Φιλία. Μια τόσο δα γλυκιά λέξη, μα με απέραντη σημασία να κρύβεται στο εσωτερικό της. Στο άκουσμά της αντηχούν φιλίες κάθε είδους, κάθε ηλικίας, σχέσεις που κρατάνε ελάχιστα αλλά και μια ζωή. Οι φίλοι μας είναι η οικογένεια που εμείς διαλέγουμε. Τα αδέρφια που δεν τους ενώνει το ίδιο αίμα αλλά η αγάπη που έχουν ο ένας για τον άλλο.
Οι φίλοι μας αντικατοπτρίζουν ένα έτερο εγώ και παρουσιάζουν ομοιότητες αλλά και διαφορές με μας. Στοιχεία που θαυμάζουμε και θα θέλαμε να είχαμε στο χαρακτήρα μας. Κάποιοι φίλοι μας είθισται να είναι πιο εφήμεροι από κάποιους άλλους. Έρχονται για να παίξουν κάποιο ρόλο στη ζωή μας και μετά αποχωρούν αφήνοντας τα σημάδια τους στο παρελθόν αλλά και στο χαρακτήρα μας.
Ακούμε γύρω για φιλίες που ξεκίνησαν απ’ τα σχολικά χρόνια. Παρέες που ενώθηκαν κάτω απ’ τη στέγη των γραμμάτων και την αυλή με τις κερκίδες που αράζαμε στα διαλείμματα. Συμμαθητές που κάθονταν στο ίδιο θρανίο, μοιράστηκαν τα ίδια σκονάκια κι ένιωσαν ταυτόχρονα τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα. Γεγονότα σταθμός στη ζωή του ανθρώπου, που στη σκέψη τους και μόνο απορρέουν οι πιο όμορφες αναμνήσεις, αλλά αποτελούν κι ένα στάδιο μεταβατικό. Φυσικό επακόλουθο στη μετέπειτα πορεία τα δεδομένα να εξελίσσονται όπως μαζί τους και τα μονοπάτια που ακολουθεί ο καθένας.
Αλλάζεις σχολείο, τάξη, γειτονιά και κάπως έτσι προκύπτουν νέα δεδομένα στη ζωή σου και καινούρια άτομα.
Τη νοσταλγία σου συμπληρώνουν τα σχολικά λευκώματα και στις γωνιές του μυαλού σου να ζωγραφίζονται ξανά τα χρόνια που πέρασαν κι ό,τι έζησες μαζί με τους παιδικούς σου φίλους. Σας έδεσαν πολλά μα πλέον αυτά τα δεσμά λύθηκαν εξαιτίας των συνθηκών. Τότε είναι που οι παλιοί μας φίλοι μετακόμισαν σε κάποια επαρχιακή πόλη ή στο εξωτερικό.
Το πανεπιστήμιο το οποίο αποτελεί σταθμό και μία καινούρια αφετηρία σε νέες εμπειρίες αλλά και παρέες. Άλλαξαν γούστα και στέκια, χαρακτήρα, συνήθειες, προτιμήσεις. Έκαναν μια νέα καθοριστική αρχή γι αυτούς. Και χαθήκατε. Η εξέλιξη της ζωής σας το επιβάλλει. Πλέον δεν σας ενώνει το παρόν αλλά το παρελθόν. Και έρχεται να δώσει τη θέση της στη ζωή μας η φιλία κατά την ενηλικίωση. Εκείνα τα άτομα τα οποία πλέον συνειδητά διαλέγεις κι έρχονται να δώσουν άλλο νόημα στο θεσμό της φιλίας.
Πιθανότατα θα σας συνδέουν δεσμά όπως η δουλειά σας. Ταξίδια στον κόσμο, ουσιαστικές συζητήσεις, κοινές διασυνδέσεις και παράλληλα όνειρα. Συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες αναλωθήκατε και περάσατε ουσιαστικό χρόνο απ’ τη ζωή σας μαζί. Εκεί που αντιμετωπίζετε καθημερινά δυσκολίες και μοχθήσατε να τα βγάλετε πέρα. Και που στο τέλος βγήκατε πιο δυνατοί μαζί.
