Παράτολμο να αφήνεσαι μα τόσο λυτρωτικό

Είναι ικανότητα άραγε να καταφέρεις ν’ αγαπήσεις;  Υπάρχει κάποιο μυστικό για να βιώνεις τα συναισθήματα όπως ακριβώς τα νιώθεις χωρίς να φοβάσαι; Δεν το πολυσκέφτηκες, μα ακριβώς αυτή σου η άγνοια έγινε το κλειδί να γεμίσεις τον κόσμο σου προσδοκίες.

Για να γνωρίσεις όμως την αγάπη, γνώρισε πρώτα εσένα. Κοιτάξου στον καθρέφτη. Να οι ατέλειές σου. Βρες τα αδύνατα σημεία σου, αποδέξου τα, δικά σου είναι κι αυτά. Τα ελαττώματά σου είναι εκείνα που χαρακτηρίζουν τα επόμενα σωστά σου πατήματα, τις λάθος επιλογές, τις επιπόλαιες μα αυθόρμητές σου αναλαμπές. Αν δεν τα βλέπεις αναζήτησε παλιές σου στιγμές. Πήγαινε στις ηλεκτρισμένες ατμόσφαιρες με ανθρώπους που χώρισαν οι δρόμοι σας. Μέσα από τους αποχωρισμούς αυτούς θα μάθεις πολλά για το ποιος είσαι. Τους λόγους που δεν έμεινες, όλα εκείνα που οι άλλοι δεν μπόρεσαν να ανεχθούν σε σένα. Πήγαινε και σ’ όλους τους υποψήφιους ανθρώπου σου που, περαστικοί καθώς ήταν, άφησαν ένα λιθαράκι στη δική σου προσπάθεια αυτογνωσίας. Μη σταθείς όμως πουθενά, γύρνα το βλέμμα πίσω ως απλός παρατηρητής.

Χαμογέλα με την πρώτη σου πρωινή αναπνοή, τον ήλιο που αχνοφαίνεται πίσω απ’ τα σύννεφα, τον σκύλο που σε κοιτάει γεμάτο αφοσίωση και πίστη- μα πού τη βρήκε τόση ευγνωμοσύνη-; Χάζεψε εκείνον τον καλοσυνάτο κύριο που σου παραχώρησε τη θέση του, σίγουρα χαμογελάει μέσα του. Δες την πρόθεσή σου σε ό, τι καταπιάνεσαι. Στη δουλειά που μπορεί να σε κούρασε μα σε κρατάει δυνατό και δραστήριο. Βρες την σ’ ένα ενδιαφέρον βιβλίο, στον αγαπημένο σου φίλο που πάντα σου έδινε απλόχερα τη βοήθεια και την εμπιστοσύνη του. Στην οικογένειά σου και τα παιδικά σου χρόνια.

Πλάσε στιγμές. Περιπλανήσου στις ομορφιές της πόλης σου, κάνε φύλλο και φτερό τη ζωή σου σού δόθηκε γι’ αυτό το λόγο. Ανοίξου, κάνε γνωριμίες, ερωτεύσου παράφορα, κλάψε όσο δεν έκλαψες ποτέ, αναθεώρησε, φλέρταρε με τα λάθη σου. Αφέσου χωρίς να προσπαθείς να χωρέσεις σε κουτάκια ανθρώπους και καταστάσεις. Δεν μπορεί να είναι όλοι μέρη του δικού σου παζλ. Ανήκουν κάπου αλλού. Κι εσύ είσαι ξένος στα δικά τους σώματα με τις δικές σου παράλογες απαιτήσεις. Συνάντησε ανθρώπους χωρίς να έχεις προσδοκίες από εκείνους. Δώσε κομμάτια από σένα ακόμα κι αν είναι δανεικά. Άδειασε, και γέμισε ξανά την ψυχή και το μυαλό σου. Κράτα όμως και για σένα όσα άφησες για κάποιο λόγο ανείπωτα, θα σου χρειαστούν.

Κι όταν αφεθείς, θα έρθει η αγάπη και θα σε βρει. Θα πιάσεις τον εαυτό σου να εχθρεύεται τον χρόνο σπάζοντας όλα τα ρολόγια για να μην περάσει ποτέ εκείνη η ώρα που συνέβη για παρθενική φορά. Τα δίνεις όλα και δε σου λείπει τίποτα. Αυτό είναι το μυστικό. Γρήγορα όλα όσα μοίρασες θα επιστρέψουν με μια προσωπική ανταμοιβή, εκείνη του αμοιβαίου συναισθήματος. Όλα θα εξελιχθούν όπως πρέπει, αφέσου.

Είμαστε συλλέκτες εμπειριών μέχρι να βρούμε την αγάπη. Υπήκοοι των επιθυμιών και της δίψας μας για αναζήτηση. Εν δυνάμει ιδανικοί σύντροφοι μα τρελοί εγωιστές αν μας πουν πως θα μοιραστούμε το πάπλωμα με εκείνον που μπορεί να μας αφήσει ξεσκέπαστους. Λατρεύουμε να αρέσουμε μα πεισμώνουμε όταν μας απορρίπτουν. Κερδίζουμε, χάνουμε, γουστάρουμε, περνάμε καλά, εξιδανικεύουμε καταστάσεις. Παίζουμε τα θέλω μας κορώνα γράμματα μέχρι να διαλέξουμε ποια όψη μας ταιριάζει. Μπορεί να μην επιδιώκουμε την αγάπη, μα όταν έρθει παραδινόμαστε σ’ εκείνη κι ελπίζουμε να προσκαλούμε ελπίδες που θα συντροφεύουν κάθε μας μικρή περιπέτεια οδηγώντας μας στην πληρότητα.