βίαια, τότε πρέπει να στηριχθείς καλά στα πόδια σου.

Πάνω απ’ όλα εκεί έξω, πριν παλέψεις με τα θηρία, τους ενδοιασμούς και την υπομονή σου, βασικότερο όλων είναι να κερδίσεις τον σεβασμό -των άλλων αλλά κυρίως του εαυτού σου. Κι αυτό είναι η αρχή κι η βάση όλων. Καθημερινά θα έρχεσαι σε επαφή με παράγοντες που θα σε φθείρουν. Ανθρώπους που θα σε αποδοκιμάσουν και θα προσπαθήσουν να πάρουν κάτι από σένα. Αν αυτό το κάτι συμφωνεί με αυτό που οικειοθελώς δίνεις, τα πράγματα είναι θετικά. Αν, όμως, καταλήγεις να χάνεις ουσιώδεις στιγμές, χαμόγελα κι ανεκτίμητα συναισθήματα, κάπου κάτι έχει πάει στραβά. Εδώ δεν έχεις τη μαμά σου να σε πάρει απ’ το χέρι και να σε διαφυλάξει απ’ τον κίνδυνο. Ούτε τον μεγάλο σου αδερφό να σε υπερασπιστεί νικώντας τους κακούς.

Πρέπει να προσπαθήσεις να κερδίσεις πίσω την αξιοπρέπειά σου και να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως θα αρχίσεις πάλι απ’ την αρχή. Μαθαίνοντας να λες «όχι» εκεί που το απαιτεί η περίσταση και δείχνοντας σε αυτούς που πρέπει πως ο χρόνος σου είναι πολύτιμος και δεν το έχεις για χάσιμο.

Αξίζει να κουραστείς για να αποδείξεις τι είσαι ικανός να κάνεις και τι μπορείς να προσφέρεις. Το να μάθεις να κρατάς τη θέση σου σού εξασφαλίζει ένα σωρό προνόμια. Κι αυτό δεν κάνει μονάχα τους άλλους να σε υπολογίσουν για όσα έχεις κερδίσει, μα καταφέρνεις κι εσύ να κάνεις τον εαυτό σου να πιστέψει σε σένα. Κι ιδού η πρώτη σου μεγάλη κατάκτηση.

Εκείνο το μοναδικό συναίσθημα που νιώθεις όταν κατακτάς τον πρώτο σου στόχο, κάποιο γενναίο –για σένα– κατόρθωμα ή και την κορυφή ενός ονείρου σου, δε συγκρίνεται με τίποτα στον κόσμο. Είναι που αναμετράς τη δύναμή σου κι αυτόματα βλέπεις τον πήχη να σκαρφαλώνει. Όσο πιο ψηλά τόσο πιο υπερήφανος αισθάνεσαι για το πόσο μακριά μπορείς να φτάσεις. Δεν έχει σημασία πόσο πολύ σε δυσκόλεψε να πάρεις αυτό που ήθελες. Στο πέρας κάθε σημαντικής σου προσπάθειας, αυτό που μένει στο μυαλό σου είναι η θέλησή σου. Η διαδρομή που σε οδήγησε στο τέλος στην προσωπική σου ικανοποίηση.

Έτσι, όταν απολαμβάνεις τους καρπούς των ενεργειών σου διαπιστώνεις πως εκτός απ’ το ότι είσαι πλέον σε θέση να συντηρήσεις τον εαυτό σου μόνος σου, μπορεί και να αποκτήσεις ό,τι πάντα επιθυμούσες. Φυσικά, αυτό το «κάτι» έχει πολύ μεγαλύτερη αξία στα μάτια σου, ανάλογη του πόσο πάλεψες για να το καταφέρεις. Αυτόματα, όλη σου η συμπεριφορά αλλάζει.

Μετριάζεις τις σπατάλες σου στα χρήματα όταν τα βγάζεις με πολύ αγώνα. Οι ανάγκες σου ιεραρχούνται. Σκέφτεσαι διπλά πριν αγοράσεις κάτι περιττό, στρέφεσαι σε όσα καλύπτουν τις σημαντικές σου επιθυμίες. Πλέον ούτε κι ο χρόνος σου θες να σπαταλιέται. Όσο πιο περιορισμένος είναι τόσο πιο ποιοτικός κι εποικοδομητικός θέλεις να ‘ναι.

Η συμπεριφορά σου αυτή υιοθετείται και σε άλλους τομείς της ζωής σου. Οι στόχοι δεν είναι πάντα χειροπιαστοί. Κάποτε (κι ίσως πιο συχνά) η βαθιά επιθυμία και διεκδίκηση αφορά ανθρώπους. Όσο περισσότερο δυσκολεύεσαι να κερδίσεις μια θέση στη ζωή τους, τόσο πιο πολύ τους μετράς. Τόσο τους εκτιμάς. Κι άλλο τόσο φοβάσαι μήπως τους χάσεις.

Είναι απόλυτα λογικό. Όσο πιο σημαντικός είναι κάποιος για ‘σένα, τόσο τον προσέχεις και θες να παραμείνει στη ζωή σου. Και νιώθεις ότι είναι σημαντικός ακριβώς γιατί η επιθυμία σου ενισχύθηκε απ’ τη δυσκολία σου να τον κερδίσεις. Να θεμελιώσεις τη σχέση σας. Να χτίσεις την εμπιστοσύνη του. Να τον κάνεις κομμάτι σου. Ό,τι αξίζει δύσκολα κατακτάται, κι όταν κατακτηθεί το κρατάς σαν φυλαχτό.

Κακά τα ψέματα, δεν είσαι πια παιδί. Κανένας δεν μπορεί να σου εγγυηθεί πως θα κερδίσεις μία αγκαλιά με ένα κλάμα, ούτε ένα αυτοκίνητο με μια καλή διαγωγή. Ό,τι δικαιούσαι πρέπει να το διεκδικήσεις μόνος, με προσωπική προσπάθεια. Οι προτεραιότητές σου έχουν αλλάξει, όπως κι εσύ. Πάντοτε σου έλεγαν πως τα αγαθά κόποις κτώνται κι έτσι είναι. Όταν το ζεις το εμπεδώνεις.