Όσο περνάνε τα χρόνια συνειδητοποιείς και ταξινομείς τις απαιτήσεις σου και με ώριμο πλέον νου έχεις κατασταλάξει σε ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Είσαι πιο έμπειρος, έχεις περάσει προ πολλού το στάδιο των αλλαγών και αναζητάς ανθρώπους με άλλα κριτήρια. Άτομα με τα οποία έχετε τις ίδιες ηθικές αρχές κι αξίες. Θέλεις να πληρούν τις προϋποθέσεις ώστε να δομηθεί μια υγιής και γερή φιλία ικανή να αντιμετωπίσει όλα τα προβλήματα που θα βρεθούν στο διάβα της. Μια σχέση που θα αντέξει στο χρόνο. Που δεν θα αναλάβει το ρόλο του εφήμερου μα του διαχρονικού.
Ωριμάζεις και καταλαβαίνεις πως δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό απ’ το να αισθάνεσαι πως έχεις έναν άνθρωπο που ό,τι και να γίνει θα ξέρεις πως θα σε στηρίξει. Θα είναι εκεί να σε μαλώσει όταν θα κάνεις λάθος και δε θα σου χαϊδέψει τα αυτιά. Που θα είσαι ο εαυτός σου μαζί του και δε θα ντρέπεσαι να εκτεθείς στα μάτια του. Μα το πιο σημαντικό είναι ότι θα μπορεί να σε βοηθήσει εκεί που εσύ θα κολλήσεις.
Θα έχει και εκείνος τη δύναμη και την ωριμότητα να σε σηκώσει όταν θα πέσεις. Να σου δώσει ώθηση και κίνητρο να γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Να σου υποδείξει τη σωστή επιλογή για σένα ανιδιοτελώς και για να σε προστατεύσει απ’ τις κακοτοπιές. Γιατί θα σε γνωρίζει πραγματικά. Θα ενστερνίζεται και θα σέβεται τα θέλω, τις επιθυμίες και τις προσδοκίες σου.
Έχεις πλέον ορθή κρίση και τη σοφία να εκτιμήσεις πόσα πολύτιμα πράγματα σου προσφέρει ο φίλος σου. Κι αντίθετα να διαχωρίσεις πότε κάποιος σε προσεγγίζει έχοντας κάποιο σκοπό. Οι λεγόμενες «λυκοφιλίες» που γίνονται από συμφέρον μα δείχνουν γρήγορα το πρόσωπό τους και καταρρέουν πριν καν ξεκινήσουν. Και στο τέλος αντιλαμβάνεσαι πως εσύ έδωσες τέλος σε κάτι το οποίο θα κατέστρεφε την ψυχική σου ηρεμία σπαταλώντας το χρόνο σου. Γιατί είσαι σε θέση να αντιληφθείς το σωστό. Κι έχεις την ωριμότητα να διακρίνεις.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο μπορείς να είσαι σίγουρος πως συλλέγεις φίλους και συνοδοιπόρους στο πλευρό σου που αξίζουν να βρίσκονται εκεί. Που θα τους δώσεις κάποιο αξίωμα και στην πορεία θα γίνουν κουμπάροι σου, οικογένειά σου. Και που τότε θα σας ενώνει κάτι πιο ιερό. Και θα έρθουν βιώματα που θα σφραγίσουν τη φιλία σας. Πιθανότατα τα παιδιά σας να παίζουν μαζί. Και πλέον θα μοιράζεστε τις ίδιες εμπειρίες ζωής.
Όσο περνάει ο καιρός θα συνειδητοποιείς πως είσαι υπερήφανος που περιστοιχίζεσαι από αξιόλογους ανθρώπους. Φίλους τους οποίους σου έφερε η μοίρα κι επέλεξες εσύ να μείνουν κοντά σου και όχι γιατί το επέβαλλαν οι συνθήκες. Σύμμαχους στην πορεία της ζωής.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη