Μπουγέλο την τελευταία μέρα του σχολείου

Όλα τα πρωινά ξυπνήματα μιας δύσκολης σχολικής χρονιάς μπορούν να ξεπεραστούν σε μία στιγμή, όταν συνειδητοποιείς πως το σημερινό είναι το τελευταίο. Και τι ξύπνημα! Ανώδυνο και ξεχωριστό. Μη σου πω πως ξυπνάς χαλαρά κι αβίαστα από μόνος σου όταν απ’ το βράδυ, πριν ξαπλώσεις, έχεις στο μυαλό σου ότι από εδώ και στο εξής και για τρεις μήνες, δεν πρόκειται να σε δυσκολέψει πια ο ήχος κανενός ξυπνητηριού.

Ακόμα κι η φωνή της μαμάς σου που ανελέητα σε καλεί να πας για πρωινό εκείνη τη μέρα αντηχεί σαν κελάηδημα στα αυτιά σου. Ανοίγεις τα μάτια σου και θέλεις να φωνάξεις καλημέρα σε όλο τον κόσμο! Πόσο ευτυχισμένος νιώθεις που για τρεις ολόκληρους μήνες δε θα ξανασηκώσεις τη βαριά εκείνη σάκα που ανάθεμα κι αν κατάλαβες ποτέ γιατί να κουβαλάς ένα σωρό τόμους φυσικής και βιολογίας.

Σου φαίνεται σαν όνειρο που δε θα ανοίξεις ξανά εκείνο το βιβλίο της Ιστορίας που τόσο σε βασάνισε μέχρι να αποστηθίσεις κάθε γεγονός κρυμμένο στις σελίδες του. Η μέρα αυτή σημαίνει τέλος στις εξετάσεις, στο βροχερό μουντό χειμώνα και τις κρύες τάξεις του σχολείου που πέρασες τόσα νυσταγμένα πρωινά. Εκεί που το θρανίο σε δελέαζε να ακουμπήσεις έστω για ένα λεπτό επάνω του και να κλείσεις τα μάτια να τα ξεκουράσεις.

Το καλύτερο όμως από όλα τα κίνητρα για να τιμήσεις με την παρουσία σου την τελευταία σχολική μέρα είναι το μπουγέλο που τόσο περίμενες να έρθει. Το γεγονός αυτό που περνάει από γενιά σε γενιά κι είθισται κάθε χρόνο να γίνεται πιο διασκεδαστικό. Έχεις εφοδιαστεί ήδη με τα απαραίτητα.

Εξοπλισμένος για τον «πόλεμο». Νεροπίστολα όλων των μεγεθών. Μπουκάλια και ψεκαστήρια μπαίνουν δυνατά στο παιχνίδι κι αλίμονο σε όποιον δεν προλάβει να ξαναγεμίσει γρήγορα! Νερομπάλονα που στην πτώση τους απελευθερώνουν τόση ποσότητα νερού ικανή να σε δροσίσει από πάνω έως κάτω. Κυνηγητά, γέλια, χαχανητά. Το προαύλιο του σχολείου που πέρασες εκεί ατέλειωτες στιγμές χαλάρωσης, γίνεται τη μέρα αυτή πεδίο μάχης.

Πλατσουρίσματα παντού κι οι διάδρομοι γεμίζουν με νερά και πιτσιλιές. Έχει μπει για τα καλά καλοκαιράκι κι ο ήλιος καίει πλέον. Δε σε απασχολεί το πόσο μούσκεμα θα γίνεις, αρκεί να είσαι αυτός που θα παραιτηθεί τελευταίος, που θα έχει καταβρέξει τους περισσότερους συμμαθητές και θα έχει βγει νικητής. Αψηφάς τους καθηγητές που κατατρεγμένοι έχουν κρυφτεί στις αίθουσες για να μην τους πάρουν τα σκάγια και συνεχίζεις. Μέχρι τέλους.

Οι βρύσες γίνονται πόλος έλξης κι ανεφοδιασμού. Και αν το παιχνίδι δεν τέλειωσε εκεί, συνεχίζεις απτόητος στη γειτονιά σου, εφόσον έχεις ένα επιπλέον κίνητρο. Δεν έχεις καταβρέξει ακόμα τα γειτονόπουλά σου και το σπίτι σου βρίσκεται σε ακτίνα λίγων μέτρων. Έτσι έχεις ανά πάσα στιγμή το πλεονέκτημα να πας και να στεγνώσεις. Άλλα και να τσιμπήσεις ένα γρήγορο σνακ για να ανακτήσεις δυνάμεις.

Κι οι δρόμοι πλημμυρίζουν με παιδικές φωνές. Όλα τα πάρκα κι οι παιδικές χαρές σε κάθε δρόμο γεμίζουν με τσιρίδες και τρεχαλητά. Κρυφτά πίσω απ’ τα δέντρα που τα φυλλώματά τους καλύπτουν άνετα τη μουσκεμένη σου όψη. Έτσι αν κουραστείς, απέχεις για λίγο από τον πόλεμο των υδάτων και παίρνεις δυνάμεις για να συνεχίσεις ξανά.

Και για τα μεγαλύτερα παιδιά τέλος σχολικής χρονιάς σημαίνει αλμυρό μπουγέλωμα στην  πλησιέστερη παραλία της πόλης. Εκεί που η άπλα της πλαζ επιτρέπει κάθε είδους κοκορομαχία και κατάβρεγμα. Το καταλληλότερο μέρος για τρεχάλες, βρεξίματα, και κάθε είδους τρέλα. Εκεί που δε σε απασχολεί αν θα μουσκευτούν τα ρούχα σου γιατί πολύ απλά με μια βουτιά βρίσκεσαι στη θάλασσα και στεγνώνεις στον ζεστό ήλιο που έχει αρχίσει και σου μαυρίζει το λευκό σου κορμί.

Έχεις ένα ολόκληρο καλοκαίρι μπροστά σου να χαζολογήσεις, να διασκεδάσεις, να περάσεις αξέχαστες στιγμές με την παρέα σου, ξέγνοιαστα κι ωραία. Σίγουρα θα ακολουθήσουν κι άλλα μπουγέλα μιας κι οι καύσωνες που έρχονται προβλέπονται απελπιστικά ζεστοί για να τους περάσεις στεγνός. Ένα πράγμα όμως θα έχεις να θυμάσαι κι οι αναμνήσεις του θα σου χαράζουν για πάντα την ενήλικη ζωή σου: το μπουγέλο την τελευταία μέρα του σχολείου!